«H μέρα που ο σύζυγός μου διέλυσε την κούνια»

Πόσες από εσάς νιώθετε θλίψη όταν ένα από τα αντικείμενα του μωρού σας -που δεν είναι μια μωρό- πετιέται ή καταστρέφεται; Τι νιώθετε όταν βλέπετε το μπανιερό να μπαίνει στην αποθήκη ή την κούνια του μωρού σας να διαλύεται και να πετιέται ή να χαρίζεται;

Για αυτά τα περίεργα συναισθήματα αποφάσισε να γράψει μια μαμά. Για όλα εκείνα που ένιωθε όταν είδε τον σύζυγό της να διαλύει το κρεβατάκι που μεγάλωσε τα τρία της μωρά.

«Θυμάμαι έντονα αυτή τη μέρα, τη μέρα που ο σύζυγός μου διέλυσε την κούνια.

Ο άντρας μου μπορούσε να πει ότι ήμουν ήσυχη και ήρεμη. Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι ήμουν εκείνη τη στιγμή εκεί, μέχρι που με ρώτησε αν ήμουν καλά.

Θυμάμαι την κουνιάδα μου που μας πρόσφερε αυτή την κούνια όταν μάθαμε ότι θα γινόμασταν γονείς για πρώτη φορά. Ήταν ένα σοκ, δεν είχαμε οικονομίες.

Θυμάμαι την ανακούφιση όταν μου είπε ότι είχε ένα κρεβατάκι που αν το θέλαμε θα μπορούσε να μας το δώσει.

Λατρεύω αυτή την κούνια και ό,τι τη συνοδεύει.

Είναι το ταπεινό μας ξεκίνημα ως νέοι γονείς.

Και τα τρία μου μωρά κοιμήθηκαν και μεγάλωσαν εκεί. Κουκουλώθηκαν και χουχούλιασαν για πρώτη φορά εκεί, και φαίνονταν απολύτως μικροσκοπικά σε αυτή τη γιγάντια κούνια, μέχρι που κάποια στιγμή εκείνη φαινόταν όλο και μικρότερη και έμοιαζαν τα μωρά μου με γίγαντες.

Αμέτρητες φορές ξάπλωσα τα μωρά μου για ύπνο.

Αμέτρητες φορές ξάπλωσα δίπλα σε εκείνο το κρεβατάκι με την παλάμη μου ανάμεσα στα κάγκελα, ενώ το χέρι μου μούδιαζε και ο ήχος του "Σσσς" δεν είχε πια νόημα.

Αμέτρητες φορές μπήκα μέσα σε αυτό όταν είχα εξαντλήσει όλες τις επιλογές και ένιωθα ότι τα πόδια μου δεν με κρατούσαν πια.

Απλώς δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά από όλα αυτά.

Όμως ΟΛΕΣ οι φορές είναι στις αναμνήσεις μου και στην καρδιά μου.

Αυτή η κούνια απαιτούσε από εμένα την ίδια να τα βάλω στο κρεβάτι και να τα σηκώσω από το κρεβάτι.

Αυτή η κούνια σημαίνει πόσο χρειαζόμουν εγώ η ίδια.

Τα μωρά μου δεν είναι πια μωρά - αλλά εξακολουθούν να με χρειάζονται - με άλλους τρόπους.

Μητέρα σημαίνει να παρακολουθείς το παιδί σου να απομακρύνεται από σένα και να ξέρεις ότι πρέπει να το αφήσεις, αλλά με όλη σου την καρδιά θέλεις να το κρατήσεις κοντά σου».

^{πηγή: The Motherhood Project}