Το έφτασα το πόμολο.... τρέχουμε τώρα!
Χεχεχεχεχε.... Αυτό ήταν. Πλέον δεν θα με κρατάει κανείς περιορισμένο. Πλέον πρέπει να φυλάγεστε γιατί βρήκα τον τρόπο να βγαίνω!
Μάλλον ψήλωσα αρκετά γιατί μου είναι και σχεδόν εύκολο να σηκωθώ στις μύτες και να ανοίξω την πόρτα του δωματίου μου τρέχοντας προς την...ελευθερία! Το χάρηκα πολύ. Εγώ, όχι οι υπόλοιποι που τους είδα λίγο προβληματισμένους. Βέβαια μου είπαν μπράβο για το κατόρθωμά μου αλλά δεν ενθουσιάστηκαν κιόλας. Άσε που από εκείνη τη στιγμή κάθε φορά που πλησιάζω πόρτα κάποιος τρέχει πίσω μου. Τρέχουμε τώρα λέμε!