«Ο απογαλακτισμός του μωρού μου: Ένα βήμα μπρος και δύο πίσω»

Ξεκίνησα τον απογαλακτισμό του γιου μου που σήμερα είναι 17 μηνών, όταν ήταν ενός έτους και συνειδητοποίησα ότι είχε χάσει το ενδιαφέρον του για τον θηλασμό. Μέγα λάθος!

Παρόλο που θήλαζε με μικρότερη συχνότητα μέχρι και τα πρώτα του γενέθλια, θήλαζε τουλάχιστον τρεις φορές την ημέρα: μία γύρω στις πέντε τα ξημερώματα όταν ξυπνούσε, μία μετά τον μεσημεριανό υπνάκο του και ακόμα μία λίγο πριν τον βραδινό ύπνο. Αν και δεν βιαζόμουν να κόψω τον θηλασμό και πραγματικά τον απολάμβανα, κάπου στον 14^ο μήνα όταν έβλεπε τον γιο μου να κάνει ακροβατικά ενώ κρέμεται από τη θηλή μου, σκέφτηκα ότι ίσως είχε έρθει η ώρα.

Ξεκίνησα ομαλά. Ο θηλασμός μετά τον μεσημεριανό ύπνο ήταν εύκολος να κοπεί. Του έδινα γιαούρτι με διάφορα σνακ. Για κάποιους μήνες συνέχισα τον θηλασμό δύο φορές την ημέρα και για μένα αυτό ήταν μία χαρά. Όταν σταμάτησε να θέλει να θηλάζει και το βράδυ λίγο στεναχωρήθηκα. Όσο και αν προσπάθησα όμως δεν σταματούσε τον θηλασμό το πρωί. Ήταν κάτι σαν τον δικό μου πρωινό καφέ: αδιαπραγμάτευτος.

Τότε, ένα πρωί ξύπνησε λίγο πιο αργά από ό,τι συνήθως και τρέχαμε απελπισμένοι να πάμε τις τρεις μεγαλύτερες αδερφές του στο σχολείο. Του έβαλα λίγο γάλα και μερικά σνακ και φύγαμε από το σπίτι. Παραδόξως, δέχτηκε να πιει το γάλα και να φάει και κάπως έτσι δεν θήλασε για όλη την ημέρα.

Την επόμενη μέρα, ξύπνησε και δεν ήθελε να θηλάσει. Θήλασε ξανά την επόμενη μέρα από αυτήν. Για περίπου μία εβδομάδα, θήλαζε μόνο κάθε μερικές ημέρες. Ένιωθα περηφάνεια που τα είχα καταφέρει. Τελικά, βιάστηκα να πανηγυρίσω. Μερικές μέρες αργότερα, είχε πονόκοιλο (όπως και όλα τα μέλη της οικογένειας) και ήθελε να θηλάζει συνέχεια. Την πρώτη μέρα που ήταν άρρωστος θήλασε έξι φορές. Την επόμενη, οχτώ. Και κάπως έτσι γυρίσαμε ακριβώς στο σημείο από το οποίο είχαμε ξεκινήσει.

Έχει περάσει ένας μήνας από τότε και αυτή κατάσταση συνεχίζεται. Τη μία εβδομάδα ο γιος μου δεν δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον θηλασμό και θηλάζει μία με δύο φορές, την άλλη θέλει να μου βγάλει την μπλούζα και κάθε μερικές ώρες ζητά απεγνωσμένα στήθος, ακόμα και όταν είμαστε έξω.

Αυτό το μπρος-πίσω έχει επηρεάσει το πώς νιώθω. Όταν για κάποιες μέρες δεν θηλάζει και μετά μου το ζητάει, δεν γίνεται να μην ενδώσω. Μου λείπει αυτή η επαφή και η μυρωδιά όταν κουρνιάζει πάνω μου. Τα μαλλιά του είναι λίγο ιδρωμένα και η καρδιά του χτυπάει πάνω στο δέρμα μου. Κάθε φορά σκέφτομαι ότι μπορεί να είναι η τελευταία και νιώθω την καρδιά μου να πονάει.

Μόνο που ποτέ δεν είναι η τελευταία φορά. Αυτό το μοτίβο μπρος-πίσω είναι απογοητευτικό. Όση ώρα γράφω αυτό το κείμενο, έχει ήδη ζητήσει να θηλάσει δύο φορές. Είναι 10 το πρωί. Και δεν είναι ότι δεν θέλω να τον θηλάσω. Τον θηλάζω εδώ και 17 μήνες, βέβαια θα έλεγα ψέματα αν έλεγα ότι ένα κομμάτι του εαυτού μου δεν θέλει να προχωρήσουμε. Κανείς δεν σου λέει ότι μπορεί να θηλάσεις κανονικά και μετά τον πρώτο χρόνο. Πολλές φίλες μου, μου λένε ότι τα μωρά τους σταμάτησαν να θηλάζουν αμέσως μετά τα πρώτα τους γενέθλια, αν ποτέ θήλαζαν για τόσο μεγάλο διάστημα.

Υποθέτω ότι θα μπορούσα να γίνω αυστηρή και να μην κάνω το χατίρι στον γιο μου όταν θέλει να θηλάσει. Δοκίμασε όμως πρώτα να πεις «όχι» πάνω από δέκα φορές σε ένα νήπιο το οποίο κυριολεκτικά δαγκώνει το δέρμα σου, ικετεύει να θηλάσει και κλαίει σαν να έχασε μόλις τον καλύτερό του φίλο. Δεν μπορώ να γίνω τόσο σκληρή. Εξάλλου, ο μόνος πραγματικός λόγος που θέλω να σταματήσω τον θηλασμό είναι επειδή νομίζω ότι πρέπει. Ανησυχώ ότι ποτέ δεν θα χάσει το ενδιαφέρον για τον θηλασμό και ενώ δεν κρίνω κανέναν που θέλει να θηλάσει ένα μεγαλύτερο παιδί, το να δίνω το στήθος μου σε ένα παιδί με σιδεράκια δεν είναι για μένα.

Αναρωτιέμαι γιατί κανένας ποτέ δεν μου είπε πόσο δύσκολος σωματικά και συναισθηματικά είναι ο απογαλακτισμός. Έχω εντυπωσιαστεί με το σώμα μου που ανταποκρίνεται σε αυτά τα πισωγυρίσματα. Και ιδού μία ακόμα ανησυχία: Θα υπάρχει κάποια στιγμή που απλώς θα σταματήσω να παράγω γάλα; Θα είναι τότε έτοιμος ο γιος μου να σταματήσει να θηλάζει;

Έχω τόσες ερωτήσεις και μόνο ο χρόνος θα δείξει. Το μόνο που ξέρω είναι ότι μία μέρα, όταν ο γιος μου μεγαλώσει και δεν θυμάται καν τον θηλασμό, θα γυρίζω πίσω και θα εύχομαι να τα έκανα όλο αυτό με τον γαλακτισμό και πάλι από την αρχή.

^{Πηγή: babycenter.com}