Το σκίτσο της μάνας και το συγκινητικό μήνυμα

"Ώρες μετά αφότου γέννησα, βρίσκομαι εδώ ξαπλωμένη στο κρεβάτι κρατώντας στην αγκαλιά μου το κοιμισμένο μου μωρό και λέω στη μητέρα μου, πως δεν μπορώ να πιστέψω ότι οι γυναίκες το καταφέρνουν αυτό.

Για το πόσο απίστευτο είναι το γυναικείο σώμα και πόσο δυνατές μπορούμε να βγούμε εμείς (οι γυναίκες) μετά την εγκυμοσύνη.

Με κοίταξε με δάκρυα στα μάτια.

Θυμάμαι που αναρωτιόμουν πώς ήρθα εγώ σε αυτόν τον κόσμο, τρομαγμένη, γυμνή και παλεύοντας για μια ανάσα.

Όπως συνέβη με το δικό μου μωρό.

Όπως συνέβη με τον γιο μου.

Και εγώ γεννήθηκα ξανά σαν μάνα.

Με διαφορετικό τρόπο, αλλά ξαναγεννήθηκα.

Ήμουν εγώ, αλλά λίγο πιο αγνή, λίγο πιο σίγουρη, με λιγότερες ανάγκες απ' ό,τι πιο πριν.

Τη στιγμή που γεννήθηκε εκείνος, ο κόσμος άρχισε να μοιάζει διαφορετικός.

Αξιοσημείωτος.
Μόνος.
Εξαιρετικός.⁣
Τρομακτικός.

Και μετά ερωτεύτηκα.

Μετά πίστεψα.

Μετά ξαφνικά όλος ο κόσμος βρισκόταν στα χέρια μου.

Και την ίδια στιγμή με τρόμαζε και με ηρεμούσε ταυτόχρονα.

Άλλαξα και γεννήθηκα στο λεπτό.

Την ημέρα που γεννήθηκε εκείνος".

_{κείμενο: jessurlichs_writer}

_{σκίτσο: art_to_remember_by_nw}