Ημέρα Γυναίκας:Τι ακριβώς γιορτάζουμε σήμερα;

Πιθανόν πολλοί να αναρωτηθούν- όπως και για τις περισσότερες ίσως παγκόσμιες ημέρες- αν πραγματικά χρειαζόμαστε μια ξεχωριστή μέρα για τον εορτασμό της γυναίκας. Τι παραπάνω μπορεί να προσδώσει πέρα από επισημάνσεις φορέων, στοιχεία οργανισμών και αφιερώματα για τη θέση της σύγχρονης γυναίκας στην κοινωνία, τα οποία την επομένη θα ξεχαστούν; Πώς δηλαδή ο εορτασμός αυτής της ημέρας μπορεί να ανατρέψει ταμπού χρόνων και να συμβάλλει στη βελτίωση της ζωής εκατομμυρίων γυναικών ανά τον κόσμο;

Γράφει η Νίκη Παπανικολάου

Σωστά και εύλογα τα ερωτήματα...

Προφανώς και δεν μπορεί μία ημέρα ( παγκόσμια, διεθνή,) να ... δρομολογήσει αλλαγές. Να αλλάξει ως δια μαγείας την καθημερινότητα λιγότερο προνομιούχων γυναικών. Να «εξαλείψει» τη σωματική, ψυχολογική, λεκτική βία, την συνεχιζόμενη εκμετάλλευση, την ταπείνωση, την ανέχεια, την αντίληψη ότι δεν αξίζει το παραμικρό.

Όμως, έστω και αυτή τη μία μέρα, μπορούμε ακούγοντας τα νούμερα και τα στατιστικά στοιχεία για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία, να δούμε πίσω από τους αριθμούς και να αναλογιστούμε τα εξής:

-Από το 1857 που οι γυναίκες διεκδίκησαν μαζικά καλύτερες συνθήκες εργασίας, έχουν γίνει τεράστια βήματα.
-Οι γυναίκες μπορούν να εργάζονται, να κάνουν οικογένεια, να επιλέγουν τον τρόπο ζωής που θα ήθελαν να έχουν.
-Μπορούν να αναρριχηθούν σε θέσεις εξουσίας που μέχρι κάποιες δεκαετίες ήταν απλά αδιανόητο.
-Μπορούν να ταξιδέψουν, να κυνηγήσουν τα όνειρά τους, να ζήσουν.

Δεν είναι και λίγα, αν σκεφτεί κανείς πώς ζούσε η γυναίκα και πώς εξακολουθεί να ζει σε πολλές γωνιές του πλανήτη.

Το ζητούμενο σήμερα για τις γυναίκες είναι να μπορέσουν να αποδεχτούν και να αγαπήσουν τον εαυτό τους, όπως ακριβώς είναι. Όχι, ΠΩΣ θα ήθελαν ή θα επιθυμούσαν να είναι, αλλά αυτό που ΕΙΝΑΙ. Με τις ατέλειές τους, τις αδυναμίες τους, με τα παραπανίσια κιλά τους.

Το κυνήγι για την κατάκτηση μιας άλλης εικόνας, περισσότερο ελκυστικής, επιθυμητής, πετυχημένης, φιλόδοξης, αρεστής, αποδεικνύεται τις περισσότερες φορές μάταιο ή χωρίς τα επιθυμητά αποτελέσματα. Και ο χρόνος τρέχει, στερώντας απολαύσεις του σήμερα και χαρές καθημερινές.

Αν θα έπρεπε λοιπόν να εστιάσουμε σε έναν λόγο που πρέπει να σταθούμε και να γιορτάσουμε αυτή την Ημέρα είναι για να μην ξεχνάμε ποτέ ότι πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας. Μόνο αν τον αγαπήσουμε θα μπορέσουμε και να τον βελτιώσουμε...

Και επειδή δεν ζούμε σε άλλο πλανήτη, γνωρίζουμε ότι ο δρόμος για την ισότητα των δύο φίλων είναι ακόμα μακρύς.

Οι γυναίκες αποτελούν πλειοψηφία στις χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, κερδίζουν λιγότερα χρήματα σε θέσεις εργασίας ίσης αξίας και παλεύουν για να βρεθούν θε κορυφαίες θέσεις εργασίας. Φέτος, η επιτροπή για τα δικαιώματα των Γυναικών και την Ισότητα των Φύλων αποφάσισε να αφιερώσει την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στην οικονομική τους χειραφέτηση.

Σύμφωνα με έρευνα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, εκτιμάται ότι θα χρειαστούν άλλα 170 χρόνια μέχρι να υπάρξει οικονομική ισότητα ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες. Δηλαδή 8.840 εβδομάδες, 62.050 ημέρες ή 1.489.200 ώρες.

Ανισότητα υπάρχει και στην εκπαίδευση, την υγεία και την πολιτική εκπροσώπηση, όμως ο δείκτης που υπολογίζεται ότι θα επιτευχθεί πιο αργά από όλους είναι η οικονομική ισότητα.

Η Ελλάδα έχει επίσης οικονομική ανισότητα, καθώς για κάθε ένα ευρώ που βγάζουν οι γυναίκες, οι άνδρες βγάζουν 1,75 ευρώ και έτσι η ισότητα θα έρθει σε 169 χρόνια. Εξάλλου, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, σε διεθνές επίπεδο μόνο το 50% των γυναικών έχει σήμερα πρόσβαση στην αγορά εργασίας, ενώ οι γυναίκες αμείβονται κατά μέσο όρο 24% λιγότερο από τους άνδρες.

Σε 100 χώρες οι γυναίκες αντιμετωπίζουν περιορισμούς στην πρόσβαση αγοράς εργασίας λόγω φύλου, ενώ σε 18 χώρες οι άνδρες έχουν νόμιμο δικαίωμα να μην επιτρέπουν στις συζύγους τους να εργαστούν.

Με το σύνθημα «Εμείς δεν περιμένουμε» η «ActionAid» ζητά ισότητα για τις γυναίκες από σήμερα. Η οργάνωση μέσα σε ένα χρόνο στήριξε 22.000 κορίτσια ώστε να τελειώσουν το δημοτικό και να συνεχίσουν στο γυμνάσιο, 172.000 γυναίκες να αποκτήσουν το δικό τους εισόδημα και 278.800 γυναίκες και κορίτσια να αντιταχθούν στην ενδοοικογενειακή και σεξουαλική βία.

Την ίδια στιγμή:
• Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι μία στις τρεις γυναίκες παγκοσμίως θα βιώσει σωματική ή / και σεξουαλική βία στη διάρκεια της ζωής τους.
• Στην Αγγλία και την Ουαλία, οι δύο γυναίκες σκοτώνονται κάθε εβδομάδα από έναν εν ενεργεία ή πρώην σύντροφο.
• Τα Ηνωμένα Έθνη αναφέρουν ότι μόνο το 22% των βουλευτών σε παγκόσμιο επίπεδο είναι γυναίκες – αποτέλεσμα η πλειοψηφία των ανδρών να αποφασίζει για λογαριασμό τους.

Και για την ιστορία

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος το 1960 αναζωογόνησε το ενδιαφέρον για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και έκτοτε γιορτάζεται κάθε χρόνο.