«Το "σ' αγαπώ" μπορεί, μόνο αυτό μπορεί μες στην καρδιά να μπει να τη ζεστάνει...»
Άραγε τι μένει στο τέλος της μέρας; Αν είμαστε καλά με τον εαυτό μας. Αν ό,τι κάναμε ήταν το καλύτερο που μπορούσαμε να δώσουμε. Κι αυτό είναι και το ζητούμενο. Να έχουμε έναν ευχαριστημένο εαυτό.
Γράφει η Έλια Κωνσταντινίδη
Τι κάνουμε όμως με τους άλλους; Δείχνουμε την αγάπη μας; Την εκφράζουμε; Γιατί καλώς ή κακώς, η αγάπη μας "φορτίζει".
Έχει καταντήσει μεγάλο κλισέ το θέμα της αγάπης. Με το πες πες, με την προσπάθεια να τονιστεί, χάνει ίσως και την ουσία της. "Ζήσε με αγάπη", "δώσε αγάπη", "μόνο αγάπη", "φάε αγάπη" και έχει καταντήσει σαν το καλημέρα-καληνύχτα που το λέμε μηχανικά, χωρίς να καταλαβαίνουμε το νόημά του. Κακώς όμως. Η αγάπη είναι όντως το ζητούμενο. Είναι βασικό να ξεκινάμε με γνώμονα αυτό.
Σίγουρα όλοι αγαπάμε τους γύρω μας. Το δείχνουμε; Κάποιες φορές ναι, κάποιες όχι. Γιατί; Γιατί το θεωρούμε δεδομένο. Γιατί σκεφτόμαστε “πού χρόνος για αγάπες”... Κι όμως όλοι μας έχουμε ανάγκη να παίρνουμε αγάπη. Να ακούμε ότι μας αγαπάνε και να το βλέπουμε και έμπρακτα.
Τα παιδιά έχουν περισσότερη ανάγκη από όλους μας να βλέπουν απ' τους γονείς τους ότι τα αγαπούν. Ότι τα εκτιμούν για αυτό που είναι. Έχουν ανάγκη να ξέρουν ότι οι γονείς τους θα είναι για πάντα δίπλα τους, ό,τι κι αν συμβεί. Να ξέρουν ότι στο σπίτι θα βρουν όλα τα θετικά συναισθήματα που θα τα τυλίγουν με στοργή. Να ακούνε τη μαμά και τον μπαμπά να τους λένε "σ' αγαπώ πάρα πολύ, σε λατρεύω και θα σε λατρεύω για πάντα και για ό,τι χρειαστείς θα είμαι εδώ".
Ανάγκη έχει και ο σύντροφός μας. Έχει ανάγκη να βλέπει ότι τον χρειαζόμαστε. Ότι είναι ένα μεγάλο και αγαπημένο κομμάτι της ζωής μας. Είναι ωραίο να δείχνουμε έμπρακτα την αγάπη μας. Να "αιφνιδιάζουμε" με ωραίες πράξεις τον άλλον. Να του το λέμε. Τι πιο ωραίο απ' το να ξεκινάς και να κλείνεις τη μέρα σου με ένα σ’αγαπώ.
Να λέμε το σ' αγαπώ. Να εκδηλώνουμε ό,τι ωραίο νιώθουμε. Κάποιες φορές η ζωή μας προλαβαίνει με άσχημα γεγονότα που απεύχομαι σε όλους. Και τότε ακούς ανθρώπους να λένε δεν πρόλαβα να πω ένα σ' αγαπώ από καρδιάς. Και δεν λέω να το κάνουμε γι' αυτόν τον λόγο, σαφέστατα. Αλλά ας συνειδητοποιήσουμε πόσο μικροί είμαστε και πόσο μικρή είναι και η ζωή, για να μην την αφήνουμε να σκορπάει άσκοπα στον χρόνο.