Διατροφή τέκνου και συζύγου: Πότε τη δικαιούνται και υπό ποιες προϋποθέσεις
Με τον όρο «διατροφή» εννοούμε το χρηματικό ποσό ή άλλες παροχές που κάποιος δίνει σε κάποιον άλλον, για να καλύψει μ' αυτό τις βιοτικές του ανάγκες.
Η υποχρέωση διατροφής έχει οικογενειακό χαρακτήρα, προβλέπεται δηλαδή μεταξύ συγγενών, είναι ενοχικής φύσης και σχετίζεται με την ζωή και την επιβίωση του δικαιούχου.
Διατροφή τέκνου είναι η υποχρέωση που βαρύνει τους γονείς σχετικά με τις ανάγκες διαβίωσης του τέκνου τους. Συγκεκριμένα, οι γονείς έχουν υποχρέωση για διατροφή των ανηλίκων τέκνων τους, τα οποία δεν έχουν εισοδήματα από εργασία τους ή από περιουσία τους ή αυτά που έχουν δεν επαρκούν για την διατροφή τους.
Η υποχρέωση διατροφής εξακολουθεί να υφίσταται και μετά τη λύση του γάμου με διαζύγιο και την καθορίζουν είτε οι γονείς είτε το Δικαστήριο σε περίπτωση αντιδικίας. Το τέκνο δικαιούται διατροφή από τους γονείς του από τη γέννησή του μέχρι τη συμπλήρωση των δεκαοκτώ (18) του χρόνων.
Διατροφή δικαιούται και ο σύζυγος σε περίπτωση διαζυγίου. Ως προς το δικαίωμα διατροφής του ενός συζύγου κατά του άλλου μετά το διαζύγιο, ο νόμος απαιτεί επιπλέον να συντρέχουν ορισμένες ειδικότερες προϋποθέσεις στο πρόσωπο του συζύγου, ο οποίος βρίσκεται σε ασθενέστερη οικονομική θέση. Συγκεκριμένα, ο δικαιούχος σύζυγος για να δικαιούται διατροφής πρέπει να βρίσκεται σε ηλικία ή κατάσταση υγείας τέτοια, που να μην του επιτρέπει να εργαστεί, να έχει την επιμέλεια ανήλικου τέκνου και για το λόγο αυτό να εμποδίζεται να εργαστεί, να μη βρίσκει σταθερή και κατάλληλη εργασία ή τέλος, όταν το δικαστήριο κρίνει ότι συντρέχουν λόγοι επιείκειας (π.χ. να έχει τη φροντίδα τέκνου με ειδικές ανάγκες).
Με τον όρο «ανάγκες διατροφής» νοούνται τα έξοδα για τροφή, στέγαση, ένδυση, νοσήλια, φάρμακα, ψυχαγωγία, ανάγκες εκπαίδευσης (ξένες γλώσσες, μαθήματα μουσικής, ζωγραφικής) αθλητικές δραστηριότητες, επίσης δαπάνες για επισκέψεις του ανηλίκου σε πολιτιστικούς χώρους όπως μουσεία, δαπάνες για τις διακοπές του ανηλίκου.
Η αξίωση διατροφής είναι ακατάσχετη, ανεπίδεκτη συμψηφισμού και ανεκχώρητη, ενώ προστατεύεται και από το ποινικό δίκαιο. Συγκεκριμένα, το άρθρο 358 του Ποινικού Κώδικα ορίζει ότι σε περίπτωση κακόβουλης παραβίασης της υποχρέωσης διατροφής, που αναγνωρίστηκε δικαστικά, οριστικά ή προσωρινά και ο δικαιούχος υπέστη στερήσεις ή αναγκάζεται να δεχτεί τη βοήθεια άλλων, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους.»
Δημήτριος Ν. Αυλωνίτης
Δικηγόρος, LL.B.
κιν. 6972205516
e-mail: info@avlonitislaw.gr
http://www.avlonitislaw.gr
