Αγαπημένο μου σώμα, συγγνώμη που δεν κατάλαβα πόσα αξίζεις

Αγαπημένο μου σώμα,

Σε είδα σήμερα καθώς βιαζόμουν να μπω στο ντους ενώ τα παιδιά μου επιτέλους ξάπλωσαν για τον 20λεπτο πρωινό τους ύπνο. Συνήθως, όταν σε βλέπω, είσαι ντυμένο με ένα φαρδύ μπλουζάκι και κολάν (κολάν εγκυμοσύνης δηλαδή).

Μπήκα στο ντους και καθώς έπλενα τα κάποτε γεμάτα μαλλιά μου, θυμήθηκα ότι όχι μόνο με ανάγκασες να αγοράσω ρούχα δύο νούμερα μεγαλύτερα από αυτά που φορούσα πριν την εγκυμοσύνη, αλλά με έκανες να αποχαιρετήσω τις λεπτές μου γάμπες, καθώς μάζες τρίχας έφευγαν στην αποχέτευση του ντους.

Ο μικρότερος μου ξύπνησε ενώ είχα ακόμη σαμπουάν στα μαλλιά μου και δεν είχα χρόνο να χρησιμοποιήσω κοντίσιονερ. Τα μαλλιά μου θα έπρεπε να στεγνώσουν στον αέρα και να φριζάρουν.

Δεν πειράζει γιατί μάλλον θα είχα καταλήξει να τα πιάσω αλογοουρά ούτως ή άλλως.

Καθώς ντυνόμουν, παρατήρησα την κρεμασμένη κοιλιά μου, που ήταν γεμάτη ραγάδες. Όσο ήμουν έγκυος, ήμουν τόσο χαρούμενη που δεν είχα καθόλου ραγάδες. Ποιος ήξερε ότι θα μπορούσες να αποκτήσεις ραγάδες ΜΕΤΑ τον τοκετό;

Θα ήθελα να πω ότι δεν σε αναγνωρίζω, αλλά αυτό θα ήταν ψέμα. Έχω συνηθίσει να σε βλέπω.
Μάλιστα, τις προάλλες εμφανίστηκε στις αναμνήσεις μου στο Facebook μια φωτογραφία πριν από το μωρό.
Εκεί στεκόμουν φορώντας ένα χαριτωμένο φανελάκι και σορτς. Τα μαλλιά μου ήταν τέλεια και είχα ένα ολοκληρωμένο μακιγιάζ.

Αυτό είναι το κορίτσι που δεν αναγνωρίζω πια.

Τάισα την κόρη μου με ένα μπουκάλι και έβλεπα τον γιο μου να τρέχει προς το μέρος της δίνοντάς της φιλιά και κάνοντάς τη να γελάει. Χαμογέλασα καθώς μετρούσε μέχρι το πέντε, κρατώντας ψηλά τα πέντε δάχτυλα του ενός χεριού του. Η καρδιά μου "έλιωσε" όταν με φίλησε και με τη μικροσκοπική φωνή του μου είπε: «Σ’ αγαπώ, μαμά».

Τότε κατάλαβα, αγαπημένο μου σώμα μετά τον τοκετό, ότι αξίζεις τόσα πολλά. Τάισες τα μωρά μου πριν έρθουν στον κόσμο αυτό.

Τα μεγάλωσες για εννιά μήνες χωρίς να απογοητεύσεις κανένας μας. Άντεξες τον πόνο του τοκετού και με βοήθησες να αποκτήσω τον κόσμο όλο. Δεν πρόκειται να είσαι για πάντα έτσι. Ακριβώς όπως το μωρό κοιμάται ήσυχα στην αγκαλιά μου, έτσι και εσύ, είσαι απλώς μια φάση στη ζωή μου. Σε ευχαριστώ για όλα όσα έκανες για εμένα. Σε ευχαριστώ για τις ραγάδες σου και για όλα.

Με αγάπη,

Μια ευγνώμων μητέρα που τελικά κάποια στιγμή θα μπει ξανά στο στενό τζιν της...ή όχι.

πηγή: Paige Martinek