Ινομυώματα: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε!

Τι είναι τα ινομυώματα και γιατί εμφανίζονται;
Τα ινομυώματα είναι κάποιοι σχηματισμοί από μυϊκές ίνες και πρόκειται για τους πιο συχνούς καλοήθεις όγκους που συναντάμε στη μήτρα. Εμφανίζονται ως στρογγυλές μάζες, άσπρες ή στο χρώμα του δέρματος που έχουμε τη δυνατότητα να τις διακρίνουμε στις υπερηχογραφικές εξετάσεις και μπορούν να βρίσκονται μέσα στη μήτρα (υποβλεννογόνια ινομυώματα), στην εξωτερική της επιφάνεια (υπορογόνια ινομυώματα) ή στο μυϊκό της τοίχωμα (ενδοτοιχωματικά ινομυώματα). Το 50% των περιπτώσεων δεν δημιουργούν πρόβλημα, ενώ ένα 0,5-0,8% ενδέχεται να ξεκινήσει ή να εξελιχθεί σε κακοήθη όγκο. Οι ακριβείς αιτίες που προκαλούν τη δημιουργία τους, δεν έχουν προσδιοριστεί με σαφήνεια. Πιο πιθανόν, ωστόσο, είναι να εμφανίζονται όταν υπάρχει κληρονομική προδιάθεση ή εξαιτίας των γυναικείων ορμονών (οιστρογόνα). Ιδιαίτερα στη διάρκεια της αναπαραγωγικής ηλικίας, μεταξύ 20 -45, οι ωοθήκες παράγουν αυξημένη ποσότητα οιστρογόνων και κάνουν την δημιουργία ινομυωμάτων πιο εύκολη. Αντίστοιχα, σε αρκετές περιπτώσεις εξωσωματικής γονιμοποίησης ή χρήσης αντισυλληπτικών χαπιών, η φαρμακευτική αγωγή επιβαρύνει το γυναικείο οργανισμό με πρόσθετα οιστρογόνα και οι πιθανότητες εμφάνισης ινομυωμάτων πολλαπλασιάζονται. Όσο, όμως, πλησιάζει η περίοδος την εμμηνόπαυσης, τα ινομυώματα «αποδυναμώνονται», μικραίνουν και πολύ συχνά εξαφανίζονται. Πρέπει, ωστόσο, πάντα να τα παρακολουθούμε και να είμαστε σίγουροι για την εξέλιξή τους, για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε προβλήματα που μπορεί να επιφέρουν.

Υπάρχουν συμπτώματα;
Τις περισσότερες φορές τα ινομυώματα, ιδιαίτερα όταν είναι «αθώα», μπορεί να μην προκαλούν κανένα σύμπτωμα και διαπιστώνονται τυχαία από τον γυναικολόγο. Σε κάποιες περιπτώσεις , ωστόσο, μπορούν να προκαλέσουν μεγάλη ροή αίματος κατά την διάρκεια της περιόδου, πόνο και φούσκωμα λόγω της πίεσης που ασκούν στα όργανα γύρω από τη μήτρα, συχνοουρία, ουρολοίμωξη και δυσκολία στη σύλληψη.

Πότε πρέπει να ανησυχήσουμε;
Τα ινομυώματα που έχουν μέγεθος μέχρι τέσσερα εκατοστά και βρίσκονται στα εξωτερικά τοιχώματα της μήτρας, δεν μας ανησυχούν. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως είπαμε, τα συμπτώματα δεν είναι εμφανή και η διάγνωσή τους γίνεται τις περισσότερες φορές τυχαία. Οι συστηματικές, κλασικές, γυναικολογικές εξετάσεις είναι απαραίτητες! Τα ινομυώματα μπορούν να αναπτυχθούν πολύ γρήγορα και να μεγαλώσουν. Όταν ξεπερνούν τα τέσσερα εκατοστά ή όταν βρίσκονται μέσα στη μήτρα ανεξάρτητα από το μέγεθός τους, η ύπαρξή τους θεωρείται επικίνδυνη και η αφαίρεσή τους είναι αναγκαία.

Ινομυώματα και σύλληψη.
Τα ινομυώματα είναι από τους συνήθεις υπόπτους για την υπογονιμότητα και συχνά μπορούν να δυσκολέψουν τη σύλληψη, χωρίς όμως να σημαίνει ότι οι γυναίκες που έχουν ινομυώματα δεν μπορούν να μείνουν έγκυες. Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι ένα ινομύωμα μπορεί να παραμορφώσει την ενδομήτρια κοιλότητα ή να προκαλέσει απόφραξη των σαλπίγγων, δυσκολεύοντας έτσι το ωάριο να εμφυτευτεί στη μήτρα. Έρευνες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, δείχνουν ότι σε περιπτώσεις αφαίρεσης των ινομυωμάτων οι πιθανότητες σύλληψης αυξάνονται σημαντικά, όπως και οι πιθανότητες επιτυχίας μιας εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Ινομυώματα και εγκυμοσύνη.
Το 3,2% των εγκύων γυναικών έχουν ινομυώματα. Η παρουσία τους ,μπορεί να μην δημιούργησε πρόβλημα στη σύλληψη, στους εννέα μήνες της εγκυμοσύνης όμως, τα ινομυώματα πρέπει αν αντιμετωπισθούν με διπλή προσοχή. Η εγκυμοσύνη προκαλεί αύξηση των οιστρογόνων στον γυναικείο οργανισμό και ευνοεί την ανάπτυξή τους. Οι μέλλουσες μητέρες που βρίσκονται σε αυτήν τη κατάσταση, πρέπει να ελέγχουν συχνά την εξέλιξη των ινομυωμάτων, καθώς καραδοκούν κίνδυνοι, όπως αδυναμία διαστολής του τραχήλου ή πρόωρος τοκετός. Σε αυτούς τους μήνες προέχει η κανονική εξέλιξη της εγκυμοσύνης και σπάνια προβαίνουμε σε κάποια αφαίρεση ή οποιαδήποτε άλλη μέθοδο αντιμετώπισής τους.

Πώς αντιμετωπίζουμε τα ινομυώματα;
Τα ινομυώματα ανάλογα με τη θέση τους, το μέγεθός τους και την ηλικία της γυναίκας, έχουν διαφορετική αντιμετώπιση. Αν το μέγεθός τους κρίνεται απειλητικό, τότε η απλή παρακολούθηση δεν είναι αρκετή και πρέπει να αφαιρεθούν χειρουργικά. Τα ινομυώματα που είναι στα εξωτερικά τοιχώματα της μήτρας αφαιρούνται με τη μέθοδο της λαπαροσκόπησης. Με τη μέθοδο αυτή, γίνονται μικρές τομές διαμέτρου δύο χιλιοστών στην κοιλία, από όπου εισάγεται ένα πολύ λεπτό και μακρύ τηλεσκόπιο που προσεγγίζει τη μήτρα χωρίς να χρειαστεί να γίνει τομή στα τοιχώματα της κοιλιάς. Τα ινομυώματα που βρίσκονται στο εσωτερικό της μήτρας, αφαιρούνται με τη μέθοδο της υστεροσκόπησης. Η υστεροσκόπηση δεν περιλαμβάνει τομές και τραυματισμούς και η περιοχή που βρίσκεται το ινομύωμα προσεγγίζεται από τον κόλπο.

Πλέον, με τις σύγχρονες μεθόδους της ιατρικής τα ινομυώματα, τις περισσότερες φορές, είναι μία πάθηση που μπορεί να αντιμετωπισθεί, χωρίς να μας δημιουργήσει ιδιαίτερα προβλήματα. Βέβαια, η πρόληψη μπορεί πάντα να αποβεί σωτήρια, και να μας γλιτώσει από την ταλαιπωρία και τους κινδύνους που εγκυμονούν. Για αυτό προσοχή! ΜΗΝ ξεχνάτε το ραντεβού με τον γυναικολόγο σας! Μπορεί να σας γλιτώσει από πολύ κόπο.