Πότε ένα παιδί είναι έτοιμο να μείνει μόνο στο σπίτι

Όλοι μας γελάσαμε μέχρι δακρύων αλλά και ανησυχήσαμε για το μικρό Κέβιν που και τον ξέχασαν οι γονείς του αλλά και που έμεινε μόνος του, μέρες γιορτινές, μικρό παιδάκι με όλους αυτούς τους πιθανούς κινδύνους!

«Θέλω να πάω αλλά δεν μπορώ να αφήσω το παιδί μου μόνο του στο σπίτι!» η γνωστή φράση που σχεδόν όλοι οι γονείς έχουν πει.

Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει χρυσός κανόνας για το πότε το παιδί μπορεί να μείνει μόνο του στο σπίτι. Πόσο μάλλον όταν και ο γονιός είναι υπερπροστατευτικός και φοβάται ακόμη περισσότερο να το αφήσει ή όταν επίσης δεν το εμπιστεύεται… Όπως βλέπουμε υπάρχουν πολλοί λόγοι που ένας γονιός έχει τις ανησυχίες του γύρω από το συγκεκριμένο θέμα.

Τι πρέπει να λάβω υπόψιν;

Δύο είναι τα πρωταρχικά και πιο σημαντικά στοιχεία που χρειάζεται να έχουμε στο μυαλό μας:

• Η ηλικία του παιδιού
• Η ωριμότητά του

Γενικότερα, θα λέγαμε πως ένα παιδί μέχρι τα 10-12 χρόνια του περίπου, είναι καλό να μην μένει μόνο του στο σπίτι. Όχι, ότι δεν μπορεί, καθώς αυτοεξυπηρετείται πλέον – αν βέβαια ο γονιός του το έχει επιτρέψει. Παρόλα αυτά, ίσως χρειαστεί να αντιμετωπίσει κάποιες συνθήκες, για τις οποίες ίσως δεν είναι έτοιμο ακόμη. Από την άλλη, θυμάμαι τους γονείς μου να με άφηναν μόνη με την μικρή μου αδελφή από τα μέσα του δημοτικού περίπου (και έχω κερδίσει και χρονιά), δεν μπορώ να πω ότι έπαθα κάτι, ίσα ίσα μάλιστα που ένιωθα υπεύθυνη για εκείνη και την πρόσεχα πολύ περισσότερο…

Επίσης, έχει να κάνει και με το πόσες ώρες θα μείνει μόνο το παιδί, αν θα είναι μέρα ή βράδυ, αν θέλει το ίδιο να μείνει μόνο του (μπορεί να είναι ηλικιακά και όχι ψυχοσυναισθηματικά έτοιμο, για παράδειγμα). Εννοείτε βέβαια, πως ο γονιός θα πάρει την απόφαση αυτή μαζί με το παιδί του και πως το έχει ενημερώσει για καταστάσεις ανάγκης, ποιον και πως θα ενημερώσει κλπ.

Όπως καταλαβαίνουμε λοιπόν, είναι πολλοί οι παράγοντες για μία τέτοια απόφαση. Καταλήγουμε στο ότι δεν υπάρχει χρυσός κανόνας για τη «σωστή» ηλικία που μπορεί να αρχίσει το παιδί να μένει μόνο του στο σπίτι. Η ωριμότητά του είναι ο συμπληρωματικός δεύτερος παράγοντας και η δική του ψυχοσύνθεση ο τρίτος. Υπάρχει και ένας τέταρτος για τον οποίο όμως δεν «ευθύνεται» το παιδί αλλά ο γονιός που δεν το αφήνει να ωριμάσει με τη δική του υπερπροστασία, γεγονός που τελικά θα στοιχίσει και στο παιδί εφόσον δεν «του επιτρέπεται» να αναπτύξει την αυτοπεποίθηση και την υπευθυνότητά του…

Μαρίνα Μόσχα
Ψυχοθεραπεύτρια, Συνεργάτης του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας του Θάνου Ασκητή

Διαβάστε επίσης:

Ποια είναι η κατάλληλη ηλικία για να αφήσετε το παιδί σας να κοιμηθεί σε κάποιον φίλο του;Ποια είναι η κατάλληλη ηλικία για να αφήσετε το παιδί σας να κοιμηθεί σε κάποιον φίλο του;

Ποια είναι η κατάλληλη ηλικία για να αφήσεις ένα παιδί μόνο στο σπίτι;