Είμαι μαμά ενός εφήβου και νιώθω τη ζωή μου να αλλάζει

Δεν ήμουν προετοιμασμένη για τη μετάβαση του γιου μου στην εφηβεία.

Ίσως θα ήταν διαφορετικά αν είχα κορίτσι, αλλά έχω τέσσερα τρελά, υπέροχα αγόρια με τον μεγαλύτερο να είναι 12 ετών.

Υπάρχουν τόσες πολλές αλλαγές που συμβαίνουν, όμως είναι δύσκολο να τις δεις όταν ζεις μαζί τους. Και τότε συνειδητοποιείς πόσο χρήσιμες σου είναι οι φωτογραφίες. Σου υπενθυμίζουν πόσο πραγματικά πρέπει να εκτιμάς κάθε δευτερόλεπτο της ζωής τους γιατί ο χρόνος περνάει τόσο γρήγορα.

Όταν συνειδητοποίησα ότι ο γιος μου είναι πια στην εφηβεία, ένιωσα σαν να ξύπνησα από ένα δυνατό χαστούκι. Ξαφνικά, το γλυκό μου αγοράκι νομίζει ότι μπορεί να μου μιλάει με ύφος. Τι συνέβη; Ποιο είναι αυτό το παιδί;

Ήταν σαν να μιλάω σε τοίχο. Τον θυμάμαι ξεκάθαρα να βγαίνει από την κρεβατοκάμαρά του με το καπέλο γυρισμένο προς τα πίσω (για πρώτη φορά) και σκέφτηκα: «Αυτός είναι, αυτός είναι ο γιος μου». Ειλικρινά δεν ήξερα τι να κάνω και ήθελα όταν γυρίσει να είναι πάλι το μικρό μου αγόρι, που αγαπούσε τον «Τόμας, το τρενάκι».

Όχι, αυτό δεν συνέβη σε μια μέρα

Αυτή ήταν μια σειρά γεγονότων που έλαβαν χώρα αργά αλλά σταθερά μέσα σε λίγους μήνες. Απλώς έλεγα στον εαυτό μου ότι ήταν απλά μια κακή μέρα. Ένιωθα ότι η σχέση μας κατέρρεε. Δεν με χρειαζόταν ούτε ήθελε να είναι τόσο πολύ κοντά μου.

Ήταν ένας έφηβος, που άρχισε να νοιάζεται πολύ για το τι σκέφτονταν οι άλλοι για αυτόν. Έπρεπε να ταιριάζει μαζί τους, όχι με τη μαμά. Δεν με απέρριψε εντελώς, αλλά οι εναλλαγές της διάθεσης του ήταν έντονες όπως και τα ξεσπάσματα απέναντί μου.

Αυτή η αλλαγή στη στάση του και η τάση για ανεξαρτησία μου προκάλεσαν μεγάλη σύγχυση. Ήταν το πρώτο μου αγόρι, επομένως δεν είχα εμπειρία τι σημαίνει εφηβεία και η δική μου δεν μπορούσε να αποτελέσει μέτρο σύγκρισης.

Ώρα να αναζητώ πληροφορίες

Άρχισα να αναζητώ πληροφορίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου μπόρεσα να ρωτήσω πολλούς άλλους ανθρώπους ταυτόχρονα αν αυτή ήταν κοινή συμπεριφορά.

Σύντομα έμαθα ότι δεν ήμουν μόνη.

Δεν ήμουν η μόνη μητέρα που είχε όλο και λιγότερο θετικές αλληλεπιδράσεις με το παιδί της.

Δεν ήμουν η μόνη μητέρα που δυσκολεύτηκε σε αυτό το στάδιο της εφηβείας.

Δεν ήμουν η μόνη μητέρα που αισθάνθηκε πληγωμένη που η σχέση με το παιδί της δεν ήταν πια η ίδια.

Ερευνήστε και διαβάστε

Όποτε δεν καταλαβαίνω κάτι, ψάχνω να βρω πληροφορίες και διαβάζω κάθε τι σχετικό.

Και σε αυτή την περίπτωση λοιπόν, προσπάθησα να αντλήσω κάθε πληροφορία που μπορούσα, προκειμένω να καταλάβω πώς να χειριστώ τον διαρκώς μεταβαλλόμενο γιο μου.

Με ειρωνεύτηκαν για αυτό. Όχι μόνο η μητέρα μου, αλλά κι ο περίγυρος...

«Τα αγόρια θα είναι αγόρια». Αυτή τη φράση την είχα ακούσει τόσες φορές, και παρόλα αυτά, ακόμα δεν ξέρω τι υποτίθεται ότι σημαίνει. Αν ο γιος μου παραβίαζε τους κανόνες, αν δεν άκουγε, έπρεπε απλώς να τον αφήσω γιατί είναι αγόρι; Όχι. Δεν καταλαβαίνω πώς αυτό θα τον βοηθούσε να εξελιχθεί σε αυτή τη νέα φάση της ζωής του.

Τους αγνόησα όλους και αποφάσισα να εφαρμόσω όσα είχα διαβάσει και πίστευα ότι είχαν ένα νόημα.

Τι με βοήθησε

Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πείσω τον εαυτό μου ότι ο γιος μου δεν με μισούσε. Ήταν απλώς όλες αυτές οι ορμόνες που μαίνονταν μέσα του. Ήταν απολύτως φυσιολογικό για τον γιο μου να με απομακρύνει και να αρχίσει να βασίζεται περισσότερο στους φίλους του. Προσπαθούσε να κερδίσει την ανεξαρτησία του. Το είχα κάνει κι εγώ…

Τον μεγάλωσα επενδύοντας να πιστεύει στον εαυτό του, να έχει αυτοπεποίθηση και να είναι ο εαυτός του.

Ο γιος μου ήθελε να βάψει τα μαλλιά του ό,τι χρώμα μπορούσες να σκεφτείς κάποια στιγμή. Τον άφησα να το κάνει. Αυτό πάλι αποδοκιμάστηκε από άλλους. Δεν με ένοιαζε, υπήρχαν τόσο χειρότερα πράγματα που θα μπορούσε να κάνει ο γιος μου, ήμουν ευγνώμων που ήταν μόνο τα μαλλιά. Το να είμαι πιο χαλαρή και ανοιχτή μαμά σε αυτές τις νέες αλλαγές, βοήθησε να καλλιεργήσω ξανά τη σχέση με τον γιο μου.

Εξακολουθούσα να είμαι μπερδεμένη. Πίστευα ότι δεν θα είχα ποτέ ξανά την ίδια σχέση με τον γιο μου, και ότι θα ήταν δύστροπος για το υπόλοιπο της ζωής του.

Δεν ήταν καθόλου έτσι. Άλλαξα ως μητέρα και προσαρμόστηκα στις νέες ανάγκες του γιου μου.

Spoiler alert, μόλις ξεκίνησε το γυμνάσιο φέτος. Πιστεύω ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν καλύτερα.

Πηγή: moms.com