«Η Μικρή Πυροσβέστης» - Από 19 Ιανουαρίου στους κινηματογράφους

Η υπόθεση

Από τότε που ήταν μικρή, η Τζόρτζια έχει ένα όνειρο: να γίνει πυροσβέστης, όπως ήταν ο πατέρας της. Δυστυχώς, στη Νέα Υόρκη του 1932 δεν επιτρέπεται στις γυναίκες να ασκούν αυτό το επάγγελμα. Όταν οι πυροσβέστες της πόλης εξαφανίζονται ένας-ένας καθώς προσπαθούν να κατασβήσουν μία μυστηριώδη πυρκαγιά που έχει ξεσπάσει στο Μπρόντγουεϊ, η Τζόρτζια αρπάζει την ευκαιρία και μεταμφιέζεται σε έναν αδέξιο νεαρό εθελοντή πυροσβέστη στα ίχνη του εμπρηστή. Πρέπει να παίξει τον ρόλο της τέλεια, ειδικά μπροστά στον πατέρα της, που είναι επικεφαλής αυτής της επικίνδυνης αποστολής.

Συνέντευξη με τον σκηνοθέτη και σεναριογράφο Laurent Zeitoun

Η αρχή

Θυμάμαι πολύ καθαρά τη μέρα που γεννήθηκε η ιδέα. Είχα περάσει πολύ καιρό στη Νέα Υόρκη. Θυμάμαι τη μέρα, ήταν 17 Ιουλίου του 2014. Άκουσα μία σειρήνα πυροσβεστικού να πλησιάζει. Σταμάτησε μερικά μέτρα μακριά μου. Ήταν η πρώτη φορά που παρακολούθησα τόσο έντονη πυροσβεστική δραστηριότητα. Έβλεπα τους πυροσβέστες να πετάγονται και ανάμεσά τους ήταν μία γυναίκα πυροσβέστης. Σκέφτηκα πόσες λίγες είναι οι γυναίκες σε αυτό το επάγγελμα.

Στον δρόμο της επιστροφής, συνεχώς σκεφτόμουν αυτή τη γυναίκα και για κάποιο λόγο αναζήτησα να βρω την πρώτη γυναίκα πυροσβέστη στη Νέα Υόρκη. Προς έκπληξή μου η χρονολογία ήταν το 1982. Μου φάνηκε παράλογο. Μετά ανακάλυψα μία ομάδα γυναικών που χρειάστηκε να φτάσουν μέχρι το δικαστήριο για να ασκήσουν το επάγγελμα αυτό. Με ξάφνιασε η επιμονή τους. Θα έκαναν τα πάντα για να είναι πυροσβέστες. Οπότε, όπως ήταν φυσικό, θεώρησα ότι θα ήταν μία σπουδαία ιστορία για την κόρη μου, για την αποφασιστικότητα, το πάθος που σε κινητοποιεί να μην το βάζεις κάτω.

Οι χαρακτήρες

Η Τζόρτζια με κάνει νιώθω καλά. Η φιλοσοφία της είναι ότι θα κάνει το καθήκον της με κάθε τίμημα. Είναι ζωηρή και συνεχίζει ό,τι κι αν συμβεί. Βλέπει τα πάντα θετικά και έχει μέσα της μία σπίθα.

Η αισθητική της ταινίας είναι επηρεασμένη από τα εξώφυλλα του New Yorker των 30’s και των 40’s και από τη γραφιστική σε στυλ Art Deco με γεωμετρικά σχήματα, ευθείες γραμμές και τολμηρούς χρωματικούς συνδυασμούς.

Συνέντευξη με τον παραγωγό Yann Zennou

Η αρχή

Όταν βρισκόμασταν στα μέσα της παραγωγής της ταινίας «Η μπαλαρίνα και ο μικρός
εφευρέτης», ο Laurent μού είπε ότι είχε μια ιδέα για την επόμενη ταινία κινουμένων σχεδίων. Μετά το μπαλέτο και το Παρίσι του 1880 ήθελε να κάνει μία ταινία για πυροσβέστες στη Νέα Υόρκη του 1930. Μου άρεσε η ιδέα, είχε όλα τα στοιχεία μιας καλής ιστορίας. Ένα νέο κορίτσι που ονειρεύεται να είναι πυροσβέστης, κάτι αδύνατο για την εποχή εκείνη. Οπότε, από εκείνο το σημείο και πέρα, συνεργαστήκαμε με τον Florent Masurel για τα σκηνικά της ταινίας και τον σχεδιασμό των χαρακτήρων και μετά αρχίσαμε να δουλεύουμε πάνω στο σενάριο.

Τα θέματα της ταινίας

Πόσο μακριά είμαστε έτοιμοι να φτάσουμε για να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας; Αν πραγματικά πιστεύουμε σε κάτι, μπορούμε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια. Η Τζόρτζια βρίσκεται σε δύσκολη θέση, είναι ένα κορίτσι στη Νέα Υόρκη του 1930 που θέλει να γίνει πυροσβέστης. Δεν είναι μεγαλόσωμη ή δυνατή, δεν ταιριάζει με το προφίλ του επαγγέλματος, αλλά έχει την εσωτερική σπίθα και ξέρει ότι αυτό είναι το πεπρωμένο της. Οπότε με την ενέργεια και την αποφασιστικότητά της τα καταφέρνει. Αυτό ισχύει για όσους έχουν όνειρα.

Στην ιδέα του Laurent μού άρεσε η σχέση ανάμεσα στην κόρη και τον πατέρα. Οι γονείς θέλουν να φροντίσουν τα παιδιά τους, αλλά μπορεί να γίνουν υπερπροστατευτικοί και να μην τα αφήσουν να ωριμάσουν. Αυτό είναι κάτι που όλοι γνωρίζουμε, αλλά έρχεται σε αντίθεση με τα ένστικτά μας.

Από την άλλη, όλα τα παιδιά και οι όλοι οι έφηβοι θέλουν την ελευθερία τους και θεωρούν ότι ο προστατευτισμός των γονιών μπορεί να εμποδίσει την ατομική τους έκφραση. Αυτό είναι ένα ακόμα μήνυμα που ήθελα να μεταδώσουμε, να νιώσουν τα παιδιά πώς είναι να βρίσκονται στη θέση των γονιών τους.

Η πρώτη γυναίκα πυροσβέστης

Για τον κόσμο των πυροσβεστών ήρθαμε σε επαφή με τη Rochelle Jones, που μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία της ως γυναίκα σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο. Ήταν σημαντικό για εμάς να καταλάβουμε τι είχε περάσει, για να μεταφέρουμε τις εμπειρίες της στον χαρακτήρα της Τζόρτζια. Επίσης, από τεχνική άποψη ήταν σημαντικό να μάθουμε πώς λειτουργούν οι πυροσβέστες και πώς αντιδρούν στην περίπτωση φωτιάς, να ξέρουμε τις κινήσεις τους. Σε μία από τις συζητήσεις μας ανακαλύψαμε αυτό που λένε «να περπατάς με σκοπό». Όταν οι
πυροσβέστες καταφθάνουν σε μία σκηνή δεν τρέχουν προς τη φωτιά, αλλά περπατάνε και παρατηρούν. Έτσι υπολογίζουν τους πιθανούς κινδύνους.

Η Νέα Υόρκη του 1930

Θέλαμε η ταινία να αντανακλά τη Νέα Υόρκη, όπως τη φανταζόμασταν. Το Μπρόντγουεϊ σε όλη του τη δόξα, τα φώτα, οι διαφημιστικές πινακίδες και τα πλήθη του κόσμου. Στη δική μας Νέα Υόρκη, οι γραμμές δεν είναι εντελώς ευθείες και τα χρώματα είναι έντονα. Θέλαμε να τονίσουμε τη φανταστική πτυχή της Νέας Υόρκης.

Συντελεστές

Σενάριο: Laurent Zeitoun
Σκηνοθεσία: Laurent Zeitoun, Theodore Ty
Στην ελληνική μεταγλώττιση ακούγονται:
Γιώτα Μηλίτση, Βασίλης Μήλιος, Ανδρέας Ευαγγελάτος, Δημήτρης Παπαδάτος,
Γιώργος Σκουφής, Άννα Σταματίου, Λένα Μαραβέα, Άρης Πλασκασοβίτης, Δημήτρης Σάρλος, Μιχάλης Γκίνος, Ιφιγένεια Στάικου, Τάκης Σακελλαρίου, Νικόλαος Κατσάτσος, Γιάννης Υφαντής.
Σκηνογραφία:Florent Masurel
Μοντάζ: Stéphane Garnier, Robert Yates
Μουσική: Chris Egan