Αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο και γονιμότητα: Τι πρέπει να γνωρίζετε

Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο είναι αυτοάνοσο νόσημα και χαρακτηρίζεται από υποτροπιάζουσες φλεβικές ή και αρτηριακές θρομβώσεις.

Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο είναι συχνότερο σε ενήλικες γυναίκες παρά σε άνδρες και διακρίνεται σε πρωτοπαθές, όταν εμφανίζεται σε άτομα που δεν έχουν άλλη αυτοάνοση πάθηση, και σε δευτεροπαθές, όταν αναπτύσσεται σε ασθενείς με συστηματικό ερυθηματώδη λύκο ή άλλη αυτοάνοση πάθηση.

Πότε να ανησυχήσετε

Ένα πολύ σοβαρό σύμπτωμα του αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου είναι οι αποβολές στις γυναίκες στο δεύτερο ή στο τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης. Οι αποβολές οφείλονται σε θρόμβωση του πλακούντα.

Έτσι, γυναίκες με ιστορικό επαναλαμβανόμενων αποβολών ή αποκόλλησης πλακούντα μπορεί να χρειαστούν εξετάσεις για αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο. Η παρουσία των αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων αυξάνουν τον κίνδυνο θρόμβων αίματος εντός του πλακούντα ή ενδέχεται να προκαλέσει κίνδυνο αποβολής και άλλων επιπλοκών στη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Άλλα χαρακτηριστικά ευρήματα του συνδρόμου είναι ο ελαττωμένος αριθμός αιμοπεταλίων και η δικτυωτή πελίδνωση (ερυθροϊώδες εξάνθημα με τη μορφή διχτυού, κυρίως στα κάτω άκρα).

Αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο και εξωσωματική γονιμοποίηση

Μελέτες δείχνουν συσχέτιση μεταξύ αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων και επαναλαμβανόμενης αποτυχίας εμφύτευσης ωαρίων. Έτσι, σε περιπτώσεις όπου όλες οι άλλες αιτίες που μπορεί να δικαιολογούν αυτές τις αποτυχίες εμφύτευσης έχουν αποκλειστεί, είναι σκόπιμο να προσδιοριστεί η παρουσία αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων.

Αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο: αντιμετώπιση

Κύριος στόχος της αντιμετώπισης του αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου είναι η μείωση του σχηματισμού θρόμβων. Συνήθως εφαρμόζεται αντιπηκτική αγωγή σε ασθενείς με αρτηριακές ή/και φλεβικές θρομβώσεις ενώ και σε ασθενείς με ιστορικό φλεβικών ή αρτηριακών θρομβώσεων είναι απαραίτητη η προφύλαξη με αντιπηκτικά λόγω αυξημένου κινδύνου υποτροπών.

Η διάρκεια της θεραπευτικής αγωγής καθορίζεται από τον θεράποντα ιατρό και ανάλογα με την κλινική εικόνα του ασθενούς.

Με πληροφορίες από το institutobernabeu.com