Μερικές φορές η μητρότητα είναι πάρα πολύ δύσκολη 

Θέλω να πιστεύω πως το νιώθεις κι εσύ αυτό. Πρέπει να πιστέψω ότι αυτά τα συναισθήματα, τα νιώθουν και άλλες μαμάδες. Το λέω δυνατά γιατί αυτή η ωμή πραγματικότητα είναι τόσο αληθινή.

Είναι αλήθεια. Μερικές φορές, η μητρότητα είναι ένα βαρύ φορτίο. Άλλες φορές είναι μια δουλειά 24 ώρες το 24ωρο, χωρίς χρόνο για αυτοφροντίδα ούτε για διακοπές αλλά ούτε και άδεια ασθενείας. Η ταυτότητα μας απορροφάται αποκλειστικά από τη μητρότητα, και η γυναίκα που ήμασταν πριν μοιάζει να έχει χαθεί προ πολλού - ή σαν να μην υπήρξε ποτέ.

Είμαι σίγουρη πως ως μαμά με καταλαβαίνεις. Καταλαβαίνεις τις μέρες που εύχεσαι να μπορούσες να κλείσεις τον διακόπτη και να αποσιωπήσεις όλες τις ευθύνες που συνεπάγεται η μητρότητα. Καταλαβαίνεις τις ενοχές που συνοδεύουν αυτά τα συναισθήματα.

Ξέρεις, μερικές μέρες δεν απολαμβάνω το να είμαι μητέρα .

Δεν απολαμβάνω το θόρυβο και το χάος. Δεν απολαμβάνω καθόλου το να ακούω συνεχώς «μαμά, μαμά, μαμά», το να μην αισθάνομαι ποτέ ότι μπορώ να καθίσω χωρίς κάποιος να μπουσουλάει πάνω μου, το ψυχικό φορτίο, όλα αυτά.

Μερικές φορές είναι τόσα πολλά που θέλω απλά να τρέξω. Λες και θα μπορούσα να τρέξω και να συνεχίσω να τρέχω, ελπίζοντας ότι τελικά θα βγω από αυτό το σώμα και από αυτή τη ζωή 24/7 του να με χρειάζονται και να είμαι αλέρτ και θα βρεθώ σε μια χώρα ησυχίας και μοναξιάς .

Νιώθω συνεχώς ευάλωτη με τρόπους που δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ- σαν να ζω αυτή τη ζωή που δεν είναι πλέον υπό τον έλεγχό μου. Με πιάνει και με κρατά τόσο σφιχτά.

Πρέπει να φανταστώ ότι το νιώθεις κι εσύ αυτό. Πρέπει να πιστέψω ότι αυτά τα συναισθήματα, τα νιώθουν και άλλες μαμάδες.

Η μητρότητα δεν είναι πάντα όμορφη και σίγουρα δεν είναι πάντα μαγική και θέλω ο κόσμος να διαβάζει αυτές τις λέξεις εκπνέοντας βαθιά και γνωρίζοντας ότι κάποιος ακόμα «στροβιλίζεται» μαζί του.

Γνωρίζω ότι μπορώ να θρηνώ την παλιά μου ζωή , ενώ ταυτόχρονα είμαι τόσο ευγνώμων και λατρεύω αυτά τα μικρά πλασματάκια .

^{Πηγή: mother.ly}