Μαμά εξομολογείται:«Ο άντρας μου είναι καλύτερος από μένα με τα παιδιά»

«Όταν επιστρέψαμε με τον γιο μου Logan από το νοσοκομείο στο σπίτι πριν από δύο χρόνια, παρακολούθησα με δέος τον σύζυγό μου να είναι ο τέλειος μπαμπάς. Από το πώς κρατούσε το μωρό μέχρι το πώς το παρηγορούσε, είχε μια φυσική άνεση.

Με τις ορμόνες μετά τον τοκετό να κάνουν πάρτι και τις προκλήσεις που αντιμετώπιζα καθημερινά με τον θηλασμό να με έχουν εξουθενώσει, αυτός ο φοβερός ενθουσιασμός που ένιωθα για τον σύζυγό μου, ξαφνικά μετατράπηκε σε οργή ( σίγουρα έφταιγαν οι ορμόνες)

Ένιωθα όμως εκτός από θυμό και ζήλια.

Πώς τολμούσε να είναι καλύτερος από εμένα; Κουβαλούσα για εννέα μήνες το μωρό στην κοιλιά μου, υποτίθεται ότι εγώ θα ένιωθα πιο κοντά στο μωρό. Θα ήταν το πιο φυσιολογικό πράγμα. Σε τελική ανάλυση, εγώ είμαι αυτή που διάβαζε όλα τα βιβλία και τα ιστολόγια γονέων προκειμένου να είμαι ενημερωμένη για τη φροντίδα του μωρού...

Ίσως επειδή ο σύζυγός μου δεν είχε το άγχος και την κατάθλιψη μετά τον τοκετό, οι ορμόνες του δεν ήταν σε "σύγχυση", και δεν ήταν υπερβολικά συναισθηματικός, τον βοηθούσε να παραμένει ήρεμος και ιδιαίτερα περιποιητικός με το μωρό ( ...)

Κι αυτό πρέπει να θυμάστε όσες γεννήσατε τώρα. Ο σύντροφός σας δεν βιώνει την ίδια ανησυχία και το φόβο που νιώθετε εσείς για το μωρό σας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν νοιάζονται για το παιδί τους κάθε άλλο, όμως δεν αντιμετωπίζουν όσα οι γυναίκες.

Το μεγαλύτερο μάθημα που έχω μάθει από τότε που έγινα μαμά, είναι ότι αν παίρνω τα πάντα πολύ σοβαρά, δεν θα τα καταφέρω. Ναι, τα μωρά είναι πολύτιμα, χρειάζονται 24ωρη φροντίδα, αγάπη και τροφή. Αλλά αν ανησυχώ- και ανησυχώ- κάθε φορά που κρατάω το μωρό μου, αυτό το αντιλαμβάνεται και συμπεριφέρεται ανάλογα.

Αυτό που θέλω να πω στις μητέρες που βίωσαν ή περνούν το ίδιο πράγμα με μένα είναι ότι δεν πειράζει εάν δεν ξέρουν να κάνουν τα πάντα σωστά. Δεν σημαίνει ότι έχουν αποτύχει.

Όλες μας, βάζουμε τις ανάγκες των παιδιών μας πάνω απ΄όλα και μόνο αν υπάρχει χρόνος, φροντίζουμε τον εαυτό μας.

Αν λοιπόν επιστρέψετε με το μωρό σας στο σπίτι και αναρωτιέστε γιατί δεν τα καταφέρνετε όλα και γιατί ο σύζυγός σας ξαφνικά τα πάει τέλεια με το μωρό ( ενώ εσείς όχι), μην τρελαίνεστε. Αγαπάτε το μωρό σας και θα το εισπράξετε αμέσως. Όσο περισσότερο μπορείτε ηρεμήστε και απολαύστε τις στιγμές μαζί του.

Ω, και μην ξεχνάτε να λέτε στον άντρα σας πόσο τον αγαπάτε και τον εκτιμάτε.

Στον σύζυγό μου: Drew, σ 'αγαπώ. Ευχαριστώ που είσαι ο πιο εκπληκτικός σύζυγος και μπαμπάς και παραμένεις ο βράχος μου όταν καταρρέω.»