Η εγκυμοσύνη μετά από πολλές προσπάθειες και μια αποβολή δεν είναι εύκολη
Ένα γράμμα προς όλες τις γυναίκες που παλεύουν με την υπογονιμοτητα και που έχουν καταφέρει να μείνουν έγκυες.
Η εγκυμοσύνη μετά από μια αποβολή και χρόνια υπογονιμότητας δεν είναι εύκολη. Δουλέψαμε τόσο σκληρά, τόσο πολύ, και μάλιστα περάσαμε μέσα από μια τόσο δύσκολη διαδικασία για να φτάσουμε εδώ και μόλις το καταφέρουμε, ανοίγει ένας εντελώς νέος κόσμος άγχους και αγωνίας.
Όταν έμεινα έγκυος για πρώτη φορά, έλεγα στον εαυτό μου ότι όταν φτάσω στο θετικό τεστ εγκυμοσύνης, θα είμαι λιγότερο ανήσυχη και θα νιώθω καλύτερα.
Το άγχος άρχισε με το που έμεινα έγκυος ξανά. Και συνεχίστηκε στην αύξηση των τιμών της β-χοριακής, μετά στον πρώτο υπέρηχο, μετά στον δεύτερο, μετά στον τρίτο, μετά στον τέταρτο, μετά στις διάφορες εξετάσεις, μετά στην αυχενική διαφάνεια, στη συνέχεια στον υπέρηχο της 20ης εβδομάδας, στα ραντεβού για να βεβαιωθώ ότι όλα είναι OK, στους ελέγχους που έκανα καθώς έφτανα στις τελευταίες εβδομάδες...
Μετά ήρθε ο φόβος για τον τοκετό και ξέρω ότι σίγουρα ξεχνάω πράγματα που πραγματικά προκαλούν άγχος και φοβίζουν μια γυναίκα που παλεύει με την υπογονιμότητα και που τελικά βλέπει το θετικό τεστ εγκυμοσύνης.
Ο φόβος και το άγχος συνεχίζονται. Κάθε βήμα αυτής της εγκυμοσύνης έχει φέρει διαφορετικά επίπεδα άγχους για διαφορετικούς λόγους. Για κάθε ένα από αυτά τα ορόσημα που καταφέρνω νιώθω σοκαρισμένη και ευγνώμων μαζί. Σοκαρισμένη και ευγνώμων που είμαι ακόμα έγκυος.
Την περασμένη εβδομάδα, όταν είχα μια ξαφνική κολπική αιμορραγία, τρομοκρατήθηκα όσο ποτέ ξανά. Το άγχος που έχω τις τελευταίες δύο μέρες μπορεί να είναι το χειρότερο που είχα σε όλη την εγκυμοσύνη.
Είναι φρικτό να εύχεσαι να περάσει η εγκυμοσύνη σου, αλλά είναι πραγματικά δύσκολο να ζεις σε αυτή τη συνεχή κατάσταση φόβου και πανικού. Απλώς ζηλεύω τις γυναίκες που περνούν ανέμελες στιγμές κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης τους και με λιγότερη ανησυχία.
Έτσι, εάν κάποια από εσάς αισθάνεται ότι το βαρύ φορτίο του άγχους δεν φεύγει σε κανένα στάδιο της εγκυμοσύνης θέλω να ξέρετε ότι δεν είστε μόνες σε αυτό. Πρέπει να κάνουμε ένα βήμα τη φορά.
ΥΓ ευχαριστώ για όλη την αγάπη που μου έχετε δείξει αυτές τις μέρες. Βρίσκομαι ακόμη στο κρεβάτι, ξεκουράζομαι και στο τέλος της εβδομάδας έχω ραντεβού με τον γιατρό μου. Και ένα μήνυμα προς τον μελλοντικό γιο μου: «Συνέχισε μικρό μου αγόρι 💙 Θα τα καταφέρεις»
πηγή: Instagram @ waitingforababe