Πώς βιώνει η γυναίκα τη θλίψη που κρύβει η υπογονιμότητα

H υπογονιμότητα επηρεάζει σημαντικά την ψυχολογία του ζευγαριού. Πολλές γυναίκες θεωρούν τον εαυτό τους υπεύθυνο για τη δυσκολία απόκτησης παιδιού κι έρχονται αντιμέτωπες με συναισθήματα, ενοχής, άγχους, κατάθλιψης, θλίψης.

Θλίψη για την απώλεια

Δεν είναι λίγες οι γυναίκες που ο λόγος της θλίψης τους είναι η απώλεια που σχετίζεται με τη στειρότητα.

Μία από τις μεγαλύτερες απώλειες είναι αυτή της φανταστικής ή αναμενόμενης οικογένειας. Οι γυναίκες με πρωτοπαθή υπογονιμότητα νιώθουν ότι έχουν χάσει όλα τα στάδια που συνοδεύουν την απόκτηση ενός παιδιού: από την εγκυμοσύνη και τη γέννα μέχρι την ανατροφή του.

Η σκέψη και μόνο ότι θα μπορέσει να βιώσει όλα όσα άλλες γυναίκες, κάνουν ακόμα πιο έντονο το συναίσθημα της θλίψης το οποίο αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα από ειδικό μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε κατάθλιψη.

Η ...αόρατη θλίψη της υπογονιμότητας

Πολλές γυναίκες που βιώνουν υπογονιμότητα επιλέγουν να απομονωθούν καθώς δεν θέλουν να μοιραστούν το πρόβλημά τους. Το στίγμα που περιβάλλει τη στειρότητα μπορεί να τις δυσκολέψει να αναζητήσουν υποστήριξη. Ως αποτέλεσμα,, προσπαθούν μόνες τους να βρουν ισορροπία όχι πάντα με επιτυχία. Έτσι, η θλίψη που νιώθουν είναι «αόρατη» για τους άλλους ή ανεξήγητη.

Ωστόσο, ακόμα κι αποφασίσει να μιλήσει ανοιχτά για την υπογονιμότητά της, δεν σημαίνει ότι θα την καταλάβουν όλοι. Για παράδειγμα, σχόλια όπως «δοκίμασες να…;» ή « έχεις σκεφτεί την υιοθεσία;», υπονοούν ότι η γυναίκα δεν προσπαθεί αρκετά σκληρά για να βρει μια λύση ή ότι οι προσπάθειες που έχει κάνει είναι ανεπαρκείς. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να νιώθει διπλά άσχημα και γιατί μίλησε αλλά και γιατί δεν τα καταφέρνει.

Η θλίψη είναι προσωπική εμπειρία. Ποιες μέθοδοι είναι οι καταλληλότερες για την αντιμετώπισή της εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και είναι εξατομικευμένη.

Το σημαντικό είναι, κάθε γυναίκα που δεν μπορεί να διαχειριστεί τη θλίψη της ή την κατάθλιψή της να αναζητά έγκαιρα βοήθεια.

Με πληροφορίες από το ct.counseling.org