Η εγκυμοσύνη μετά την αποβολή με φοβίζει

Πρέπει να ομολογήσω ότι στις δύο πρώτες εγκυμοσύνες μου ένιωθα τρομερή αυτοπεποίθηση. Ίσως γιατί όλα εξελίσσονταν φυσιολογικά, γυμναζόμουν με συνέπεια, δεν είχα καν πρωινές ναυτίες.

Όταν έμεινα έγκυος για τρίτη φορά, δεν προβληματίστηκα, πίστευα όλα θα κυλούσαν ομαλά.

Ωστόσο, όταν ήμουν 7,5 εβδομάδων βίωσα μια αποβολή. Το να πληκτρολογώ τη λέξη μου προκαλεί ρίγη και μου θυμίζει την έλλειψη ελέγχου που είχα πάνω σε αυτό που συνέβη στο σώμα μου. Τι είχα κάνει λάθος;

Αισθανόμουν ενοχές κι γενικά μου είναι δύσκολο να περιγράψω τα συναισθήματά μου.

Έδειχνα καλά εξωτερικά αλλά ήμουν εντελώς χάλια μέσα μου. Σταμάτησα να γυμνάζομαι, δεν πρόσεχα τη διατροφή μου, οι ορμόνες μου διαταράχτηκαν και το σώμα μου έγινε τοξικό. Για πρώτη φορά στη ζωή μου, οι εμμηνορροϊκοί μου κύκλοι δεν ήταν εντός του κύκλου των 28 ημερών που ήταν κάποτε.

Είμαι πιο προσεκτική από ποτέ αυτή τη φορά

Και να μαι, τώρα ξανά έγκυος για τέταρτη φορά στη ζωή μου με μεγάλες ελπίδες να γεννήσω ένα τρίτο υγιές μωρό.

Είμαι πιο προσεκτική από ποτέ.

Στις 8 εβδομάδες, πήγα να κάνω έναν υπέρηχο όπου διαπιστώθηκε ότι είχα υποχοριακή αιμορραγία όχι σε μία αλλά σε δύο περιοχές του πλακούντα. Ο γιατρός μου είπε ότι αν ο πλακούντας διαχωριστεί πλήρως, θα χάσω το μωρό, ανεξάρτητα από την άριστη υγεία και το μέγεθος του εμβρύου. Ένιωσα συντετριμμένη.

Έπρεπε να πάρω μια απόφαση. Ακολούθησα τις εντολές του γιατρού, οι οποίες ήταν να είμαι όσο το δυνατόν πιο χαλαρή, να προσέχω, να μη γυμνάζομαι και να μην κάνω σεξ μέχρι να επιβεβαιώσουμε ότι ο πλακούντας επανασυνδέθηκε.

Παρόλο που εστίασα στη θετικότητα, υπάρχουν στιγμές ακόμα και τώρα που νιώθω άγχος όταν πηγαίνω στην τουαλέτα με το φόβο ότι θα δω αίμα, ανυπομονώ να ακούσω τον καρδιακό παλμό του μωρού μετά από μια ασυνήθιστη κοιλιακή ενόχληση ή φοβάμαι ότι μπορεί να έχω ακόμα μία αποβολή.

Η εγκυμοσύνη μετά από μια αποβολή με τρομάζει!

Συνειδητοποίησα ότι είμαι άνθρωπος και αυτό που νιώθω είναι φυσικό μετά την απώλεια.

Αν και θρηνώ, είμαι αποφασισμένη ότι η απώλειά μου δεν θα καθορίσει το μέλλον μου ή την τρέχουσα εγκυμοσύνη μου.

Η ανακούφισή μου ήταν μεγάλη όταν έκλεισα το πρώτο τρίμηνο.

Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, είμαι χαρούμενη και ευλογημένη που βρίσκομαι εδώ που είμαι σήμερα.

Είμαι ευγνώμων που μοιράζομαι την εμπειρία μου με τόσες πολλές γυναίκες που έχουν νιώσει μόνες ή απελπισμένες.

Η συμβουλή μου είναι να μην τα παρατάτε ποτέ, να φροντίζετε τον εαυτό σας, να ξεσπάτε αν αυτό σας κάνει να νιώθετε καλύτερα και να εμπιστεύεστε τον Θεό (ή όποια ανώτερη δύναμη πιστεύετε και αντλείτε δύναμη).

Το πιο σημαντικό, απολαύστε την εγκυμοσύνη σας!

^{Ελεύθερη απόδοση από notforlazymoms.com}