«Μου πήρε δύο χρόνια για να καταλάβω τη σημασία της αυτοφροντίδας»

Μου πήρε δύο χρόνια και δύο παιδιά για να καταλάβω τη σημασία και την έννοια της αυτοφροντίδας.

Όταν πρωτοξεκίνησα έκανα αλλαγές για να έχω έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής. Οι στόχοι μου τότε ήταν επιφανειακοί κυρίως αλλά με έκανα να νιώθω καλά.

Έτσι επικεντρώθηκα στην άσκηση και στη διατροφή – δύο πράγματα άγνωστα για εμένα.

Υπήρξε μία θετική αλλαγή στην αύρα μου και αυτό ήταν η απόδειξη. Αλλά ένιωθα και πάλι ότι κάτι μου έλειπε.

Για χρόνια έψαχνα και χθες κάτι μέσα μου έκανε κλικ. Έκανα ένα βήμα πίσω πάνω στο στρώμα της yoga μου. Παρακολούθησα ένα μάθημα όπου η στάση του σώματος δεν ήταν τέλεια και η κίνηση ήταν ρευστή και γρήγορη χωρίς τίποτα άλλο πέρα από την αναπνοή να καθοδηγεί κάθε κίνηση.

Ήταν ένας διαλογισμός τον οποίο δεν μπορώ να συγκρίνω με τίποτε άλλο. Με επανάφερε στον εαυτό μου. Με έβγαλε από την comfort zone μου και μου θύμισε να είμαι πιο τολμηρή. Να διασκεδάζω. Να αφήνω κάποια πράγματα απλά να περνούν.

Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι ο χρόνος που περνούσα ως «δικό μου χρόνο» τα τελευταία δύο χρόνια δεν ήταν θεραπευτικός. Σίγουρα το να πηγαίνεις στο σούπερ μάρκετ μόνος είναι υπέροχο.

Σίγουρα το να μπορείς να κάνεις ένα μπάνιο είναι υπέροχο.

Αλλά αυτό δεν είναι αυτοφροντίδα. Αυτά είναι απλά πράγματα τα οποία πρέπει να κάνουμε.

Πρέπει να ταΐζουμε τον εαυτό μας και την οικογένειά μας για να επιβιώσουμε.

Πρέπει να καθαρίσουμε το σπίτι μας για να είμαστε υγιείς.

Η αυτοφροντίδα, έμαθα επιτέλους γιατί το βίωσα στο πετσί μου, είναι να επιλέγεις να κάνεις κάτι απλά και μόνο επειδή σε ευχαριστεί και για κανέναν άλλο λόγο.

Η χαρά αυτή είναι σαν μία κούπα καφέ. Σου δίνει ζωή και ενέργεια.

Η χαρά αυτή είναι αυτοφροντίδα, όταν και αν σημαίνει αυτό για τον καθένα την κάθε μέρα.

Για εμένα αυτό το Σαββατοκύριακο ήταν να κοιμηθώ περισσότερο, να κάνω yoga, να περπατήσω έξω και να πάρω καφέ, να ψωνίσω χωρίς απρόοπτα, να χαμογελάω χωρίς λόγο και να νιώθω γαλήνη.

^{Πηγή κειμένου και φωτογραφίας: Instagram / stephmariemolloy}