«Όταν απέβαλα βίωσα την μεγαλύτερη μοναξιά στη ζωή μου...»
Μια γυναίκα μιλά για την πιο δύσκολη περίοδο της ζωής της
"Κρατούσα το τεστ εγκυμοσύνης στα χέρια και η ένδειξη «θετικό» μου πήρε το μυαλό. Ο άντρας μου κοιμόταν στο κρεβάτι μας και μέχρι να φτάσω τρέχοντας δίπλα του για να του το πω, είχα ήδη βιώσει την μεγαλύτερη ευτυχία του κόσμου σκεπτόμενη τι πρόκειται να μας συμβεί μέσα στην επόμενη χρονιά. Αν κάποιος μου έλεγε τότε ότι λίγες μέρες μετά θα βίωνα την πρώτη μου αποβολή, απλά θα ξυπνούσα από τον χειρότερο μου εφιάλτη. Φυσικά και δεν θα το πίστευα.
Μετά από τόσα χρόνια υπογονιμότητας, ήξερα ότι δεν θα μου ερχόταν τόσο εύκολα μια εγκυμοσύνη για την οποία βέβαια είχα παλέψει πολύ. Όταν, όμως, έμαθα από τον γιατρό μου ότι πλέον δεν υπάρχει μωρό, δεν υπάρχει εγκυμοσύνη και δεν θα υπάρξει αυτός ο χρόνος που τόσο ονειρεύτηκα, βίωσα την απόλυτη θλίψη.
Ήμουν τυχερή, ναι ήμουν, γιατί βρέθηκαν γύρω μου άνθρωποι που θέλησαν να μου σταθούν ακόμα κι αν είχαμε να μιλήσουμε χρόνια. Μοιράστηκαν μαζί μου τις δικές τους εμπειρίες και προσπάθησαν να ανακουφίσουν τον δικό μου πόνο, ενώ μοιράζονταν τον δικό τους. Η οικογένειά μου και ο άντρας μου ήταν εκεί. Με φρόντισαν και με περιέθαλψαν δίνοντάς μου όλη τους την αγάπη.
Κι όμως, παρά τα τόσα μηνύματα, την υποστήριξη και την αγάπη, ποτέ στη ζωή μου δεν ένιωσα τόσο μόνη όσο τότε. Έπρεπε να περάσουν κάποια χρόνια και να βιώσει μια αποβολή μια καλή μου φίλη για να ακούσω ακριβώς αυτό που ένιωθα κι εγώ «Είναι μοναχικό. Αυτή η θλίψη.. η απόλυτη μοναξιά».
Όταν έρχεσαι αντιμέτωπη με μια αποβολή νιώθεις ότι χάνεις την γη κάτω από τα πόδια σου ενώ αναρωτιέσαι πως μπορεί να τελείωσε κάτι πριν καν ξεκινήσει. Και ενώ εσύ βιώνεις τον χειρότερό σου εφιάλτη, ο περίγυρός σου και οι άνθρωποί σου αντιμετωπίζουν ανάλογη θλίψη ώσπου φτάνεις κάποια στιγμή να αναρωτηθείς «Πως μπορεί να νιώθω τόση μοναξιά ενώ έχω τόσους φίλους και συγγενείς που είναι δίπλα μου και μου δείχνουν την αγάπη τους με κάθε τρόπο;».
Μάλλον αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι παρά την αγάπη τους, κανένας δε μπορεί να βιώσει απόλυτα τον ίδιο πόνο. Τον πόνο του να χάνεις ένα παιδί. Όπως και να έχει, δεν ξέρω τι θα είχα κάνει χωρίς αυτούς εκείνη την περίοδο.."