Οι αλήθειες για τη μητρότητα που αποφεύγουμε να πούμε

Συνηθίζουμε να λέμε: «είμαι καλά», «λατρεύω τη μητρότητα », « ποτέ δεν ήμουν πιο ευτυχισμένη».

Αυτό όμως που δεν λέμε είναι…

«Είμαι τόσο κουρασμένη», « Δε νιώθω τι σώμα μου», « Μου λείπει ο εαυτός μου».

Αυτό που δεν λέμε είναι…

«Απλά επιβιώνω...», «Δεν νιώθω ότι πετυχαίνω σε κάτι», « Είμαι τόσο αδύναμη».

Αυτό που δεν λέμε είναι…

«Δεν μου αρέσει ο τρόπος που το σώμα μου αντιδρά», « Δεν μου αρέσει ο τρόπος που λειτουργεί το μυαλό μου», « Δεν μου αρέσει αυτό στο οποίο μπορεί να με "μεταμορφώσει" η κούρασή μου».

Αυτό που θέλουμε να πούμε είναι…

«Αφήστε με να εκτονωθώ. Επιτρέψτε μου να σας πω πώς είναι η πραγματικότητα χωρίς όμως να αισθάνομαι ότι κρίνομαι όλη την ώρα».

Αυτό που πραγματικά θέλουμε να πούμε είναι…

«Σ’ ευχαριστώ που τα μοιράστηκες όλα αυτά χωρίς να μου δίνεις συμβουλές. Είχα ανάγκη να το ακούσω. Με κάνει να νιώθω λιγότερο μόνη».

Αυτό που πραγματικά θέλουμε να πούμε είναι…

«Χαίρομαι πολύ που μπορώ να μιλήσω για τα καλά και τα δύσκολα της μητρότητας μαζί σου. Είμαι τόσο τυχερή που μπορώ να τα μοιραστώ χωρίς τις συνήθεις επικρίσεις. Σου είμαι ευγνώμων».

Αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε είναι να έχουμε δίπλα μας ανθρώπους που λένε τα πράγματα με το όνομά τους.

Στο τέλος της ημέρας, το μόνο που χρειαζόμαστε είναι αληθινούς ανθρώπους.

Ελεύθερη απόδοση από Intastagram / wordsof_emmaheaphy