Παιδί και ψυχολογία: Μάθετε στο παιδί σας να μοιράζεται
Παιδί και ψυχολογία: «Πως θα μάθω το παιδί μου να μοιράζεται; Πηγαίνουμε επισκέψεις ή έρχονται άλλα παιδάκια στο σπίτι και διαρκώς τσακώνεται μαζί τους όταν θέλουν να παίξουν… Δεν μοιράζεται τίποτα ούτε και με το αδελφάκι του … Ντρέπομαι τόσο, δεν ξέρω τι να κάνω!»
Συνηθισμένη εικόνα, όπου το παιδί επιμένει με κλάματα στο «Δικό μου! Δικό μου» και ο γονιός το παρακαλάει να μοιραστεί με τα άλλα παιδάκια τα παιχνίδια του, τα αρκουδάκια του…, τραβάει ο ένας από δω, ο άλλος από κει…, κλάματα, φωνές, ένταση! Ακόμα και παιγνίδια που μπορεί να έχει μήνες να παίξει μαζί τους και φαίνεται να τα έχει ξεχασμένα, δεν φαίνεται διατεθειμένο να τα «δώσει σε άλλα παιδάκια που δεν έχουν!»
Πρόκειται για μία φυσιολογική διαδικασία στα στάδια εξέλιξης του παιδιού, που χρειάζεται να σεβαστείτε από τη μία αλλά και να «του δείξετε πως θα βγει» από εκεί. Το κτητικό στοιχείο φαίνεται να υπερισχύει και να νιώθετε πως ο εγωκεντρισμός του, δεν …παλεύεται! Λογικό εν μέρει, εφόσον η περιέργεια στις μικρές αυτές ηλικίες τρέφεται μέσα από την κτητικότητα, καθώς το παιδί προσπαθεί να βάλει και αυτό τα όριά του, θεωρώντας πολύ απλά, πως όλα του ανήκουν! Σιγά σιγά, μαθαίνει να μοιράζεται και εφόσον έχει ήδη αρχίσει η ανάπτυξη των γνωστικών λειτουργιών και των ψυχοσυναισθηματικών ικανοτήτων του. Τι σημαίνει αυτό; Μα πολύ απλά, πως ο γονιός χρειάζεται να σεβαστεί την ανάγκη του παιδιού του να «ελέγξει» ότι βρίσκεται γύρω του αλλά παράλληλα να προσπαθήσει με ήρεμο τρόπο να του μάθει πως και να μοιραστεί κάποια από τα υπάρχοντά του, δεν σημαίνει πως τα χάνει για πάντα!
Μάθετέ το να μοιράζεται από την πολύ μικρή του ηλικία, καθώς θα σας δίνει ένα παιχνίδι του για παράδειγμα, θα το κρατάτε λίγο, θα του το επιστρέφετε και ξανά το ίδιο. Με αυτό τον τρόπο, το παιδί αντιλαμβάνεται πως το να μοιραστεί το παιγνίδι του, δεν σημαίνει πως αυτό χάνεται και ακόμα πιο σημαντικό, μαθαίνει να χτίζει και την εμπιστοσύνη! Καθώς έχει κατακτήσει τον πρώτο αυτό στόχο, δείξτε του πως η μοιρασιά, έχει και τα θετικά της, εφόσον μπορείτε και οι δύο να ευχαριστηθείτε μέσα από το παιγνίδι του αλλά και να πάρετε τα καλά και θετικά. Μην ξεχνάτε να το επιβραβεύετε όταν μοιράζεται με άλλα παιδάκια αλλά και μαζί σας. Μπορεί για εσάς να είναι ευνόητο, για εκείνο όμως όχι!
Και τέλος, το πιο σημαντικό είναι να του δείξετε μέσα από τη δική σας συμπεριφορά πόσο όμορφο και πόσο μπορεί να το «γεμίσει» το μοίρασμα, να μοιραστείτε μία αγκαλιά, μία σοκολάτα, τη θέση στην τηλεόραση…
Και προσοχή, όταν χρειάζεται να μοιραστείτε και εσείς με τον σύντροφό σας κάποια πράγματα, μην κάνετε σαν …μικρά παιδιά!
Μαρίνα Μόσχα
Ψυχοθεραπεύτρια, Συνεργάτης του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας του Θάνου Ασκητή
Διαβάστε επίσης:
Ανυπάκουο παιδί: «Το παιδί μου δεν με ακούει!»
Γιατί δεν πρέπει να λέτε το παιδί σας «τεμπέλη»
Ψυχολογία παιδιού: Συμβουλές για παιδιά χωρίς στρες και άγχος