«Βουτιά στη Βυθούπολη» - Ένα μουσικοχορευτικό υπερθέαμα που πρέπει να δείτε με τα παιδιά σας

Φαντασμαγορική, άκρως διασκεδαστική και με σπουδαία μηνύματα. Η νέα θεατρική παράσταση «Βουτιά στη Βυθούπολη» έκανε πρεμιέρα το Σάββατο 2 Νοεμβρίου και τα έχει όλα! Χορό, μουσική, υπέροχα σκηνικά, κουστούμια και ερμηνείες που θα σας σαγηνεύσουν.

Η «Βουτιά στη Βυθούπολη» είναι η νέα απολαυστική ιστορία του κλασικού πλέον και επτά φορές best seller «Ψαρόσουπα» του Γιώργου Δ. Λεμπέση, που έχει αγαπηθεί από μικρούς και μεγάλους. Ο Βρασίδας ο Αχινός και η παρέα του μπλέκουν σε νέες περιπέτειες και ταξιδεύουν τα παιδιά, αλλά και εμάς τους μεγάλους, σε έναν μαγικό κόσμο στο βυθό της θάλασσας.

Μία μέρα πριν την πρεμιέρα, βρεθήκαμε στην πρόβα τζενεράλε, πήραμε μία γεύση από το υπέροχο αυτό υπερθέαμα και φυσικά, μιλήσαμε με τους πρωταγωνιστές.

Πρώτος πρώτος, ο Φώτης Σεργουλόπουλος ή αλλιώς ο λατρεμένος Βρασίδας ο Αχινός. Ο Φώτης, σε έναν ρόλο διαφορετικό από αυτόν τον έχουμε συνηθίσει, μοιράζεται μαζί μας σκέψεις και συναισθήματα για την παράσταση.

Τι είναι αυτό που πιστεύεις ότι θα κάνει την "Βουτιά στη Βυθούπολη" να ξεχωρίσει;

Είναι μία πολύ εντυπωσιακή παράσταση. Ένα μιούζικαλ που θυμίζει ταινία Disney και που μπορεί να δει και ένας μεγάλος. Έχει ένα ιδιαίτερο, έξυπνο χιούμορ που απευθύνεται σε παιδιά, αλλά και ενήλικες. Βλέποντας την, νομίζω ότι οι θεατές θα νιώσουν όπως όταν βλέπουν παραγωγές τύπου «Ψάχνοντας το Νέμο» και άλλες τέτοιες ταινίες animation. Είναι μία εξαιρετική παραγωγή, από αυτές που λίγες φορές μπορείς να δεις στο παιδικό θέατρο.

Εσύ υποδύεσαι έναν από τους βασικούς ήρωες της ιστορίας, τον Βρασίδα τον Αχινό. Πώς προέκυψε η συμμετοχή σου στη συγκεκριμένη παράσταση;

Μου το πρότεινε ο Φωκάς Ευαγγελινός, ο οποίος σκηνοθετεί την παράσταση. Είχαμε συνεργαστεί σε μία άλλη παράσταση στο παρελθόν, στην «Prescilla». Όταν σκηνοθετεί ο Φωκάς, ξέρεις από πριν ποιο θα είναι το αποτέλεσμα. Λειτουργεί πάντα κάτω από ορισμένες προδιαγραφές και τα standard του είναι από ένα επίπεδο και πάνω. Όταν λοιπόν μου είπε για αυτήν την παράσταση, ήξερα ακριβώς το αποτέλεσμα που θα βγει, αισθάνθηκα ασφάλεια και για αυτό αποφάσισα να κάνω αυτή τη δουλειά.

Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχεις σε παιδική παράσταση;

Όχι, είχα συμμετάσχει σε παιδική παράσταση άλλη μία φορά, πολλά χρόνια πριν. Είχαμε ανεβάσει τον «Πινόκιο» στην παιδική σκηνή του θεάτρου Πόρτα. Τα παιδιά, θυμάμαι, είναι πολύ ιδιαίτεροι θεατές. Είναι πιο αυθόρμητα, αθώα και αντιδρούν διαφορετικά σε αυτό που βλέπουν σε σχέση με τους ενήλικες.

Τι μηνύματα θα πάρει ένα παιδί που θα παρακολουθήσει την παράσταση;

Για αυτήν την παράσταση νομίζω η φράση-κλειδί είναι ότι «παλεύουμε για την ειρήνη και την ελευθερία όλων μας, ανεξάρτητα αν εμείς είμαστε σε πόλεμο ή σε ειρήνη». Αυτή είναι η ουσία. Ότι όλοι πρέπει να νοιαζόμαστε και να φροντίζουμε για την ελευθερία όλου του κόσμου.

Συναισθήματα λίγο πριν τη μεγάλη πρεμιέρα;

Νιώθω πάρα μα πάρα πολύ χαρούμενος. Είναι μία πολύ ωραία δουλειά και χαίρομαι για αυτό. Ο Λεμπέσης και ο Λεμπέσης, στη συγγραφή και στη μουσική αντίστοιχα, είναι εξαιρετικοί άνθρωποι και είμαι χαρούμενος όταν κάνω τέτοιες συνεργασίες.

Σειρά έχει ο Μέμος Μπεγνής aka Κακός Μπακαλιαράκος. Οι συστάσεις είναι περιττές, καθώς όλοι τον έχουμε απολαύσει σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές και θεατρικές παραστάσεις.

Μέσα από τα δικά σου μάτια, αυτή η παράσταση είναι…

Είναι μία υπερπαραγωγή, μία παράσταση γεμάτη χρώμα, με απίστευτα κουστούμια, φτιαγμένα από αντικείμενα καθημερινής χρήσης, κάτι το οποίο κρύβει και τον συμβολισμό για τα σκουπίδια που πετάει ο άνθρωπος στη θάλασσα. Έχει συγκλονιστική σκηνοθεσία και μουσική που θυμίζει Hollywood ή ταινία της Disney. Έχει γενικά όλες τις προδιαγραφές να είναι ένα υπερθέαμα.

Ποιο είναι για εσένα το πιο βασικό επιχείρημά για να έρθει ένας γονιός με το παιδί του στην παράσταση;

Εκτός από τα παραπάνω, πολύ σημαντικό είναι φυσικά και ότι περνάει σπουδαία μηνύματα στα παιδιά. Γενικά η παράσταση νομίζω ότι θίγει τα τρία πιο φλέγοντα ζητήματα της εποχής μας, το μεταναστευτικό, το bullying και τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Ας πάρουμε για αρχή το θέμα του bullying. Εγώ υποδύομαι τον Κακό Μπακαλιαράκο, τον κακό δηλαδή της υπόθεσης, ο οποίος έχει υποστεί εκφοβισμό και bullying από τους γύρω του. Όλα ξεκίνησαν από τον πατέρα του, έναν σατράπη που είχε καταλάβει πολλά χρόνια πριν τη Βυθούπολη και ο μικρός, ενώ ήταν καλός, πληρώνει για χρόνια τις αμαρτίες του μπαμπά του χωρίς να έχει φταίξει σε τίποτα. Οπότε, σου λέει «έτσι με θέλετε; Έτσι θα γίνω» και κάνει τελικά ακριβώς τα ίδια με τον μπαμπά του. Βέβαια, να αποκαλύψω ότι στο τέλος υπάρχει μεταστροφή και σε αυτό παίζει καθοριστικό ρόλο η μαμά του, η οποία έρχεται μετανάστρια από μία μακρινή χώρα μαζί με πολλά ακόμη ψάρια. Και έτσι περνάμε και στο μεταναστευτικό, ένα ακόμα πολύ σπουδαίο ζήτημα που θίγεται. Τρίτο και εξίσου σπουδαίο μήνυμα είναι για την προστασία του περιβάλλοντος. Κάποια στιγμή κάνει βουτιά ένας άνθρωπος στη θάλασσα και όταν τον βρίσκω του λέω «είσαι ό,τι χειρότερο για τις θάλασσές μας».

Έχεις συμμετάσχει σε αρκετές παιδικές παραστάσεις στο παρελθόν. Πώς σου φαίνονται τα παιδιά ως κοινό;

Στην αρχή με είχαν τρομάξει ότι τα παιδιά είναι πολύ δύσκολο κοινό, αλλά δεν είναι έτσι. Σίγουρα είναι πολύ αυθόρμητα και ό,τι σκέφτονται θα το πουν και θα το δείξουν, αλλά τελικά το στοίχημα είναι διπλό. Να κάνεις μία καλή δουλειά η οποία θα καθηλώσει και τα παιδιά. Γιατί αν το παιδί βαρεθεί, θα το δείξει

Προτιμάς τις παιδικές παραστάσεις;

Όχι, δεν είναι θέμα προτίμησης. Είναι απλά διαφορετικές, έχεις άλλο λόγο, άλλη προσέγγιση.

Λιγότερο από είκοσι τέσσερις ώρες πριν τη μεγάλη πρεμιέρα. Συναισθήματα;

Μία γλυκιά αγωνία που μου σφίγγει το στομάχι, αλλά αυτό πάντα υπάρχει και είναι μέχρι να βγω στη σκηνή. Μετά, απλά το απολαμβάνω στο έπακρον.

Τη Μαριέλλα Σαββίδου τη γνωρίσαμε μέσα από επιτυχημένες σειρές και θεατρικές παραστάσεις. Αυτή είναι η πρώτη φορά που συμμετέχει σε παιδική θεατρική παράσταση και δηλώνει ενθουσιασμένη.

Είμαι πολύ ενθουσιασμένη και ανυπομονώ για την πρεμιέρα, να δείξουμε επιτέλους τι έχουμε ετοιμάσει. Τα παιδιά είναι πολύ ειλικρινή και αυθόρμητα και περιμένω πως και πως να δω τις αντιδράσεις τους. Είναι οι πιο δύσκολοι θεατές γιατί ακριβώς δεν μπορούν να κρύψουν αυτό που νιώθουν και αυτό που πιστεύουν.

Η χαρά φαίνεται στο πρόσωπό σου. Τι είναι αυτό που για σένα κάνει την παράσταση τόσο ξεχωριστή;

Το ότι αν και παιδική παράσταση, έχει γίνει με πολύ σεβασμό και προς τον ενήλικα. Έχει γίνει μία πολύ καλή δουλειά και σε αισθητικό επίπεδο. Κουστούμια, φωτισμοί, σκηνικά, χορογραφίες, φωνητικά, είναι ένα υπερθέαμα. Επίσης, περνάει σπουδαία μηνύματα στα παιδιά με απλό τρόπο. Στην παράσταση λέμε το πόσο σημαντική είναι η γνώση, η κριτική σκέψη, το να μην πιστεύουμε ό,τι μας λένε, έτσι απλά. Βλέπουμε ψάρια που έχουν εκδιωχθεί από την πατρίδα τους και έρχονται στη Βυθούπολη από πολύ μακριά και έτσι θίγουμε θέματα όπως το μεταναστευτικό. Τα πιο σημαντικά όμως μηνύματα, είναι ότι πρέπει να παλέψεις για την ειρήνη και ότι η βία πάντα φέρνει βία. Αυτό σχετίζεται και με τον εκφοβισμό, το bullying, το οποίο επίσης το βλέπουμε μέσα στο έργο. Το κακό ψάρι, είναι κακό γιατί έχει δεχθεί πολύ bullying από πολύ μικρή ηλικία. Αυτός είναι ο κύκλος της βίας και μέσα στην παράσταση λέμε αυτό ακριβώς, ότι η βία φέρνει βία.

Ο δικός σου ο ρόλος ποιος είναι;

Εγώ κάνω τη Ρίτσα την Πεσκανδρίτσα. Είναι η ντίβα του βυθού και κρατάει ένα ρόλο κλειδί στην παράσταση. Την απαγάγει ο Κακός Μπακαλιαράκος και εκεί ξεκινάνε όλα. Η συνέχεια, στη σκηνή!

Είστε ένας πολύ μεγάλος θίασος. Πώς είναι να δουλεύεις για μία παράσταση με τόσα πολλά άτομα;

Είμαστε μία πολύ ωραία ομάδα. Είμαστε 18 ηθοποιοί επι σκηνής και με κάποια άτομα από εδώ ήμασταν φίλοι από πριν και έτυχε τώρα να συνεργαστούμε. Είναι πραγματικά πολύ όμορφο να δουλεύεις με φίλους σου που είναι ταλαντούχοι και ξέρεις ότι μπορούν να κάνουν πολύ ωραία πράγματα.

Σειρά έχει η Idra Kayne με τη σαγηνευτική φωνή και την εξωτική εμφάνιση.

Idra, εσύ υποδύεσαι…

Εγώ λοιπόν υποδύομαι ένα εξωτικό ψάρι που έρχεται από τον μακρινό κόλπο της Βεγγάλης για να βοηθήσει τους ήρωες της Βυθούπολης. Μμμ… δεν μπορώ να αποκαλύψω περισσότερα δυστυχώς! Αξίζει πραγματικά να τα ανακαλύψουν οι μικροί και οι μεγάλοι μας φίλοι πάνω στη σκηνή.

Τι είναι αυτό που σε κέρδισε εσένα σε αυτήν την παράσταση;

Είναι ένα υπέροχο θέαμα με πολύ ωραία μουσική και εξαιρετικό κείμενο. Η παράσταση κρύβει σπουδαία μηνύματα τα οποία τα περνάμε καθ’ όλη τη διάρκεια με έναν πολύ όμορφο τρόπο. Είναι ένας ύμνος στην αγάπη, στη φιλία, στην κατανόηση και ειδικά αυτές τις εποχές, τέτοια μηνύματα πρέπει να περνάμε.

Από όσο ξέρουμε αυτή είναι η πέμπτη ή έκτη παιδική παράσταση στην οποία συμμετέχεις. Σου αρέσει όταν η πλειοψηφία του κοινού είναι παιδιά;

Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ ιδιαίτερο να παίζεις σε μία παιδική παράσταση. Τα παιδιά είναι πολύ αυθόρμητα. Αν κάτι δεν τους αρέσει, θα στο φωνάξουν, δεν θα ντραπούν. Από την άλλη όμως, όταν κάτι τους αρέσει ο τρόπος που το εκφράζουν και ο ενθουσιασμός τους είναι ασύγκριτος. Σε αποθεώνουν επιτόπου.

Σου έχει τύχει κάποιο απρόοπτο περιστατικό που θα σου μείνει αξέχαστο;

Κάποια στιγμή έπαιζα σε μία διαδραστική παράσταση με θέμα τους φόβους και έλεγε, θυμάμαι, η πρωταγωνίστρια «Εγώ φοβάμαι το σκοτάδι» και πετάγεται ένα παιδάκι και λέει «εγώ φοβάμαι τον αδερφό μου!». Ήταν πραγματικά πολύ αστείο και εκεί συνειδητοποιείς πως όταν βλέπουν μία παράσταση τα παιδιά, μπαίνουν μέσα στο έργο και το ζουν!

Συναισθήματα πριν την πρεμιέρα;

Υπάρχει μεγάλη χαρά που επιτέλους θα δείξουμε στον κόσμο τι έχουμε ετοιμάσει. Από την άλλη στεναχωριέμαι λίγο που θα σταματήσουμε όλες αυτές της καθημερινές πρόβες. Θα μου λείψει η καθημερινή επαφή που είχαμε μέχρι και σήμερα με τα παιδιά. Ανυπομονώ να δω αντιδράσεις παιδιών, όπως και ποιους χαρακτήρες θα ξεχωρίσουν.

Για το τέλος αφήσαμε τον Ιάσωνα Μανδηλά. Ένα πλάσμα χαρούμενο, εκφραστικό και με χιούμορ. Ο Ιάσωνας είναι φαν της Disney και δηλώνει ότι…

Αυτή δεν είναι μία απλή, φθηνή παραγωγή. Έχει απίστευτα εντυπωσιακά σκηνικά. Είναι σαν ένα κλασικό original musical, όπως τα παλιά. Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή, όταν μου είπαν παιδική παράσταση, ένιωσα λίγο φόβο μήπως αντιμετωπίσω εγώ την παράσταση σαν παιδική, αλλά πραγματικά το έργο σαν έργο, ο Φωκάς Ευαγγελινός, όλα, σε οδηγούν στο να μην αντιμετωπίσεις ελαφρά την καρδία όλο αυτό και να δώσεις πραγματικά τον καλύτερό σου εαυτό και αυτό κάνω και το κάνουν όλοι.

Εσύ υποδύεσαι τον…

Υποδύομαι τον Βαγγέλη τον Ροφό, τον κολλητό του Βρασίδα του Αχινού. Μας συμβαίνουν διάφορα πράγματα και ξεκινάμε μία περιπέτεια για να σώσουμε τον βυθό. Ο Βαγγέλης ο Ροφός είναι πάρα πολύ γκρινιάρης και αυτό όμως δικαιολογείται. Ανεξάρτητα βέβαια από την δικαιολογία, είναι ένας νευρικός τύπος που δεν θέλει τίποτα και που όλα τον ενοχλούν και τον πειράζουν. Μου αρέσει όμως, γιατί εκτονώνομαι μέσα από αυτόν τον ρόλο.

Εσύ προσωπικά τι ξεχωρίζεις σε αυτήν την παράσταση;

Προσωπικά βλέπω ακόμα παιδικά γιατί είναι πραγματικά τόσο όμορφα. Μας λείπουν αυτές οι αγνές, οι απλές εικόνες με τα όμορφα μηνύματα και τις όμορφες μουσικές. Νομίζω ότι στα παιδιά, στις μέρες μας, λείπουν αυτές οι αγνές εικόνες αγάπης και χαίρομαι που φεύγοντας από αυτό το θέατρο θα έχουν γλυκά συναισθήματα. Για αυτό άλλωστε χαίρομαι που είμαι και εγώ εδώ και συμμετέχω στην παράσταση.