Στην πραγματικότητα είμαι ευγνώμων που γίνομαι σαν τη μαμά μου

Σαν παιδί, η μαμά σου δεν κάνει ποτέ λάθος, αλλά όταν φτάνεις στην εφηβεία, συνειδητοποιείς ότι στην πραγματικότητα είναι ένας άνθρωπος που έχει τη δική του προσωπικότητα. Προσωπικότητα που δεν είναι τέλεια.

Αυτό όμως που αντιλαμβάνεσαι περισσότερο; Είναι ότι συνήθως είχε δίκιο για πολλά πράγματα και θα έπρεπε να την έχετε ακούσει περισσότερο

Η μαμά μου δεν δούλευε, ήταν όλη την ώρα στο σπίτι με τρία παιδιά, όσο ο πατέρας μου δούλευε μέχρι αργά το απόγευμα κάθε μέρα. Καθώς μεγαλώναμε, συνήθως εργαζόταν περιστασιακά τις ημέρες των γιορτών, αλλά τον περισσότερο χρόνο βρισκόταν στο σπίτι, ακόμη και όταν εμείς πηγαίναμε στο σχολείο. Όταν έμεινα έγκυος στο πρώτο μου παιδί, προγραμμάτιζα να επιστρέψω αμέσως στη δουλειά. Τουλάχιστον αυτό ήθελα.

Καθώς η εγκυμοσύνη μου προχωρούσε, βρήκα την ιδέα να επιστρέψω στη δουλειά μου, ενάντια στο ένστικτό μου. Δεν ήθελα να την βάλω στον παιδικό σταθμό και να τη βλέπω μόνο τα απογεύματα. Δεν ήθελα να αντλώ γάλα όλη την ημέρα και να την βλέπω μόνο όταν θα τη βάζω για ύπνο το βράδυ. Αυτό θα με καταρράκωνε.

Έχτιζα μια καριέρα στην κατασκευαστική αγορά και δεν το απολάμβανα. Πάντα ήθελα να γράφω και δεν έκανα αυτό που ήθελα. Μένοντας σπίτι ανακάλυψα ότι αυτό ήθελα να κάνω και σκόπευα να το κάνω. Βρίσκομαι εκτός κανονικής δουλειάς για περίπου 5 χρόνια τώρα και έχω δύο παιδιά. Με το να βρίσκομαι μαζί τους όλη την ημέρα, κάθε μέρα, ναι... είναι σίγουρα εξαντλητικό. Κάποιες φορές νιώθω ότι θα τρελαθώ και δεν ξέρω πώς στο καλό η μαμά μου τα έβγαζε πέρα με τρία παιδιά αλλά δεν αλλάζω αυτή την καθημερινότητά μου με τίποτα.

Χαίρομαι που ακολουθώ τα βήματά της σε αυτή τη "stay at home mom" ζωή

Καθώς μεγαλώνω, συνειδητοποιώ ότι έχω στην πραγματικότητα περισσότερα κοινά με τη μαμά μου, απ' όσα πίστευα. Ωστόσο, εύχομαι να είχα τα υπέροχα μαύρα της μαλλιά, μερική από τη σοφία της και λίγο από τον σαρκασμό της.

Μου αρέσει αυτή η δουλειά που κάνω τώρα. Δουλεύω σκληρά, παρόλο που δεν είναι μια παραδοσιακή δουλειά. Είμαι freelancer και προσπαθώ να διδάξω τα παιδιά μου όσα περισσότερα μπορώ.

Εύχομαι μου είχε κληροδοτήσει την ικανότητα που είχε να ελέγχει τα νεύρα της και να είναι ψύχραιμη. Μερικές φορές φαίνεται να έχω πρόβλημα με τον έλεγχο της δικής μου ψυχραιμίας, αλλά εκείνη τη θυμάμαι μόνο να είναι ήρεμη. Δεν τη θυμάμαι ποτέ να φωνάζει. Παραδέχθηκε ότι ο αδερφός και η αδερφή μου τα πήγαν καλύτερα απ'ότι τα δικά μου παιδιά, οπότε ελπίζω κάποια στιγμή να τα καταφέρω κι εγώ σε αυτό. Τα δικά μου παιδιά είναι τόσο πεισματάρικα όσο εγώ, αλλά το δουλεύω ακόμη αυτό.

Το σενάριο που σε κάνει να γίνεσαι σαν τη μαμά σου όταν γίνεσαι μαμά, δεν θα έπρεπε να είναι τρομακτικό. Πολλές μαμάδες είναι απίθανες και κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν. Κρατήστε ό,τι θαυμάζετε από τη μαμά σας και αναδείξτε το. Ήξερε τι έκανε όπως γνωρίζετε τι κάνετε και εσείς.

_{Γράφει η Kristen Winiarski / πηγή: mom.com}