ΩΩΩΩ στην Ελένη χορεύουν! Κι εγώ θέλω!
Κανονικά θα έπρεπε να σας το γράψω χθες αλλά κάτι τα δώρα, κάτι το παιχνίδι, κάτι το φαγητό....κοιμήθηκα και το άφησα για σήμερα. Ήθελα όμως να το μοιραστώ.
Χθες που ήμασταν στη γιαγιά μου για φαγητό όλοι μαζί περιμένοντας να έρθει ο θείος, η θεία και τα ξαδέρφια μου βλέπαμε τηλεόραση. Αυτήν την όμορφη ξανθιά που είναι τα μεσημέρια και μου αρέσει γιατί γελάει πολύ και μαζί της γελάω κι εγώ κι ας μην καταλαβαίνω γιατί. Την Ελένη λέω... Χθες λοιπόν είχε κέφια. Και εκείνη και όλοι όσοι είναι εκεί. Και πάλι δεν κατάλαβα γιατί αφού ήταν γιορτή και δούλευαν αλλά οκ εκείνοι έδειχναν να περνάνε καλά. Και μάλιστα άρχισαν και να χορεύουν! Αμέσως άρχισε να χορεύω κι εγώ μόνος μου, γιατί κανείς άλλος δεν ήθελε να χορέψει εκείνη την ώρα και η μαμά που συνήθως χορεύει μαζί μου έβαλε τα γέλια και με τράβαγε φωτογραφίες. Ευτυχώς χόρεψαν πριν φάμε γιατί μετά δεν θα μπορούσα να κάνω βήμα. Έπεσα ξερός... Φαντάζομαι και εκείνοι μετά από τόσο χορό!
