Νιώθω ότι βρίσκομαι συνεχώς σε κατάσταση χάους
H Emma Heaphy γράφει για τις δύσκολες, σχεδόν χαοτικές ημέρες της μητρότητας.
Νιώθω ότι βρίσκομαι συνεχώς σε κατάσταση χάους.
⠀
Υπάρχουν πιάτα στο νεροχύτη, άπλυτα στο καλάθι και παιχνίδια στα πιο απίθανα μέρη του σπιτιού. Καθαρίζω όταν μπορώ αλλά η κατάσταση δεν αλλάζει.
Και είναι έτσι τις περισσότερες μέρες.
Τα παράθυρα επίσης χρειάζονται ένα καλό καθάρισμα - υπάρχουν ιστοί αράχνης - πρέπει να σφουγγαρίσω τα πατώματα και να κάνω μια καλή ταξινόμηση στα ντουλάπια, στα συρτάρια, στην κατάψυξη, σχεδόν σε οτιδήποτε λειτουργεί ως αποθηκευτικός χώρος.
Και μετά είναι το μυαλό μου. Αισθάνομαι ότι χρειάζεται επανεκκίνηση, κι όχι μόνο μία φορά. Ξεχνώ πράγματα. Μικρά πράγματα και μεγάλα πράγματα. Αισθάνομαι ένοχη γι' αυτό.
Γι΄αυτό προσπαθώ να γράψω λίστες ώστε να είναι όλα πιο ξεκάθαρα και λιγότερο αγχωτικά.
Και μέσα σ΄όλα, «φοράω» το χάος. Βγαίνω έξω κάνοντας τους πιο απίθανους συνδυασμούς. Συνειδητοποιώ ότι η φροντίδα του εαυτού μου, είναι δύσκολη υπόθεση. Προσπαθώ σκληρά αλλά όταν οι ανάγκες των άλλων είναι πολλές και σε καθημερινή βάση, δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει να είσαι υπομονετικός. Και όταν όλοι μου λένε να ξεκλέψω λίγο χρόνο , δεν τον αφιερώσω ποτέ αποκλειστικά στον εαυτό μου.
Συνεχώς σκέφτομαι το χάος που με περιμένει και όλα όσα πρέπει να γίνουν ακόμα.
Και το θέμα είναι ότι είναι δύσκολο να τακτοποιήσεις το σπίτι όταν έχεις μικρά παιδιά στα πόδια σου να σε διακόπτουν ανά πάσα στιγμή.
Ίσως να είναι πιο εύκολο να μην ξεκινήσεις καν. Οπότε συχνά δεν το κάνω, αλλά οι δουλειές είναι εκεί και περιμένουν και το μυαλό μου περιστρέφεται γύρω απ΄όσα πρέπει να γίνουν.
Μέχρι που μια μέρα δεν το άντεξα όλο αυτό.
Δεν μπορούσα να αναπνεύσω.
Και έγινα μια γκρινιάρα μαμά.
Μετά μια ένοχη μαμά.
Μετά μια λυπημένη μαμά.
Στη συνέχεια μια μαμά που λέει στον εαυτό της « φάση είναι θα περάσει».
Και μετά μια μαμά που συνεχίζει έτσι κι αλλιώς…
Μπορεί να είναι δύσκολο να ζεις μέσα στο χάος ανεξάρτητα από το πόσο όμορφος είναι ο λόγος που το προκαλεί.
Και νομίζω ότι είναι φυσιολογικό να νιώθεις έτσι μερικές φορές.
Να χάνεις δηλαδή τον έλεγχο της ηρεμίας σου. Για να προσπαθήσεις ξανά καλύτερα την επόμενη φορά.
Γιατί μπορεί τώρα να είσαι μαμά αλλά είσαι και άνθρωπος.