Μαμά τι είναι αδέσποτο;
Προχθές που γυρίζαμε στο σπίτι με τη μαμά μου μας περίμενε μια μεγάλη έκπληξη. Την ώρα που στρίβαμε στον δρόμο μας είδαμε έναν πανέμορφο σκύλο να στέκεται μπροστά μας και να μας κοιτάζει με τόοοση γλύκα που ακόμα κι εγώ που κάποιες φορές τρομάζω με τα σκυλιά -γιατί μου γάβγισε ένα μεγάλο και δεν το ξεχνάω- δεν άντεξα και άρχισα να το δείχνω και να φωνάζω να πάμε κοντά του.
Ήταν ένας πολύ όμορφος σκύλος και πολύ τρυφερός. Γλυκός και χαδιάρης. Η μαμά μου που έχει μεγάλη αδυναμία στα ζώα με πήρε και μπήκαμε μαζί στο σπίτι να του φέρουμε φαγητό και νερό. Την είδα εκνευρισμένη και μουρμούραγε κάτι για τους ανθρώπους που παίρνουν ζώα και όταν αυτά μεγαλώνουν πολύ τα παρατάνε και γίνονται αδέσποτα... Τι είναι αδέσποτο μαμά; Μου εξήγησε πως αδέσποτα είναι τα ζώα που δεν έχουν κάποιο σπίτι και οικογένεια να τα προσέχει, να τα ταϊζει και να τα φροντίζει. Και πως τα πιο πολλά αδέσποτα είχαν κάποτε σπίτια, αλλά κάποια στιγμή τα έδιωξαν ή το έσκασαν και πλέον ζούνε μόνα τους στον δρόμο. Στενοχωρήθηκα. Της έδειχνα τον σκύλο συνέχεια, την είδα να τον χαϊδεύει ώρα. Ήμουν σίγουρος οτι θα λύγιζε και θα τον έπαιρνε σπίτι καθώς είχε χρόνια ζώα και μάλιστα έτσι μαζεμένα από τον δρόμο. Το σκεφτόταν. Τελικά ο σκύλος αποφάσισε μόνος του. Σαν να κατάλαβε πως την έφερε σε δύσκολη θέση. Της έγλειψε το χέρι και έφυγε. Μετά την είδα να δακρύζει και πήγα να της δώσω ένα φιλί. "Δεν θα μπορούσαμε να τον πάρουμε αγάπη μου" μου είπε. "Δεν παίρνεις ένα ζώο έτσι απλά. Είναι μια ψυχή, όπως εσύ και πρέπει να την σέβεσαι. Έχει αισθήματα, όπως κι εσύ και τις ίδιες, αν όχι και περισσότερες ανάγκες γιατί εξαρτάται απόλυτα από εσένα πάντα. Αν δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα, καλύτερα να μην το κάνεις. Δεν φταίει το ζώο να πληρώσει τις δικές μας λάθος αποφάσεις." Το σκέφτηκα... Μάλλον είχε δίκιο. Όταν μεγαλώσω λίγο θα το ξανασυζητήσω μαζί της.
