Τι θα έλεγα σε μια γυναίκα που παλεύει με την υπογονιμότητα

Με τον σύντροφό μου, περάσαμε τρία χρόνια προσπαθώντας να αποκτήσουμε παιδί. Ήμουν σε φόρμα, υγιής, δραστήρια, χαρούμενη, ερωτευμένη.

Πάντα είχα έναν κανονικό κύκλο και το μόνο πράγμα με το οποίο δυσκολευόμουν ήταν μια κύστη των ωοθηκών χωρίς όμως να έχω σημαντικά προβλήματα γονιμότητας.

Έτσι τουλάχιστον πίστευα...

'Οταν όμως ο καιρός περνούσε και δεν έμενα έγκυος, καταφύγαμε στην εξωσωματική. Μόνο έξι ωάρια ήταν αρκετά ώριμα για να γονιμοποιηθούν και όλη η ανάπτυξη των εμβρύων ήταν κακή – πραγματικά αξιοθρήνητη.

Στη δεύτερη εξωσωματική το αποτέλεσμα ήταν καλύτερο: έξι υγιή έμβρυα, ένα εμφυτεύτηκε και τα άλλα πέντε καταψύχθηκαν. Όλη η σκληρή δουλειά και οι θυσίες απέδωσαν καρπούς, αλλά δυστυχώς, τα αποτελέσματα ήταν τα ίδια - δεν έφτασα ούτε στις 28 ημέρες.

Κάναμε πολλές εξετάσεις, παρόλο που ορισμένοι γιατροί τις θεώρησαν ότι ήταν χάσιμο χρόνου. Όμως, τελικά μάθαμε ποιο ήταν το πρόβλημα της «ανεξήγητης» στειρότητάς μου: τα υψηλά φυσικά φονικά κύτταρα που αναγνώριζαν το έμβρυο ως ξένο σώμα και επιτίθονταν σε αυτό προκαλώντας αποβολή ή αποτυχία στην εξωσωματική γονιμοποίηση.

Έκανα ειδική δίαιτα και με τη βοήθεια ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων, επιτέλους καταφέραμε να κρατήσουμε στην αγκαλιά το πρώτο μας παιδί.

Έτσι, τελειώσαμε με την ιατρική βοήθεια και εγώ θα συνέχιζα να ζω ακολουθώντας μια συγκεκριμένη διατροφή και γνωρίζοντας πώς έχουν τα πράγματα. Δεν θα χρησιμοποιούσαμε αντισύλληψη πια, άρα τεχνικά θα προσπαθούσαμε φυσικά, χωρίς άγχος και πρόγραμμα για ένα δεύτερο παιδί.

Προς έκπληξή μας, μόλις δύο μήνες μετά την τελευταία αποβολή, έμεινα έγκυος φυσικά για πρώτη φορά! Είχα δουλέψει τόσο σκληρά με τη διατροφή και τον τρόπο ζωής μου γνωρίζοντας ότι η αντιστροφή των κυττάρων NK μου ήταν εφικτή και ότι η εγκυμοσύνη ήταν δυνατή. Αλλά δεν περίμενα να μείνω έγκυος, όχι τόσο σύντομα, σε καμία περίπτωση!

Τι έμαθα από την εμπειρία μου στη γονιμότητα

Πέρασα χρόνια χωρίς να ξέρω ότι είχα ένα αυτοάνοσο που επηρέαζε τη γονιμότητά μου.

Δεν είχα εμφανή συμπτώματα και όλοι οι γιατροί τη χαρακτήριζαν ανεξήγητη υπογονιμότητα. Τελικά βρήκα τη λύση και διαπίστωσα η διατροφή και ο τρόπος ζωής βοηθούν σημαντικά.

Μόλις άρχισα να επικεντρώνομαι στα σημαντικά που είχα στη ζωή μου, οι αποτυχίες μου δεν πονούσαν τόσο πολύ. Αναζητήστε λοιπόν τι μπορεί να σας βοηθήσει να γίνετε πιο θετικοί – η γιόγκα, ο διαλογισμός, οτιδήποτε.

Αν έπρεπε να ξεκινήσω ξανά το ταξίδι γονιμότητας τι θα έκανα διαφορετικά

Δεν θα είχα χάσει τόσα χρόνια με το κεφάλι μου χωμένο στην άμμο. Μου πήρε τρία χρόνια για να ξυπνήσω και να συνειδητοποιήσω πόσο λάθος ήταν η διατροφή και ο τρόπος ζωής μου. Παίζουν σημαντικό ρόλο και τα δύο, μην τα αγνοείτε, μην τα υποτιμάτε.

Τι θα έλεγα σε κάποια που παλεύει με την υπογονιμότητα

Πρέπει να βρείτε τον κατάλληλο γιατρό που θα σας βοηθήσει σε αυτό το τόσο δύσκολο ταξίδι. Επίσης, αρχίστε να εκτιμάτε τη ζωή που ήδη έχετε. Βρείτε τη χαρά στα μικρά πράγματα – μην σπαταλάτε χρόνια όπως έκανα, όντας θυμωμένη και νιώθοντας απελπισία.

Η ζωή είναι πολύ μικρή και αυτά τα συναισθήματα δεν πρόκειται να σας βοηθήσουν να πετύχετε το στόχο σας.

Η αγαπημένη μου φράση γονιμότητας

"Σιγά σιγά το λίγο γίνεται πολύ" – παροιμία από την Τανζανία

Πηγή: yourfertilityhub.com