Πλέον είμαι.... μάχιμος!
Δεν είναι ότι δεν είχα φάει και άλλες τούμπες στο παρελθόν. Φυσικά και είχα, αλλά οι περισσότερες κατέληγαν σε ωραιότατες μελανιές. Αυτήν την φορά τα κατάφερα και απέκτησα το πρώτο μου...τραύμα!
Και πραγματικά δεν το περίμενα γιατί απλά έπεσα όπως συνήθως και μάλιστα σε παιδική χαρά με ειδικό τάπητα ενώ περίμενα με την γιαγιά μου, την θεία μου και τα ξαδέρφια μου, να ψηφίσει η μαμά μου και να πάμε όλοι μαζί για φαγητό. Την ώρα που γύρισε η μαμά, εγώ έτρεξα προς το μέρος της και μπουμ.... έπεσα κάτω... Γιατί δεν κοίταζα μπροστά μου, όπως συνήθως. κι ας μου το έχει πει η μαμά τόσες φορές. Κι επειδή ήταν δικό μου λάθος, δεν έκλαψα, δεν έβγαλα άχνα. Σήμερα έχω ένα ωραιότατο αυτοκόλλητο τραυμαπλάστ με έναν καρχαρία! Τέλεια!
