Υπογονιμότητα: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε από τον γυναικολόγο του Mothersblog
Η υπογονιμότητα είναι ένα από τα πιο ψυχοφθόρα προβλήματα, που μπορεί να αντιμετωπίσουμε σε ένα γυναικολογικό ιατρείο και αφορά το 10% με 15% των ζευγαριών αναπαραγωγικής ηλικίας. Την υπογονιμότητα την αντιμετωπίζουμε ως πρόβλημα του ζεύγους και όχι ως πρόβλημα του ατόμου.
Η υπογονιμότητα χωρίζεται σε πρωτοπαθή υπογονιμότητα, όταν δεν προϋπάρχουν κυήσεις και δευτεροπαθή υπογονιμότητα, όταν προϋπάρχει τουλάχιστον μία κύηση.
Η πιθανότητα ενός ζευγαριού να συλλάβει μέσα σε έναν εμμηνορρυσιακό κύκλο υπολογίζεται μεταξύ του 20% και του 25%. Με βάση αυτόν τον υπολογισμό το 90% των ζευγαριών θα πρέπει να επιτύχουν σύλληψη μετά από 12 μήνες επαφών χωρίς προφύλαξη.
Ως υπογονιμότητα ορίζουμε την αποτυχία ενός ζεύγους να συλλάβει μετά από ένα χρόνο επαφών χωρίς καμία προφύλαξη. Εντούτοις, ιατρική συμβουλή για αντιμετώπιση της υπογονιμότητας ενδείκνυται, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, να ζητηθεί ακόμα και μετά από προσπάθειες για σύλληψη διάρκειας έξι ή και λιγότερων μηνών.
Υπάρχουν ενδείξεις, που θα οδηγήσουν ένα ζευγάρι πιο νωρίς στην αναζήτηση ιατρικής συμβουλής για θέματα υπογονιμότητας, οι οποίες αφορούν τη γυναίκα:
• Η ηλικία της γυναίκας μεταξύ 35-40 ετών
• Ασταθής ή καθόλου έμμηνος ρήση
• Συμπτώματα ή γνωστό ιστορικό ενδομητρίωσης
• Περισσότερες από μία αποβολές πρώτου τριμήνου (έλεγχος για καθ' έξιν αποβολές)
• Προγενέστερη θεραπεία για καρκίνο
Αντίστοιχες ενδείξεις, που αφορούν τον άνδρα είναι:
• Σπερμοδιάγραμμα εκτός φυσιολογικών πραμέτρων
• Οίδημα στο όσχεο (μπορεί να υποκρύπτει κιρσοκήλη)
• Προγενέστερα χειρουργεία στη βουβωνική περιοχή και το όσχεο
• Προγενέστερη θεραπεία για καρκίνο
Το ένα τρίτο περίπου των περιπτώσεων υπογονιμότητας οφείλεται μόνο στον ανδρικό παράγοντα, το ένα τρίτο οφείλεται στο γυναικείο παράγοντα και στις υπόλοιπες περιπτώσεις υπογονιμότητας είτε εμπλέκεται τόσο ο ανδρικός, όσο και ο γυναικείος παράγων, είτε η αιτιολογία τους είναι άγνωστη.
Η αντιμετώπιση ειδικά της αγνώστου αιτιολογίας υπογονιμότητας περιλαμβάνει την καταφυγή στη σπερματέγχυση και κατόπιν στην εξωσωματική γονιμοποίηση.
Γενικά η πρώτη επίσκεψη στο γυναικολογικό ιατρείο περιλαμβάνει τη λήψη λεπτομερούς ιστορικού και από τους δύο συντρόφους. Εκ του ιστορικού αυτού θα δρομολογηθεί ο περαιτέρω έλεγχος.
Ο βασικός έλεγχος υπογονιμότητας περιλαμβάνει το σπερμοδιάγραμμα, τον έλεγχο ωορρηξίας, βασικές ορμονολογικές εξετάσεις στη γυναίκα, υστεροσαλπιγγογραφία καθώς και έλεγχο καρυοτύπου τόσο της γυναίκας, όσο και του άνδρα. Φυσικά ανάλογα με τα ευρήματα είναι δυνατόν να προστεθούν και άλλες εξετάσεις.
Ευτυχώς, πολύ μικρό ποσοστό των ζευγαριών παρουσιάζουν απόλυτη στειρότητα. Στις περισσότερες περιπτώσεις με τις μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, που σήμερα διαθέτουμε (πρόκληση ωορρηξίας, σπερματέγχυση, εξωσωματική γονιμοποίηση) μπορεί να αντιμετωπίσθεί το πρόβλημα της υπογονιμότητας.
Με τη στενή έννοια του όρου ως υπογονιμότητα ορίζεται η ανικανότητα του ζεύγους να συλλάβει, εντούτοις, υπάρχουν ζευγάρια, που μπορούν να συλλάβουν, αλλά η κύηση δεν εξελίσσεται. Πρόκειται για περιπτώσεις καθ' έξιν αποβολών, οι οποίες αποτελούν ένα ειδικό κεφάλαιο των δυσκολιών, που μπορεί να αντιμετωπίσει ένα ζευγάρι στην απόκτηση παιδιών, το οποίο θα μπορούσε να ενταχθεί μέσα στο ευρή πλαίσιο της υπογονιμότητας.
Επομένως, η υπογονιμότητα σήμερα αφορά το 10% με 15% των ζευγαριών αναπαραγωγικής ηλικίας και μπορεί να αντιμετωπισθεί με σημαντικά ποσοστά επιτυχίας, ανάλογα με τα αίτια, που την προκαλούν.
Δείτε ΕΔΩ πότε είναι οι γόνιμες ημέρες σας!
Διαβάστε ΕΔΩ όλα τα άρθρα για την υπογονιμότητα του γυναικολόγου μας
Θα χαρώ να απαντήσω σε οποιαδήποτε απορία σας εδώ
Δρ ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΚΩΝ. ΛΥΓΝΟΣ, MSc, PhD
ΜΑΙΕΥΤΗΡ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ
Master of Science University College London
Διδάκτωρ Μαιευτικής Γυναικολογίας
www.eleftheia.gr
email: care@eleftheia.gr