Αχ κουνελάκι...κουνελάκι!
Μέχρι τώρα τα είχα δει μόνο στις φωτογραφίες των βιβλίων που συνήθως μου αγοράζει η γιαγιά μου. Πρώτη φορά είδα μπροστά μου ζωντανά κουνελάκια!
Υπέροχα ήταν. Τα είδαμε στο πανηγύρι, που πήγαμε με τη μαμά και τη φίλη της και μου άρεσαν πάρα πολύ. Σταματήσαμε μάλιστα και το καρότσι μου μπροστά και μπόρεσα να τα χαϊδέψω λίγο. Τι όμορφα και απαλά που ήταν.... Γιατί όμως τα είχαν στο κλουβί; Και γιατί δεν πήραμε ένα μαζί μας στο σπίτι; Αν μπορούσα να διαλέξω και μου έπαιρναν ένα θα ήθελα πολύ αυτό το κοκκινότριχο γιατί όλα τα άλλα ήταν άσπρα και αυτό διέφερε πολύ και κανείς δεν το χάϊδευε. Μ' ακούτε; Ή τσάμπα τα λέω;
