«I need a home… I need a family!», από την Δέσποινα Καμπούρη!
Τη Δευτέρα το πρωί ήρθα στο γραφείο κεφάτη. Λίγο η φανταστική προσαρμογή της Έλενας στον παιδικό σταθμό, λίγο τα νέα για το bachelor ταξίδι που θα κάνουμε σε λίγες μέρες για τον γάμο της φίλης μου στην Κωνσταντινούπολη, όλα έμοιαζαν να πηγαίνουν καλά!
Έφτασα, όμως δεν μπήκα σαν τον σίφουνα όπως άλλες φορές. Είδα αυτό το αξιολάτρευτο μούτρο στην είσοδο της DPG να κοιτάει παραπονεμένα και στάθηκα για λίγο: «Νατάσα τίνος είναι αυτό το σκυλάκι;», ρώτησα μία συνάδελφο. «Έχει έρθει από το Σάββατο εδώ. Φοράει λουράκι αλλά δε γράφει τηλέφωνο ούτε διεύθυνση», μου απάντησε η γλυκιά Νατάσα που με καλημερίζει κάθε πρωί. «Μάλλον θα χάθηκε ή τον εγκατέλειψαν», σκέφτηκα και ξαφνικά η όμορφη μέρα που είχε ξεκινήσει από νωρίς το πρωί, χάλασε.
Έκατσα για λίγο μαζί του. Τον χάιδεψα στο κεφάλι. Έδειχνε να το απολαμβάνει τόσο πολύ! «Μα αυτός είναι σπιτίσιος, αποκλείεται να είναι αδέσποτος!», σκέφτηκα. Ανταποκρίνεται σε εντολές τύπου «κάτσε!» ή «μείνε!», είναι ευγενικός και καλοσυνάτος. Φοράει ένα μπλε λουράκι, απόδειξη ότι κάποτε ζούσε σε κάποιο σπίτι και είχε οικογένεια...
Διαβάστε περισσότερα στο queen.gr
