Τα blues της περιόδου που ανοίγουν τα σχολεία για μια γυναίκα που προσπαθεί να γίνει μητέρα

Έχει έρθει αυτή η στιγμή. Το feed των social media λογαριασμών σου έχει γεμίσει με quotes για την επιστροφή στο σχολείο και φωτογραφίες παιδιών φίλων σου. Οι γονείς νιώθουν μια απερίγραπτη χαρά που τα παιδιά τους θα επιστρέψουν στο σχολείο και το δείχνουν με όποιον τρόπο μπορούν. Μπορεί να μην έχεις παιδιά ακόμη, αλλά κατά κάποιο τρόπο γνωρίζεις πού βρίσκονται τα σχολεία στη γειτονιά σου ή ξέρεις κάποιες δασκάλες από το νηπιαγωγείο στο παρακάτω στενό.

Ποτέ δε φανταζόμουν πόσο πόνο θα μπορούσε να μου προκαλέσει μια μικρή ροζ γραμμή

Η ψυχολογική πίεση που ασκείται την περίοδο που ανοίγουν τα σχολεία σε μια γυναίκα που προσπαθεί να κάνει παιδί

Σε λίγες μέρες αρχίζουν τα σχολεία, αλλά τι έχει να κάνει αυτό με την υπογονιμότητα; Η απάντηση είναι ότι είναι άσχετο και σχετικό μαζί. Αν είσαι γυναίκα που παλεύει με την υπογονιμότητα, τότε αυτή η περίοδος είναι δύσκολη για εσένα. Είναι μια σκληρή υπενθύμιση ότι τα δικά σου χέρια είναι άδεια. Ότι δεν έχεις ένα αυτοκίνητο γεμάτο με παιδιά που θα τα πας κάποια στιγμή στο σχολείο ή τις δραστηριότητές τους. Είναι μια σκληρή υπενθύμιση ότι εσύ δεν θα περιμένεις στην αυλόπορτα το σχολικό. Δεν έχεις κάποιον να φωτογραφίσεις. Δεν θα κάνεις κάποια ανάρτηση. Ούτε καν μπορείς να ταυτιστείς με κάποιο από τα χιουμοριστικά αυτά quotes που αναρτούν οι φίλοι σου και που δείχνουν ότι περιμένουν πώς και πώς να πάνε τα παιδιά τους στο σχολείο.

Το σπίτι σου είναι άδειο. Και αυτή την ησυχία δεν την αντέχεις. Θέλεις ένα μικρό παιδί να κάτσει δίπλα σου, να το πάρεις αγκαλιά, να κάνεις όνειρα για εκείνο, να κάτσεις στο τραπέζι μαζί του, να παίξετε, να το προετοιμάσεις για την πρώτη μέρα στο σχολείο.

«Δεν είναι δίκαιο» - Τα κλάματα μιας γυναίκας με υπογονιμότητα

Η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς μπορεί να φέρει τόσα στενάχωρα συναισθήματα. Είναι μια υπενθύμιση ότι πέρασε άλλος ένας χρόνος. Μια υπενθύμιση ότι εσύ και η φίλη σου ή η αδερφή σου, ξεκινήσατε να προσπαθείτε μαζί για ένα παιδί το περασμένο φθινόπωρο και εκείνη μόλις απέκτησε το μωρό της. Άλλη μια χρονιά με χέρια που δεν λαχταρούν τίποτα περισσότερο από το να βάλουν στην κούνια ένα μωρό. Άλλος ένας χρόνος που ονειρεύεσαι μια φλύαρη 5χρονη να σου λέει τα πάντα για τη μέρα της και να σου κάνει δώρο μια ζωγραφιά που έφτιαξε στο σχολείο για εσένα.

Θα πρέπει να ξέρεις όμως ότι αυτή η θλίψη είναι φυσιολογική. Αμέτρητες γυναίκες μοιράζονται τον ίδιο πόνο με εσένα. Άλλες κάνουν unfollow φίλους. Κρεμούν τα κεφάλια τους με θλίψη και εύχονται να αγχώνονταν μόνο για τα σχολικά είδη και όχι για τις ενέσεις, τις ορμόνες και την εμβρυομεταφορά.

Η υπογονιμότητα σου προκαλεί έναν πόνο τον οποίο νιώθεις μέσα σου καθημερινά

Εάν μπορείς αφιέρωσε λίγο χρόνο στον εαυτό σου. Κάνε ένα πεντικιούρ. Δες μια ταινία. Απόλαυσε εκείνο το κομμάτι cheesecake που λαχταράς. Πήγαινε για τρέξιμο. Μίλα με την φίλη σου ή την αδερφή σου. Πες της ότι είναι δύσκολο. Πες της ότι σε πονάει. Μην κρατάς τα άσχημα αυτά συναισθήματα μόνο για εσένα. Περίοδος είναι και θα περάσει.

Μια σκιτσογράφος αποτύπωσε με ακρίβεια τον πόνο της υπογονιμότητας (pics)

^{*ελεύθερη απόδοση από fertilitytexas.com}