«Όταν έγινα μαμά αγάπησα τη δική μου μητέρα ακόμα πιο πολύ»

«Ο παππούς μου και πατέρας έξι παιδιών, είχε μία ιδιαίτερη συνήθεια. Κάθε χρόνο στα γενέθλιά του, πήγαινε στο σπίτι της μητέρας του και της πήγαινε λουλούδια. Η μητέρα μου και μεσαία του κόρη, είχε εντυπωσιαστεί τόσο από αυτήν του την "παράδοση" που την υιοθέτησε και η ίδια όταν έγινε κι εκείνη μαμά. Κάθε χρόνο τον Δεκέμβρη, ανήμερα των γενεθλίων της, πηγαίνει λουλούδια στη μητέρα της που τώρα είναι 98 ετών.

Όταν ήμουν έφηβη, θυμάμαι τη ρωτούσα "Που πας; Είναι η μέρα σου και θέλουμε να τη γιορτάσουμε μαζί σου".

Εκείνη απαντούσε: "Δε θα λείψω πολύ. Όμως, σήμερα είναι τα γενέθλιά μου εξαιτίας της μητέρας μου και σήμερα είναι και η δική της ημέρα. Θέλω να το ξέρει αυτό".

Και πράγματι, είναι εύκολο να ξεχνάμε ότι την ημέρα που έχουμε γενέθλια, οι μαμάδες μας πόνεσαν και έκλαψαν για να έρθουμε εμείς στη ζωή.

Από την παιδική μου ηλικία, θαύμαζα τη μητέρα μου για τη σοφία και την καλοσύνη της. Όταν όμως έγινα κι εγώ μαμά, άλλαξε ο τρόπος που εκτιμούσα κι έβλεπα τη δική μου μητέρα.

Όταν γέννησα, ήταν στο πλευρό μου. Έκλαψε μαζί μου όταν κράτησα για πρώτη φορά το μωρό μου στην αγκαλιά μου και από όλες τις στιγμές χαράς και λύπης που έχουμε μοιραστεί, αυτή ήταν η πιο σπουδαία. Πρώτα με γέννησε και τώρα με βοήθησε να γεννήσω! Όταν μετά γυρίσαμε στο σπίτι από το μαιευτήριο, έμεινε μαζί μας για μία εβδομάδα για να με βοηθήσει. Θυμάμαι την ημέρα που έφυγε, έκλαιγα και αναρωτιόμουν αν τα έβγαζα πέρα χωρίς εκείνη.

Η αγάπη για τη μητέρα μου άρχισε να γίνεται πιο βαθιά με έναν τρόπο που δε μπορούσα να φανταστώ. "Πως γίνεται να αγαπήσω τη μητέρα μου περισσότερο;" θυμάμαι αναρωτιόμουν. Κι όμως γίνεται.

Τώρα ξέρω από πρώτο χέρι την ομορφιά, τις δυσκολίες, τον πόνο και τη δύναμη που συνεπάγεται η μητρότητα. Πλέον καταλαβαίνω περισσότερες πτυχές της αγάπης της μητέρας μου για εμένα. Καταλαβαίνω τα βράδια που έμενε ξάγρυπνη, τους πόνους, τις ανησυχίες, τους φόβους και την αφοσίωση.

Για αυτό και τα δικά μου παιδιά, θα βλέπουν κι εμένα κάθε χρόνο στα γενέθλιά μου να προσφέρω ένα μπουκέτο λουλούδια στην γιαγιά τους. Είναι ένα συμβολικό δώρο για όλα όσα "καλλιέργησε" και μία υπενθύμιση ότι είμαι αυτή που είμαι, εξαιτίας της»

^{Πηγή: mother.ly}