Τι θα ήθελα να πω στον άντρα μου στο τέλος της μέρας
Μια μαμά γράφει σε γράμμα όλα όσα θα ήθελε να πει στον σύζυγό της όταν επιστρέφει από τη δουλειά.
Αγαπημένε μου σύζυγε,
Μερικές μέρες μόλις ανοίγεις την πόρτα, θέλω να τρέξω έξω (θα επιστρέψω, το υπόσχομαι!).
Γιατί ήταν μια δύσκολη μέρα. Μια ψυχικά, σωματικά, συναισθηματικά δύσκολη μέρα με εκατοντάδες πράγματα που έκανα για τα παιδιά, για το σπίτι, για τη δουλειά...
Πράγματα που δεν συνειδητοποιώ καν ότι τα κάνω ταχυδακτυλουργικά.
Μερικές μέρες όταν ανοίγεις την πόρτα, θέλω να σωριαστώ στην αγκαλιά σου και ν’ αρχίσω να κλαίω.
Γιατί νιώθω ότι αποτυγχάνω. Σαν να έχω να διαχειριστώ τόσα πολλά και απλά να μην έχω τη δύναμη.
Και χρειάζομαι, ως σύζυγός μου, να μου πεις ότι δεν αποτυγχάνω, ότι αυτή η ζωή που ζούμε είναι όμορφη και αξίζει τον κόπο, και ότι είμαι μια καταπληκτική μητέρα. (Αν ήθελες επίσης να μου πεις ότι είμαι όμορφη και δείχνω υπέροχη ακόμα και με τη φόρμα, θα το εκτιμούσα ).
Μερικές μέρες όταν ανοίγεις την πόρτα, θέλω να με κρατήσεις στην αγκαλιά σου για όλη τη νύχτα, να είσαι το καταφύγιό μου.
Γιατί νιώθω ότι τα έχω κάνει όλα για όλους σήμερα. Δεν μπορώ να ασχοληθώ με μια ακόμα πρόκληση, με μια ακόμα αλλαγή πάνας.
Μερικές μέρες όταν ανοίγεις την πόρτα θέλω να «αποδείξω» και σε σένα, όλα αυτά που έχω κάνει σήμερα.
Χωρίς καμία προτροπή. Θέλω απλώς να δείξω ότι σκούπισα με ηλεκτρική σκούπα, έπλυνα τα πιάτα, καθάρισα, έβαλα πλυντήριο. Θέλω να καταλάβεις ότι προσπαθώ και χρειάζομαι να αναγνωρίσεις την προσπάθειά μου ακόμα κι όταν αυτή δεν φαίνεται.
Γιατί ξέρω ότι το σπίτι είναι ακατάστατο παρότι στην πραγματικότητα το τακτοποιούσα από το πρωί.
Μερικές μέρες όταν ανοίγεις την πόρτα, θέλω να αποσυρθώ ήσυχα στο δωμάτιό μας για να έχω χρόνο για τον εαυτό μου ενώ εσύ θα ασχολείσαι με το μπάνιο των παιδιών και το πλύσιμο των πιάτων.
Γιατί δεν είχα χρόνο για τον εαυτό μου σήμερα. Καθόλου.
Μερικές μέρες όταν ανοίγεις την πόρτα, θέλω να μπω στο ντους και να μείνω εκεί για πολλή ώρα. Θέλω να απολαύσω την ηρεμία, την ησυχία και την αίσθηση της καθαριότητας.
Κάποιες μέρες όταν ανοίγεις την πόρτα, θέλω να σου μιλήσω για τα πάντα.
Επειδή δεν έχω κάνει πολλές άλλες συζητήσεις ενηλίκων σήμερα. Και μου αρέσει να συνομιλώ μαζί σου και να ακούω για τη μέρα σου και να σου λέω για τη δική μου. Θέλω να συνδεθώ μαζί σου, να γελάσω μαζί σου, να με δεις.
Αλλά, κάποιες μέρες όταν ανοίγεις την πόρτα, θέλω να σταματήσει ο θόρυβος.
Θέλω να κάτσω στη σιωπή. Δεν έχω όρεξη για κουβέντα.
Γιατί ακούω "Μαμά! Μαμά! Μαμά!" όλη μέρα σήμερα.
Μερικές μέρες όταν ανοίγεις την πόρτα, θέλω να πάω για ύπνο.
Θέλω να πω, «Χαίρομαι που σε βλέπω!» και μετά να πέσω και να ξεραθώ στο κρεβάτι. Γιατί ήταν μια κουραστική μέρα. Κι έχω δώσει τα πάντα. Δεν μου έχουν απομείνει άλλες δυνάμεις.
Αγαπημένε μου σύζυγε, εργάζεσαι τόσο σκληρά για εμάς. Είσαι καταπληκτικός πατέρας. Ένας απίστευτος άνθρωπος.
Φεύγεις για τη δουλειά πριν καν σηκωθούμε από το κρεβάτι. Πηγαίνεις σε πολλές συναντήσεις και δουλεύεις όλη μέρα. Ασχολείσαι με όλες τις οικονομικές υποχρεώσεις μας, πληρώνεις τους φόρους, βγάζεις τα σκουπίδια, θυμάσαι την επέτειό μας, τα γενέθλια των παιδιών και κάνεις δουλειές, όταν προλαβαίνεις.
Ξέρω ότι έχεις δουλέψει πολύ και ότι είμαστε μια ομάδα.
Είσαι πάντα εκεί για μένα. Πάντα προσπαθείς. Και να ξέρεις ότι κι εγώ θα είμαι εδώ για σένα.
Γιατί κανείς δεν μας υποσχέθηκε ότι όλα αυτά θα ήταν εύκολη υπόθεση. Αλλά αξίζει τον κόπο.
Έτσι, αυτό που βασικά θέλω να σου πω όταν ανοίγεις την πόρτα και μπαίνεις σπίτι είναι: ευχαριστώ.
Σε ευχαριστώ που δημιούργησες αυτή την οικογένεια, αυτή τη ζωή, μαζί μου. Σ΄ευχαριστώ που είσαι πραγματικά μαζί μου - μέρα με τη μέρα.
Επειδή δεν υπάρχει κανένας άλλος με τον οποίο θα ήθελα να το κάνω αυτό πέρα από εσένα.
Πηγή: mother.ly