Όταν μια βιβλιοθήκη ανοίγει ένα παράθυρο στη ζωή…

Γράφει η Σοφία Μαυραντζά

Ταξιδέψαμε μέχρι τα Κορέστεια Καστοριάς, μαζί με την ΙΚΕΑ του Ομίλου FOULRIS, που πιστή στο ραντεβού της με τους Δημοσιογράφους σε δράση, δημιούργησε τη δέκατη βιβλιοθήκη για τα παιδιά, στο δημοτικό σχολείο-νηπιαγωγείο του χωριού. Προηγήθηκαν βιβλιοθήκες στο ορεινό χωριό Λιβάδι Ελασσόνας, στους Κουκλιούς Ιωαννίνων, στο Βαρικό Φλώρινας, στις Μουριές Κιλκίς, στην ορεινή Κρανιά Γρεβενών, στο Αχλαδοχώρι Σερρών, στα ακριτικά Δίκαια, στο Νευροκόπι Δράμας και στους Μεταξάδες Έβρου.

Αυτή η βιβλιοθήκη όμως είχε κάτι διαφορετικό, κάτι... μαγικό! Εκεί συνειδητοποίησα πως δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να γνωρίσεις ένα παιδί και να κάνεις μια «βουτιά» στον ψυχικό του κόσμο, από το να το παρακολουθήσεις να διαβάζει, να εξηγεί και να περιγράφει ένα βιβλίο. Εκεί τα βλέπεις όλα: Τι του αρέσει, τι πιστεύει, τι φοβάται, τι φοβίες έχει, ποιος απορίες έχει, ποιες θα λυθούν και ποιες δεν θα λυθούν ποτέ.

Η λαχτάρα για τον κόσμο των αισθημάτων
Το ταξίδι μας στα Κορέστεια με βοήθησε να δω με άλλο μάτι την επαφή των παιδιών με τα βιβλία. Εκεί αντιλήφθηκα πως είναι ένα παράθυρο στη ζωή τους, στο οποίο σκαρφαλώνουν και βγαίνουν έξω στο φως με μια απίστευτη λαχτάρα και αθωότητα, με αυτή την ορμή του μη μυημένου για μια βουτιά στη γνώση, την πληροφορία, τον κόσμο των αισθημάτων.

Ζητήσαμε από τα παιδιά να μας γράψουν, να γεμίσουν μια κόλλα χαρτί για τα συναισθήματα που τους προκαλεί αυτό το νέο απόκτημα-«κόσμημα» στο σχολείο τους. Ένα παιδί ζωγράφισε μία μεγάλη καρδιά, άλλο έγραψε «μπράβο», για να τονίσει την ευγνωμοσύνη του, άλλο παιδί έγραψε πως «η βιβλιοθήκη είναι πανέμορφη».

«Το χωριό μου απέκτησε καινούργια βιβλιοθήκη, είναι τέλεια, δεν το περίμενα ποτέ πως το χωριό μου θα είχε ποτέ τόσο όμορφη και τόσο λαμπερή βιβλιοθήκη. Έχει παιδικά βιβλία, παιχνίδια και όμορφα διακοσμητικά. Η αίθουσα των μεγάλων έχει ένα μεγάλο τραπέζι με υπολογιστές, μια γραφομηχανή και άλλα ωραία διακοσμητικά. Έξω έχει ένα μεγάλο μπαλκόνι που βλέπει στο γήπεδο. Είναι τέλεια, χαίρομαι πολύ που το χωριό έχει μία τόσο ωραία και μεγάλη βιβλιοθήκη. Χαίρομαι πολύ!!!» μας έγραψε ο μικρός Άκης.

Είναι πραγματικά συγκινητικό να διαβάζεις από ένα παιδί τη φράση: «Δεν το περίμενα ποτέ πως το χωριό μου θα είχε ποτέ τόσο όμορφη και τόσο λαμπερή βιβλιοθήκη» κι όμως φαίνεται τόσο αληθινό και η δράση της ΙΚΕΑ του Ομίλου FOURLIS τόσο σημαντική, τόσο ξεχωριστή, τόσο μοναδική...

«Τα ακριτικά χωριά μας έχουν ανάγκη από τέτοιου είδους δράσεις. Η συγκεκριμένη ήταν μία κίνηση αγάπης που έδωσε ζωή στο σχολείο του χωριού μας. Η δημιουργία της βιβλιοθήκης, πέρα από χαρά και τα χαμόγελα που μοίρασε στα παιδιά, δίνει το έναυσμα για μελέτη και εξερεύνηση των βιβλίων, τόσο στους μικρούς φίλους του χωριού όσο και στους μεγαλύτερους. Ευχαριστούμε πολύ!» είπε στο Mothersblog.gr η Μαρία Τριανταφύλλου, μόνιμη κάτοικος στα Κορέστεια Καστοριάς.

Το παράθυρο της γνώσης μόλις άνοιξε διάπλατα
Οι ευχαριστίες που τα παιδιά και οι κάτοικοι έγραψαν ή προφορικά μας είπαν δεν ήταν τίποτα μπροστά στα γεμάτα ευγνωμοσύνη μάτια που αντικρίσαμε όσο βρεθήκαμε σε αυτή την ακριτική γωνιά της Ελλάδας. Πώς άγγιζαν τα έπιπλα, πώς ξεφύλλισαν τα βιβλία, πώς έλαμπαν τα μάτια τους, μόλις το παράθυρο της γνώσης άνοιξε διάπλατα μπροστά τους...

Η ΙΚΕΑ του Ομίλου FOURLIS κατέφερε να προσθέσει ακόμη ένα σημαντικό λόγο για να παραμείνουν αυτά τα παιδιά στην ιδιαίτερη και ακριτική αυτή γωνιά της Ελλάδας από την οποία όταν φύγουν, αν φύγουν ποτέ, θα πάρουν μαζί τους έναν κόσμο από γνώσεις, πολύ μεγαλύτερο από αυτό που έζησαν στα Κορέστεια της Καστοριάς...

Για το κλείσιμο, μια φράση του Βολτέρου: «Τα βιβλία είναι όπως οι άνθρωποι. Μικρός αριθμός παίζει σπουδαίο ρόλο. Τ' άλλα αποτελούν το πλήθος». Μικρός αριθμός παίζει σπουδαίο ρόλο θα επαναλάβουμε και θα υπενθυμίσουμε πως με τη συγκεκριμένη δράση στήθηκαν 10 βιβλιοθήκες και τοποθετήθηκαν στα ράφια περισσότερα από 13.000 βιβλία για να κρατούν συντροφιά σε 1.500 παιδιά ακριτικών περιοχών της Ελλάδας. Στις επόμενες δράσεις, με επίκεντρο το παιδί και τη γνώση. Και εις άλλα!