Έχω λαρυγγίτιδα, οπότε κοίτα ποιος δεν μιλάει...
Η φετινή χρονιά ξεκίνησε με πολλά ωραία δώρα αλλά και με ένα γερό κρύωμα για μένα... Ουσιαστικά η πρώτη μου μεγάλη ίωση! Λαρυγγίτιδα! Την κόλλησα από τα ξαδέλφια μου και με την σειρά μου την κόλλησα και σε όλους όσοι είναι γύρω μου.
Πολύ βήχας ρε παιδιά... Ειδικά όταν πέφτει η νύχτα σαν να έχω ραντεβού με τον βήχα έρχεται και υπάρχουν φορές που δεν σταματάει. Έτσι βρεθήκαμε δύο βράδια στο νοσοκομείο για να κάνω μάσκα... Χάλια! Παραδέχομαι οτι με έκανε να αισθανθώ καλύτερα και να αναπνέω πιο εύκολα αλλά σαν διαδικασία ήταν χάλια. Και να σας πω τι έμαθα! Έμαθα οτι στην λαρυγγίτιδα κάνει καλό η υγρασία και πρέπει να έχουμε παράθυρα ανοιχτά για να έρχεται φρέσκος αέρας και υγρασία στο σπίτι και πως αν με πιάνει κρίση βήχα καλό θα είναι να με ντύνουν ζεστά και να με βγάζουν έξω. Βέβαια δεν είχαν υπολογίσει τον καπνό από τα τζάκια που όλοι λένε οτι είναι βλαβερός και σας διαβεβαιώνω οτι είναι γιατί όταν έβγαινα έξω πνιγόμουν περισσότερο και η μαμά με έβαζε στο αυτοκίνητο και... παίρναμε τα βουνά να βρούμε φρέσκο αέρα και καθαρή υγρασία. Τότε γινόμουν καλύτερα και γυρίζαμε σπίτι πιο ήρεμοι και οι δύο. Και συνηθίσαμε και το κρύο... Ουδέν κακό αμιγές καλού, είπε η μαμά και δεν έχω ιδέα τι είναι αυτό αλλά την άκουσα που έλεγε γελώντας πως η λαρυγγίτιδα είναι η λύση για να μην καίμε πολύ πετρέλαιο, αφού συνηθίσαμε όλοι το κρύο στο σπίτι. Βρε λες;
