Κετογονική δίαιτα: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε πριν την ξεκινήσετε
Η κετογονική ή κετονική δίαιτα, βασίζεται σε αυξημένα λίπη, χαμηλές πρωτεΐνες και χαμηλούς έως μηδενικούς υδατάνθρακες, έτσι ώστε το ήπαρ να παράγει κετόνες ως «καύσιμη ύλη» -αντί για γλυκόζη (σάκχαρο) από τους υδατάνθρακες- προκειμένου να τροφοδοτήσει με ενέργεια τα διάφορα όργανα του σώματος και ιδίως τον εγκέφαλο (μια διαδικασία που λέγεται κέτωση).
Για να λειτουργήσει η κέτωση, οι υδατάνθρακες πρέπει να είναι υπερβολικά χαμηλοί. Ήδη από τη δεκαετία του 1920 η δίαιτα αυτή χρησιμοποιήθηκε ως μέτρο μείωσης των κρίσεων επιληψίας. Πιο πρόσφατα, οι κετο-δίαιτες τείνουν να γίνουν ευρύτερα γνωστές και προωθούνται με το σκεπτικό ότι παρέχουν διάφορα οφέλη στην υγεία.
«Η κετογονική δίαιτα είναι δραστική, αλλά και πολύπλοκη για να την ακολουθήσει κανείς, γι' αυτό πρέπει κανείς να συμβουλευθεί έναν ειδικό, προτού την ξεκινήσει μόνος του», προειδοποίησε ο καθηγητής Έρικ Βέρντιν του Ινστιτούτου Buck για την Έρευνα στη Γήρανση της Καλιφόρνια. Ο ίδιος μαζί με τον καθηγητή Γιον Ράμσεϊ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Ντέηβις, πραγματοποίησαν δύο μελέτες οι οποίες έδειξαν ότι η κετογονική δίαιτα, βελτίωσε τη μνήμη και την αντοχή σε πειραματόζωα προχωρημένης ηλικίας, αυξάνοντας παράλληλα τη διάρκεια της ζωής τους.
Στις δύο νέες έρευνες, οι θερμίδες στην τροφή των ποντικιών προέρχονταν από λίπη σε ποσοστό περίπου 90%.
Σύμφωνα με το ΑΠΕ –ΜΠΕ, και οι δύο έρευνες -που υπέβαλαν σε διάφορα τεστ τα πειραματόζωα- έδειξαν ότι υπήρξαν βελτιώσεις στη μέση διάρκεια της ζωής και στη μνήμη, ενώ η δεύτερη μελέτη έδειξε επίσης βελτίωση της φυσικής αντοχής και δύναμης.
«Μία τέτοια διατροφή ουσιαστικά αναδιοργανώνει όλο τον μεταβολισμό» σύμφωνα με τον Βέρντιν. Όμως το σοκ για το σώμα μπορεί να ενέχει και κινδύνους. Μεταξύ άλλων, όπως διαπιστώθηκε και από τα πειραματόζωα των δύο μελετών, τελικά η κετογονική δίαιτα μπορεί να οδηγήσει σε παχυσαρκία. Για να αποφευχθεί αυτό, όπως είπαν οι επιστήμονες, πρέπει να γίνεται εναλλαγή της κετογονικής και της κανονικής διατροφής.
Τόνισε ότι απώτερος στόχος των επιστημόνων είναι να βρουν ένα ισοδύναμο φάρμακο, που θα καθιστά περιττή τη δίαιτα και θα αποτελεί αντίδοτο στα νοητικά προβλήματα λόγω της γήρανσης και της άνοιας.
