Γιατί οι μικρές απολαύσεις της ζωής είναι μεγάλη υπόθεση...

Έχουμε μεγαλώσει με την αντίληψη ότι το «κανονικό» είναι...βαρετό, μέτριο, κυνικό...και έχουμε υιοθετήσει την ρομαντική αντίληψη ότι πράγματα που είναι σπάνια, εξωτικά, περίεργα και άγνωστα σε εμάς είναι προορισμένα να μας προκαλέσουν μεγαλύτερη χαρά. Ενδεχομένως εκτιμούμε περισσότερο τα ακριβά αντικείμενα, εάν κάτι είναι φτηνό ή εντελώς δωρεάν δεν το εκτιμούμε τόσο...Ο ανανάς για παράδειγμα έπεσε κατακόρυφα από την λίστα επιθυμιών των ανθρώπων όταν η τιμή του έπεσε και δεν θεωρείτο πλέον κάτι σπάνιο και εξωτικό.

Επίσης, παίρνουμε μεγαλύτερη χαρά και ικανοποίηση από κάτι γνωστό σε όλους, παρά από κάτι άγνωστο στους πολλούς...θεωρούμε ότι το μεγάλο, είτε αυτό είναι όνομα, είτε είναι γεγονός ζωής όπως ο γάμος, είτε είναι αντικείμενο, π.χ. να αγοράσουμε ένα σπίτι, οτιδήποτε είναι μεγάλης κλίμακας μας δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι είναι σημαντικότερο συγκριτικά με το φτηνό, το εύκολα προσβάσιμο, το οικείο, το συνηθισμένο...Έτσι, εάν κάποιος μας πει ότι ταξίδεψε στο Παρίσι με ιδιωτικό τζετ αυτόματα υποθέτουμε ότι πέρασε πολύ καλύτερα από κάποιον που έκανε «ποδηλατάδα» σε ένα πάρκο της περιοχής. Θεωρούμε ότι είναι πιο ενδιαφέρον να πάμε το σαββατοκύριακο για ιππασία παρά να περάσουμε 5 λεπτά κοιτώντας στον ουρανό ή ότι είναι πιο διασκεδαστικό να πάμε για φαγητό σε ένα ακριβό εστιατόριο από το να διαβάσουμε ένα βιβλίο στον κήπο μας. Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι ένα βάζο αγριολούλουδα, το πιο φτηνό λουλούδι του κόσμου μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερο χαμόγελο από το να κοιτάς την Μόνα Λίζα.

Παρόλα αυτά, το ενδιαφέρον με τη χαρά είναι ότι είναι το πιο απρόβλεπτο και «παράξενο» συναίσθημα του ανθρώπου. Δεν την αγοράζουμε μαζί με τα ακριβά παπούτσια που πήραμε και μπορεί να μην μας ακολουθήσει στις ωραίες μας διακοπές. Η απόλαυση του να φάμε ένα δροσερό φρούτο, να δούμε παλιές φωτογραφίες, να αγκαλιάσουμε κάποιον αγαπημένο, να πάμε μια βόλτα στην παραλία μόνοι μας μπορούν να γίνουν οι μεγαλύτερες στιγμές της ζωής μας. Είναι αυτές οι στιγμές που φανταζόμαστε όταν κλείνουμε τα μάτια για να ξεφύγουμε από κάτι οδυνηρό, είναι αυτές οι στιγμές που διηγούμαστε όταν γνωρίζουμε κάποιον και μπαίνει στη ζωή μας, είναι αυτά τα μικρά καθημερινά πραγματάκια που μας δίνουν μεγάλες δόσεις κουράγιου και απόλαυσης. Και για του λόγου το αληθές....κάντε το πείραμα μόνοι σας: κλείστε τα μάτια πάρτε βαθιές ανάσες και φέρτε στο νου μια ωραία σας ανάμνηση...Λοιπόν; Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι δεν είχε να κάνει με κάποιο «φαινομενικά» μεγάλο γεγονός. Είναι κάτι απλό, καθημερινό, συνηθισμένο που όμως σε εσάς δίνει μεγάλη χαρά και απόλαυση. Αυτό ας προσπαθήσουμε να αναπαράγουμε λοιπόν την καινούρια χρονιά που μας ήρθε: να ζούμε μικρές καθημερινές στιγμές σαν να είναι μεγάλη υπόθεση!

Παπακυργιάκη Χρύσα
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
Email: chrysapapakirgiaki@yahoo.gr
Blog: psuxis-logos.blogspot.gr
Δήμητρος 6, Μαρούσι