Γιατί η υπογονιμότητα δεν είναι ανίκητη; Ο ειδικός απαντά
Είναι πλέον γνωστό ότι το 15% των ζευγαριών που επιδιώκουν την αναπαραγωγή τους, δυσκολεύονται να κατακτήσουν τον στόχο τους.
Πολλά είναι τα ζευγάρια σήμερα που επιθυμούν να αποκτήσουν παιδί αλλά δεν τα καταφέρνουν, παρά την επίμονη προσπάθεια. Είναι αυτή η κρίσιμη στιγμή που ανοίγει για αυτούς το κεφάλαιο της υπογονιμότητας, μια κατάσταση που μπορεί να επιδεινώσει ακόμα περισσότερο την ψυχολογική τους κατάσταση.
Ο μαιευτήρας γυναικολόγος Δρ. Κωνσταντίνος Σφακιανούδης, Ειδικός Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής στέλνει το δικό του μήνυμα ελπίδας στα ζευγάρια αυτά και, με αρωγό την επιστήμη, τους υπενθυμίζει πως σήμερα υπάρχουν αξιόπιστες λύσεις αρκεί ν ’απευθυνθούν στους ειδικούς.
Πόσα ζευγάρια αντιμετωπίζουν προβλήματα γονιμότητας σήμερα και πόσα απ’ αυτά θα καταφύγουν στη λύση της εξωσωματικής γονιμοποίησης;
Δυστυχώς, είναι πολλά και όσο επιτρέπουν οι σύγχρονες επιδημιολογικές μελέτες να εκτιμήσουμε στο μέλλον, θα είναι ακόμα περισσότερα λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής, της τοξικής διατροφής, αλλά και της αλλαγής των αναπαραγωγικών μας συνηθειών. Είναι πλέον γνωστό ότι το 15% των ζευγαριών που επιδιώκουν την αναπαραγωγή τους, δυσκολεύονται να κατακτήσουν τον στόχο τους και περίπου τα μισά από αυτά δεν μπορούν παρά να κατακτήσουν το στόχο τους μέσω της εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Συχνά ακούμε τον όρο «ανεξήγητη υπογονιμότητα». Τι ακριβώς ορίζουμε ως «ανεξήγητη υπογονιμότητα»; Είναι η εξωσωματική μονόδρομος σε όλες τις περιπτώσεις;
Είναι όντως αξιοπερίεργο στον 21ο αιώνα, με τόσα πολλά επιτεύγματα στην επιστήμη, να μιλάμε ακόμα για «ανεξήγητα» από την ιατρική φαινόμενα. Η πραγματικότητα είναι ότι η «ανεξήγητη υπογονιμότητα» δεν είναι και τόσο ανεξήγητη. Οφείλεται σε παράγοντες που απλά «κρύβονται» και για πολλά χρόνια η επιστημονική κοινότητα τα αγνοούσε. Σήμερα, γνωρίζουμε ότι τα μισά περιστατικά οφείλονται στην ενδομητρίωση και τα υπόλοιπα σε μικρόβια που εισέρχονται στη μήτρα αθόρυβα. Στην μεν πρώτη, η διάγνωση και η θεραπεία έρχεται από την λαπαροσκόπηση και στη δεύτερη περίπτωση, η διάγνωση τίθεται από μία απλή υστεροσκόπηση - η δε θεραπεία σχεδιάζεται ανάλογα με τη βαρύτητα της σχετικής λοίμωξης.
Διαβάζοντας τις προσωπικές ιστορίες ασθενών σας, βλέπουμε ότι πολλές γυναίκες ήταν πολύ απογοητευμένες από τις αποτυχημένες προσπάθειες εξωσωματικής, πριν απευθυνθούν σε εσάς, κι ότι όλες υπογραμμίζουν τη σημασία της οικοδόμησης μιας σχέσης πίστης, αλλά και ελπίδας, με το γιατρό που αποφασίζουν να συνεργαστούν. Ποιο είναι τελικά, το «κλειδί» της επιτυχημένης εξωσωματικής; Η επιλογή του ειδικού πόσο επηρεάζει την έκβαση του αποτελέσματος;
Η τέχνη της υποβοήθησης της αναπαραγωγής είναι μια ιδιαίτερα απαιτητική τέχνη, διότι η υπογονιμότητα ενός ζευγαριού είναι συνήθως πολυπαραγοντική, με πάρα πολλές λεπτομέρειες να εμπλέκονται. Ο ρόλος του ειδικού είναι να τις αναγνωρίσει, γεγονός που δεν είναι διόλου εύκολο ορισμένες φορές, και να τις αντιμετωπίσει στοχευμένα μέσα σε μία σχέση ειλικρίνειας και συνεργασίας με την ασθενή του. Η σχέση αυτή περνάει από διάφορα στάδια και σίγουρα συναντά και στιγμές δύσκολες, όπου η απογοήτευση περισσεύει. Αν στο συγκεκριμένο σημείο η ασθενής διαθέτει εμπιστοσύνη στον γιατρό της και στα ανιδιοτελή του κίνητρα, τότε είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι θα οδηγηθούν μαζί στην κατάκτηση του τελικού στόχου.
Μέσα από τη μακρόχρονη εμπειρία σας, υπάρχει κάποια ασθενής, που η περίπτωσή της να έχει εγγραφεί ανεξίτηλα στη μνήμη σας;
Επειδή έχω την τύχη να ασχολούμαι στην καριέρα μου με πολύ δύσκολα περιστατικά, έχω και την ευλογία να έχω δει πολλά «θαύματα» να συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μου. Περιστατικά δηλαδή που ΟΛΟΙ είχαν ακυρώσει στη συνείδησή τους και τα οποία με βάση τη στατιστική της βιβλιογραφίας είχαν υποδεκαπλάσιες της μονάδας πιθανότητες να αποκτήσουν παιδί κι όμως, απέκτησαν! Σάς πληροφορώ λοιπόν, πως θυμάμαι ένα προς ένα αυτά τα περιστατικά αν και είναι απίστευτα πολλά πλέον.
Δε θα ξεχάσω ΠΟΤΕ για παράδειγμα μια μητέρα 46 ετών με σποραδική περίοδο και ορμόνες περιεεμμηνόπαυσης, η οποία ήρθε τρεις μήνες μόλις μετά την τραγική απώλεια, λόγω πνιγμού, του μόλις τριών ετών παιδιού της. Ήρθε, λοιπόν, συντετριμμένη με το αίτημα να αποκτήσει ένα ακόμα παιδί με δικό της γενετικό υλικό. Οι πιθανότητες μας ήταν απειροελάχιστες και όμως μετά από prp και αναζωογόνηση των ωοθηκών της, κατόρθωσε να συλλέξει σε φυσικούς κύκλους τον απαιτούμενο αριθμό εμβρύων και να τα καταφέρει. Επιπλέον των αντικειμενικών δυσκολιών, λόγω ηλικιακού παράγοντα στη συγκεκριμένη γυναίκα, ανευρέθη και έντονη ενδομητρίτιδα, η οποία έπρεπε να θεραπευτεί, προτού μεταφερθούν τα συγκεκριμένα έμβρυα και η οποία βεβαίως, αν δεν είχε επισημανθεί όλη η προσπάθεια θα έπεφτε στο κενό και η οικογένεια αυτή δεν θα έβγαινε ποτέ από το αδιέξοδό της. Σε ηλικία 47 ετών λοιπόν έγινε ξανά μητέρα με το δικό της γενετικό υλικό!
Ποιο είναι το μήνυμα που θα θέλατε να μεταφέρετε στα ζευγάρια που βρίσκονται αντιμέτωπα με την πρόκληση της υπογονιμότητας;
Το μονοπάτι ορισμένες φορές μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά ο προορισμός υπέροχος. Όποιος δεν δειλιάσει και επιμείνει, τελικά καταλήγει στην κατάκτηση αυτού του υπέροχου στόχου.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα www.sfakianoudis.gr ή επικοινωνήστε με το κ. Σφακιανούδη Κωνσταντίνο, Μαιευτήρας - Γυναικολόγος, στο 210 6565112.
Info
Ο Κωνσταντίνος Σφακιανούδης αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών και ειδικεύθηκε στη Μαιευτική-Γυναικολογία στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Βρυξελλών CHU ST PIERRE , όπου και εργάστηκε επί αρκετά χρόνια στο δίκτυο IRIS-SUD ως επιμελητής.
Παράλληλα, εξειδικεύτηκε στην λαπαροσκοπική χειρουργική στο διεθνούς φήμης κέντρο CLERMONT-FERRAND της Γαλλίας από όπου και κατέχει το Ευρωπαϊκό Δίπλωμα Γυναικολογικής Ενδοσκόπησης και για το διάστημα 2007-2009 ήταν υπεύθυνος του Χειρουργικού τομέα Day-Clinic στη νοσοκομείο Hopital d Ixelles των Βρυξελλών. Εξειδικεύτηκε στην Εξωσωματική Γονιμοποίηση στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο CHU ST PIERRE Βρυξελλών και στην Ανδρική Υπογονιμότητα στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία του Montpelier και της Toulouse.
