"Μαμά, το οτι γέννησες πρόωρα δεν σημαίνει ότι έκανες κάτι λάθος"

Όταν ήρθαν οι συγγενείς και οι φίλοι να με επισκεφτούν, είδα στα μάτια τους την ανάγκη να καταλάβουν την κατάσταση, να βρουν ποιο ήταν το λάθος. Υποθέτω ότι είναι δύσκολο να αποδεχτείς ότι δεν μπορείς να κατηγορήσεις κάτι ή κάποιον. Μας αναγκάζει να αντμετωπίσουμε την πραγματικότητα ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα πάντα.

Ακόμα και αν όλα πηγαίνουν μία χαρά, μπορεί να γεννήσεις πρόωρα. Όταν μπήκα για να γεννήσω στις 23 εβδομάδες εγκυμοσύνης, σκεφτόμουν τους τελευταίους έξι μήνες με κάθε λεπτομέρεια. Τι μπορεί να πήγε λάθος; Το μωρό μου μεγάλωσε στην δική μου κοιλιά, οπότε ποιον άλλον θα μπορούσα να κατηγορήσω;

Μέχρι να φτάσω στο νοσοκομείο, το μωρό μου είχε ήδη πάρει θέση. Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι πολύ σύντομα θα γεννούσα. Μου έλεγαν ότι το ο γιος μου θα ήταν ένα μικρό προωράκι και παρόλο που δεν ήξερα τι μπορεί αυτό να σήμαινε, ήμουν αποφασισμένη να επιστρέψω σπίτι με το μωρό μου όταν θα έβγαινα από το νοσοκομείο. Ο γιατρός μου, με συμβούλεψε να ξαπλώσω με τα πόδια σηκωμένα και χαλαρά. Έκανα ό,τι μου είπε και για ώρα ούτε που κουνιόμουν.

Άκουγα και προσευχόμουν.

Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και όλα "σωστά" να τα κάνεις στην εγκυμοσύνη, μπορεί και πάλι να γεννήσεις πρόωρα.

Πότε μου δεν κάπνισα.

Ποτέ μου δεν έκανα χρήση ναρκωτικών.

Η καθημερινότητα και η ζωή μου ΔΕΝ ήταν γεμάτη άγχος.

Έτρωγα ισορροπημένα και γενικά είμαι ένας δραστήριος άνθρωπος.

Στην εγκυμοσύνη μου δεν έπινα καθόλου αλκοόλ.

Δεν έπινα καφέ και απέφευγα και την ελάχιστη κατανάλωση καφεΐνης.

Δεν δούλευα πολύ, ούτε καταπονούσα τον εαυτό μου.

Έκανα μαθήματα προγεννητική φροντίδας.

Έμαθα ότι ήμουν έγκυος αρκτά νωρίς και ακολουθούσα τις οδηγίες του γιατρού μου κατά γράμμα.

Έπαιρνα τις βιταμίνες μου.

Πήγαινα σε όλα τα προγραμματισμένα ραντεβού μου με το γιατρό και κάθε φορά έφευγα ακούγοντας τρεις λέξεις: "όλα πηγαίνουν καλά".

Η προωρότητα μπορεί να συμβεί στον καθέναν

Οι περισσότερες μαμάδες σαν εμένα, που έχουμε γεννήσει πρόωρα μωρά, δεν κάναμε κάτι διαφορετικό από ό,τι κάνει οποιαδήποτε άλλη γυναίκα στην εγκυμοσύνη της. Η προωρότητα δεν ήταν δικό μας λάθος. Απλώς συνέβη.

Μαμά, το ότι γέννησες πρόωρα δεν σημαίνει ότι έκανες κάτι λάθος. Δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Κάθε πρόωρος τοκετός έχει μία αιτία ακόμα και αν δεν μπορει να ανιχνευθεί. Επίσης, υπάρχουν παράγοντες που είναι πέρα από τον ελεγχο μίας μητέρας, όπως το άγχο;, ένα ατύχημα ή μία ασθένεια. Ακόμα και τότε όμως, κάθε μαμά ενός πρόωρου μωρού κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να φέρει στον κόσμο ένα υγιές μωρό.

Ναι, μπορεί να κάνεις τα πάντα "σωστά" και να γεννήσεις πρόωρα. Και ναι, μπορεί να κάνεις τα πάντα "λάθος" και να γεννήσεις στην ώρα σου. Κάποια πράγματα ίσως ποτέ δεν καταλάβουμε γιατί συμβαίνουν. Ως γονείς, καθήκον μας είναι να απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή με το μωρό μας και όσα παιδιά έχουν γεννηθεί νωρίτερα, τα χαιρόμαστε για περισσότερο καιρό από ότι είχε αρχικά σχεδιάστεί.

Η προωρότητα μπορεί να συμβεί στον καθέναν. Ακόμα και σε εκείνους που τα κάνουν όλα "σωστά". Και ναι, ακόμα και σε εσένα.

^{Κείμενο που δημοσίευσε η μαμά Kaleena Berryman στο babycenter.com}