Η καλύτερη συμβουλή που πήρα για το εάν θα κάνω τρίτο παιδί ή όχι

Θυμάστε εκείνη την βρεφική μυρωδιά; Εκείνη που μυρίζουμε όταν κρατάμε στην αγκαλιά μας τα αγγελούδια μας; Που μοιάζει σαν αχνιστός ατμός πάνω από μια ζεστή κούπα καφέ; Μου λείπει αυτή η μυρωδιά κάποιες φορές, τόσο πολύ που θα μπορούσα να κλάψω καθώς τη σκέφτομαι.

Η κόρη μου είναι 7. Ο γιος μου είναι 4. Τα βρεφικά φορμάκια και οι κουβέρτες αγκαλιάς, είναι πράγματα του παρελθόντος για εμάς πια, που υπάρχουν μέσα σε πλαστικά κουτιά στην αποθήκη. Πάντα ήθελα ένα τρίτο παιδί. Πάντα ένιωθα ότι τρία παιδιά θα τριγυρίζουν στο σπίτι.

Ο άνδρας μου ωστόσο δεν το σκέφτηκε ποτέ αυτό

Τον θυμάμαι ξεκάθαρα να λέει, «Έχουμε δύο. Ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Είμαι ικανοποιημένος." Ξανά και ξανά.

Για να είμαι ειλικρινής, είχα παρατήσει και εγώ το όνειρό μου να αποκτήσω τρία παιδιά, μέχρι τον Ιανουάριο του 2021. Είχα αποδεχτεί την πραγματικότητα. Έμαθα να ζω τη στιγμή και να είμαι ικανοποιημένη και ευγνώμων για τα δύο υπέροχα παιδιά -που δεν ήταν πια μωρά- που μεγάλωνα.

Ο άνδρας μου και εγώ μιλούσαμε στο κρεβάτι ένα βράδι και έκανα ένα αστείο για το... τρίτο παιδι, κάτι που συνηθίζω να κάνω κάποιες φορές. Άλλαζα τις πιτζάμες μου και είπα: "Μπορείς να φανταστείς μια καλαθούνα μωρού, εδώ μέσα ξανά; Πώς τα βγάλαμε πέρα αυτά τα δύο χρόνια, που μοιραζόμασταν στην κυριολεξία το κρεβάτι μας με αυτά τα μικροσκοπικά ανθρωπάκια;"

Και με κοίταξε χωρίς να αστειεύεται λέγοντάς μου: "Πραγματικά, μπορώ. Το σκεφτόμουν και... εννοώ... γιατί όχι; Νομίζω ένα μωρό θα ήταν καλό για όλους μας!".

Έμεινα Α Φ Ω Ν Η

Στεκόμουν εκεί με το παντελόνι της πιτζάμας μου στα γόνατα. Το μόνο που έκανα ήταν να τον κοιτάζω για μερικά λεπτά.

"Συγγνώμη;"

Χαμογέλασε! "Δεν υπάρχει λόγος να μην το κάνουμε. Σκέφτομαι ότι αν έχουμε ένα νεογέννητο που θα μπορούν να φροντίζουν και να μεγαλώνουν μαζί τα παιδιά μας, θα είναι καλό για εκείνα. Και είναι ό,τι ήθελες και εσύ πάντα, ακόμη και αν τώρα υποκρίνεσαι ότι δεν θες. Οπότε, γιατί όχι;".

Το χαμογέλασα πίσω. Μετά η νευρικότητα έφυγε και ήρθε η χαρά. Το άγχος μου τσίριξε περισσότερο από τη χαρά. Και ήταν δυνατό.

Άρχισα να τα σκέφτομαι ξανά και ξανά όλα

Για μισό λεπτό. Το θέλω πραγματικά αυτό; Είμαι έτοιμη; Είμαι προετοιμασμένη να τα κάνω όλα από την αρχή ξανά; Θα μπορούν τα παιδιά μου να το διαχειριστούν; Μεσούσης μιας πανδημίας, είναι καλή ιδέα να φέρω ένα μωρό στον κόσμο;

Όλες οι σκέψεις μου ανακατεύτηκαν και καμία από αυτές δεν είχε νόημα. Για τους επόμενους δύο μήνες, το μόνο που έκανα ήταν η υπερβολική σκέψη. Θα ήταν πολύ μεγάλη η διαφορά ηλικίας μεταξύ των παιδιών μου; Θα προχωρούσαν τα μεγαλύτερα παιδιά μου και θα ξεχνούσαν αυτό το "φτωχό" τρίτο παιδί όταν έμπαιναν στην εφηβεία; Θα είχαν κάτι κοινό;

Μετά άρχισα να σκέφτομαι και άλλα: Θα συνέχιζα να δουλεύω με τον εαυτό μου; Θα μπορούσα να βρω έναν άλλο σκοπό στη ζωή μου εκτός από το να κάνω παιδιά και να τα ερωτεύομαι; Θα ξεχνούσα να αγαπήσω τον εαυτό μου στην πορεία αυτού του ταξιδιού;

Χρειαζόμουν σαφήνεια

Χρειαζόμουν την "σωστή" απάντηση. Και τελικά, ήρθε μία - μία που δεν είχε καμία σχέση με το να έχεις δίκιο και με το να είσαι ευτυχισμένος. Μιλούσα με την καλύτερή μου φίλη, αυτή που πάντα εκλογικεύει τα πράγματα τόσο αβίαστα.

Είπε: «Συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχει λάθος απόφαση εδώ; Η απόκτηση ενός τρίτου μωρού δεν θα είναι ποτέ λάθος απόφαση. Ίσως χρειάζεται απλώς να σταματήσεις να σκέφτεσαι τι είναι σωστό και τι λάθος. Άφησέ τα όλα αυτά να πάνε στο καλό. Μην το πολυσκέφτεσαι. Απλώς ζήσε. Τι ονειρεύεσαι για την οικογένειά σου; Αυτό σκέψου και κυνήγησέ το!".

Άφησα τον εαυτό μου να το σκεφτεί αυτό για μερικές μέρες. Και τότε άφησα τον εαυτό μου να ονειρευτεί. Είδα τρία παιδιά. Είδα βρεφικά παιχνίδια στο πάτωμα, τα δύο μεγαλύτερα παιδιά μου να γελάνε καθώς παίζουν με το νέο μωρό. Είδα τον εαυτό μου να κουνάει ένα μωρό στην γωνία του σαλονιού, να ξεφυλλίζει ένα ημερολόγιο που υπήρχε στην διπλανή καρέκλα. Μπορούσα, να μυρίσω τη μυρωδιά του νέου μωρού. Αυτό με έκανε να χαμογελάσω.

Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος για να φτιάξεις μια οικογένεια

Όλοι έχουμε όνειρα και χρόνο. Είστε αρκετοί, αυτή τη στιγμή, για τα παιδιά που ήδη έχετε ΚΑΙ για εκείνα που μπορεί να μεγαλώσουν (ή όχι) μέσα σας στο μέλλον. Ξεχάστε τι είναι σωστό και τι λάθος. Μην το πολυσκέφτεστε. Απλώς ζήστε.

_{πηγή: mom.com}