Δραματική μείωση των γεννήσεων λόγω οικονομικής κρίσης

Με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας είνα χρήσιμο να ξανα-θυμηθούμε ορισμένα στοιχεία. Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ οι γεννήσεις στην Ελλάδα το 2014 ανήλθαν σε 92.148 άτομα (47.383 αγόρια και 44.765 κορίτσια), παρουσιάζοντας μείωση 2,1% σε σχέση με το 2013, που είχαν ανέλθει σε 94.134 άτομα (48.430 αγόρια και 45.704 κορίτσια). Στις γεννήσεις δεν συμπεριλαμβάνονται οι γεννήσεις νεκρών βρεφών, οι οποίες ανήλθαν σε 353, μειωμένες κατά 6,1%.

Σχετικά με την υπηκοότητα της μητέρας, καταγράφηκαν 79.975 γεννήσεις από Ελληνίδες (ποσοστό 86,8%) και 12.173 από αλλοδαπές (ποσοστό 13,2%). Τα αντίστοιχα στοιχεία για το 2013 ήταν 80.940 (ποσοστό 86%) από Ελληνίδες μητέρες και 13.194 (ποσοστό 14%) από αλλοδαπές.

Η μέση ηλικία της μητέρας κατά τη γέννηση ήταν 31 έτη, σημειώνοντας αύξηση σε σχέση με το 2013, που η αντίστοιχη μέση ηλικία ήταν 30,9 έτη. Οι γεννήσεις εκτός γάμου, σε απόλυτους αριθμούς, παρουσίασαν αύξηση 13,1% και ανήλθαν σε 7.165 (ποσοστό 7,8% επί του συνόλου των γεννήσεων) από 6.337 (ποσοστό 6,7% επί του συνόλου των γεννήσεων) που ήταν το 2013.

Τα στοιχεία αντικατοπτρίζουν και την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία, καθώς ελέω κρίσης έχουν αλλάξει πλέον τα δεδομένα και προτεραιότητα είναι η εξασφάλιση για τα προς το ζην και όχι το πώς θα δημιουργηθούν νέες οικογένειες, ούτε πώς θα γεννηθούν περισσότερα παιδιά.

Τα νέα ζευγάρια που αποφασίζουν να κάνουν το βήμα και να παντρευτούν, καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία παρατηρείται μία σταθερότητα ως προς τα νούμερα, περιορίζονται πλέον στην απόκτηση ενός μόνο παιδιού, αφού δεν έχουν την δυνατότητα λόγω οικονομικών δυσκολιών να δημιουργήσουν πολυμελείς οικογένειες.

Η εξέλιξη της γονιμότητας στην Ελλάδα, οι αιτίες και τα πιθανά μέτρα ανάκαμψης, (με ανάλυση κόστους-οφέλους) εξετάστηκαν διεξοδικά σε σειρά εκτεταμένων ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ), το 1983, 1997, 1999 και 2004. Από τις έρευνες αυτές είχε φανεί ότι ο επιθυμητός αριθμός παιδιών ήταν σαφώς υψηλότερος του πραγματικού και ξεπερνούσε το επίπεδο αναπλήρωσης των γενεών (2,1 παιδιά ανά γυναίκα αναπαραγωγικής ηλικίας).

Οι λόγοι της μειωμένης γονιμότητας των γυναικών, πάντα με τη δημογραφική έννοια του όρου, συνοψίζονται στο χαμηλό οικογενειακό εισόδημα και στο ισχνό, ελλειμματικό και πλέον ανύπαρκτο κράτος πρόνοιας.

Ο σημαντικός ρόλος των γυναικών στην υποκατάσταση του κράτους πρόνοιας επηρεάζει αρνητικά τη συμμετοχή τους στο εργατικό δυναμικό και επομένως την απόκτηση επιπλέον οικονομικών πόρων για τη δημιουργία μεγαλύτερης οικογένειας.

Άμεση επίπτωση της μείωσης της γονιμότητας αποτελεί η πληθυσμιακή γήρανση του πληθυσμού και πλέον δεν αποτελεί υπερβολή η άποψη ότι η Ελλάδα σε λίγα χρόνια θα είναι μία χώρα ηλικιωμένων!