«Ο χωρισμός, οι χωρισμοί, οι χωρισμοί μου», από τη Δέσποινα Καμπούρη
«Δε μπορώ να ζήσω μακριά του... Πεθαίνω κάθε μέρα που περνάει και δεν τον βλέπω!», μου εκμυστηρεύτηκε πριν λίγες μέρες μία αγαπημένη μου φίλη.
Είχα καιρό να έρθω αντιμέτωπη με έναν χωρισμό και ένιωσα ανίκανη να τη βοηθήσω. Τι να της πω για να της απαλύνω τον πόνο; Πάνε χρόνια από την τελευταία φορά που χώρισα. Έχω ξεχάσει πώς είναι να πονάς επειδή χάνεις το ταίρι σου, τον σύντροφό σου.
Και για να είμαι ειλικρινής δε μου λείπει καθόλου αυτή η περίοδος. Της συνεχούς αναζήτησης κάποιου αξιόλογου συντρόφου, των χωρισμών, των επανασυνδέσεων, των ατέρμονων συζητήσεων και της μεγάλης αγωνίας και ενίοτε στενοχώριας.
