Μαμά εξηγεί πώς ο ερχομός του δεύτερου παιδιού την έκανε καλύτερη μητέρα

«Ήσουν το δεύτερο μωρό. Όχι στην καρδιά μου, αλλά είχε προηγηθεί η γέννηση της αδελφής σου.

Ναι, μαζί σου, ήταν όλα διαφορετικά.

Δεν διοργανώσαμε πάρτι για την αποκάλυψη φύλου, ούτε κάποιο baby shower.

Δεν διαβάσαμε βιβλία ή δεν ελέγχαμε με ακρίβεια πόσα και ποια λαχανικά έπρεπε να σε ταΐσω κάθε εβδομάδα.

Δεν έβγαλα τόσες φωτογραφίες, δεν περνούσα κάθε στιγμή ξυπνώντας για να σε παρατηρώ, και να βλέπω όλες τις μικρές αλλαγές που συμβαίνουν πάνω σου.

Το μυαλό μου ήταν πιο απασχολημένο, το σώμα μου πιο κουρασμένο.

Οι ανησυχίες της γυναίκας που γίνεται για πρώτη φορά μαμά είχαν ξεθωριάσει και τώρα οι σκέψεις μου έχουν κατακλυστεί από φόβους ότι δεν θα είμαι αρκετή για σένα. Αναρωτήθηκα πώς η καρδιά μου θα μπορούσε ποτέ να είναι αρκετά μεγάλη, πώς θα μπορούσα να καταφέρω να διαιρέσω τον χρόνο και την ενέργειά μου και να αγαπήσω εξίσου αρκετά.

Και τότε, πριν καταλάβω τι συνέβη (γιατί, βλέπετε, ο χρόνος περνά πολύ πιο γρήγορα τη δεύτερη φορά), ήσουν εδώ.

Και ως δια μαγείας, κάθε φόβος εξαφανίστηκε.

Είναι αυτό το μαγικό συναίσθημα όταν βλέπεις επιτέλους το μωράκι που έχεις αγαπήσει τόσο πολύ μέσα από την κοιλιά σου ακόμα.

Ο κόσμος σταμάτησε καθώς σου συστήθηκα και σου τραγούδησα το "Happy Birthday".

Και αυτό ήταν. Ήμουν δική σου.

Μια μαμά δύο παιδιών. Μια τετραμελής οικογένεια.

Και ω, γλυκό μωρό μου, πόσα ήταν τα μαθήματα που μου δίδαξες .

Μου έμαθες ότι τα παιδιά είναι πραγματικά ανθεκτικά και ότι η αγάπη μου καλύπτει τόσα πολλά κενά.

Μου δίδαξες να επιβραδύνω. Να απολαμβάνω το πρώτο και το τελευταίο, να εστιάζω σε αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό, όπως να μυρίζω τη μυρωδιά των μαλλιών σας μετά το μπάνιο, και να θυμάμαι τα μικροσκοπικά δάχτυλά σας και τα τέλεια χείλη σας.

Μου δίδαξες να χαλαρώνω. Να βρίσκω τη δύναμη να χαμογελάω ακόμα κι όταν όλα καταρρέουν.

Μου δίδαξες πόσο δυνατή μπορεί να γίνω και απέκτησα αυτοπεποίθηση που δεν είχα την πρώτη φορά.

Αλλά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, αγάπη μου, μου δίδαξες ότι μια καρδιά είναι απεριόριστη σε μέγεθος και ότι η αγάπη είναι το αντίδοτο του φόβου.

Είναι αλήθεια. Δεν με έκανες μητέρα.

Σίγουρα με έκανες καλύτερη.»