«ΑΥΤΗ είναι η πραγματική μητρότητα» - Η ειλικρινής εξομολόγηση μιας μητέρας

«Ο λαιμός μου καίει, τα μάτια μου πονάνε, είμαι κουρασμένη, τρέμω και ντρέπομαι ... ΑΥΤΗ είναι η πραγματική μητρότητα.

Πριν μου στείλετε σχόλια λέγοντας «κάνεις εξαιρετική δουλειά, μαμά» ή τη συμβουλή σας, «έχεις δοκιμάσει ... ??», επιτρέψτε μου να πω, όσο κι αν εκτιμώ την υποστήριξη και τις συμβουλές σας, οτι δημοσιεύω αυτές τις στιγμές όχι για μένα, αλλά επειδή η κοινωνία έχει δημιουργήσει αυτό το τέρας για τη μητρότητα. Αυτό το τέρας που λέει ότι υποτίθεται ότι είμαστε τέλειες, φαινόμαστε τέλειες και δημοσιεύουμε τις όμορφες στιγμές.

Προσωπικά, αισθάνομαι τόσο μακριά από την εικόνα που δημιούργησε η κοινωνία για μένα και φοβάμαι ότι τις στιγμές που θα ήθελα να ζητήσω βοήθεια, θα κριθώ γι΄αυτό.

Νομίζω ότι μία από τις σκληρές πλευρές της μητρότητας είναι ότι μπορείς να έχεις μια υπέροχη, αξέχαστη μέρα με τα παιδιά σου και παράλληλα να έχεις στιγμές σαν αυτές, στιγμές που αμφισβητείς τη λογική σου, στιγμές που αμφισβητήσεις την ικανότητά σου, στιγμές που σε συντρίβουν . ..

Για ποιο λόγο κλαίω; Λοιπόν, θα μπορούσε να είναι ένα μείγμα πολλών πραγμάτων. Έλλειψη ύπνου λόγω οδοντοφυΐας και του αυστηρού προγράμματός μου, λόγω έλλειψης χρόνου για τον εαυτό μου, έλλειψης ύπνου, άγχους, κατάθλιψης, σχέσεων, χρημάτων, καθαριότητας, σίτισης, βρεφών, διδύμων ... τι απ’ όλα αυτά δεν πρέπει να αντιμετωπίσουν οι μητέρες;

Στο τέλος, δεν έχει σημασία το γιατί. Τα παιδιά μου είναι ζωντανά και υγιή (Δόξα τω Θεό!).

Και θα μπορούσα να έχω πολύ πιο σημαντικά πράγματα για να κλάψω. Όμως, αυτό δεν με κάνει να νιώθω λιγότερη ντροπή που φωνάζω στα παιδιά μου, που έχω συναισθήματα τα οποία δεν με κάνουν «φυσιολογική» σύμφωνα με τα πρότυπα της μητέρας που έχει θέσει η κοινωνία, που βάζω τα δίδυμα μου στο κρεβάτι νωρίς ή που χρειάζομαι ένα δευτερόλεπτο για τον εαυτό μου και κρύβομαι μέσα σ’ένα δωμάτιο μακριά από το τριών χρονών παιδί μου ενώ παρακολουθεί τηλεόραση. ..

Παρακαλώ, μη με λυπάστε και να είστε ευγενικοί (με όλους, δεν ξέρετε ποτέ τι περνούν οι άνθρωποι!)».