Αληθινή ιστορία: «Κατάφερα να γεννήσω με φυσιολογικό τοκετό μετά από καισαρική!»

Πριν από τη γέννηση του γιου μου Τζέιμι, είχα 13 εγκυμοσύνες, 3 κολπικούς τοκετούς, 4 καισαρικές τομές, 5 αποβολές και τέλος έναν επιτυχημένο BVAC (φυσιολογικό τοκετό μετά από καισαρική). Δύο από τις καισαρικές που έκανα ήταν αποτυχημένες προσπάθειες για VBAC!

Αρχές της τελευταίας μου εγκυμοσύνης, είχα ήδη στη σκέψη να προχωρήσω σε VBAC και άρχισα να ψάχνω όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούσα. Ήρθα σε επαφή με μαίες και έψαχνα πληροφορίες για γυναίκες με περίπου παρόμοιο ιστορικό με εμένα. Δυστυχώς δεν βρήκα πολλές πληροφορίες. Οι περισσότερες γυναίκες είχαν αποτυχημένες VBAC ενώ δεν βρήκα καμία που να είχε προσπαθήσει για VBAC μετά από 4 καισαρικές.

Ο τοκετός θα γινόταν σε ένα νοσοκομείο όπου είχα γεννήσει και το έβδομο παιδί μου και με την ιδέα του VBAC ήταν αρκετά θετικοί. Μίλησα με τη μαία μου σε ένα από τα ραντεβού μας και της είπα τις σκέψεις μου.

Όταν ήρθε η Έρικα σε επαφή μαζί μου, ήμουν ήδη 25 εβδομάδων και είχαμε συχνή επαφή. Μιλάγαμε αρκετά και για διάφορες απορίες που είχα, δεν ήταν καθόλου αρνητική στην προσπάθεια που ήθελα να κάνω και μιλούσαμε για τα παυσίπονα που εγώ δεν ήθελα καθόλου να χρησιμοποιήσω καθώς μου επιβραδύνουν τον τοκετό!

Ο καιρός πέρασε γρήγορα. Έφτασα στις 40 εβδομάδες! Η Έρικα μου τηλεφωνούσε να δει πως είμαι και πού βρίσκομαι και τελικά αφού πέρασε η ΠΗΤ μου (Προβλεπόμενη Μέρα Τοκετού), 13 ημέρες μετά ξεκίνησαν οι συσπάσεις!

Στην αρχή δεν ήταν και τόσο δυνατές και έτσι νόμιζα ότι απλώς έχω Braxton Hicks, μετά από περίπου δύο ώρες όμως έγιναν έντονες και εκεί κατάλαβα ότι επιτέλους το μωρό έρχεται. Τηλεφώνησα στην Έρικα για να την ενημερώσω και μετά ξάπλωσα στο κρεβάτι αλλά μόνο όταν περπατούσα ανακουφιζόμουν κι έτσι αποφάσισα να κάνω βόλτες στο σπίτι. Όταν τελικά οι συσπάσεις έγιναν πλέον ανυπόφορες, τηλεφώνησα στους γονείς μου να έρθουν να προσέχουν τα παιδιά ώστε να πάω στο νοσοκομείο.

Το νοσοκομείο ήταν μια ώρα δρόμος που δε θυμάμαι καν πώς πήγαμε καθώς βρισκόμουν σε μια άλλη ζώνη εκείνη την στιγμή. Φτάσαμε με το ζόρι, βγήκα από το αμάξι, ανεβήκαμε επάνω και επιτέλους μπήκα στο δωμάτιο μαζί με τις μαίες όπου με φρόντισαν πολύ καλά. Και τότε ήρθε και η Έρικα!

Μπήκα λίγο στο ντους να ανακουφιστώ από τους πόνους και όταν βγήκα είδα τις μαίες κάπως τρομαγμένες καθώς είχαν να αντιμετωπίσουν έναν τοκετό από γυναίκα που προηγουμένως είχε κάνει τέσσερις καισαρικές!

Ο τοκετός ήταν σε εξέλιξη αλλά πολύ αργός και έτσι τελικά αποφασίσαμε να σπάσουμε τα νερά ώστε να προχωρήσει λίγο πιο γρήγορα η διαδικασία. Οι συσπάσεις έγιναν πάλι έντονες και πήγα πάλι στο ντους για να ανακουφιστώ αλλά ένιωσα έντονη επιθυμία να σπρώξω και έτσι κάθισα στην τουαλέτα ώστε να ανοίξει λίγο η λεκάνη μου και να κινηθεί το μωρό.

Οι πόνοι ήταν αρκετά δυνατοί και τότε ζήτησα να μου κάνουν επισκληρίδιο. Είχα πει ότι δεν ήθελα κανένα είδος αναισθησίας καθώς αυτό επιβραδύνει τον τοκετό αλλά δεν άντεχα άλλο. Έτσι μετά από κάποιες ώρες ήρθε ο αναισθησιολόγος.

Μόλις πέρασε ο πόνος άρχισα να έχω ενοχές που τελικά ζήτησα να κάνω επισκληρίδιο. Όπως και στους άλλους μου τοκετούς οι συσπάσεις άρχισαν να είναι πιο αραιές και τότε προσπαθούσαν να με πείσουν να κάνω καισαρική. Δεν ήθελα να παρατήσω το όνειρο για έναν VBAC αλλά και η Έρικα το ίδιο!

Άρχισε τότε μια τεχνική για να προκαλέσει διαστολή του τραχήλου. Μέχρι έκεινη τη στιγμή ήμουν στα 7cm. Έμεινα έκπληκτη όταν με εξέτασαν και διαπίστωσαν ότι είχα διαστολή 9cm. Τελικά όπως φαινόταν θα κατάφερνα να έχω τον φυσιολογικό τοκετό που τόσο ήθελα.

Κι έφτασε επιτέλους η στιγμή που ήρθε η γιατρός να μου πει ότι ήρθε η ώρα να σπρώξω. Οι πιο ωραίες κουβέντες που άκουσα ποτέ! Άρχισα να σπρώχνω με όλη μου την δύναμη όμως δεν προχωρούσαμε όπως θα έπρεπε. Τελικά είπαν ότι το κεφάλι του μωρού ήταν πολύ μεγάλο και χρειαζόταν κάποια βοήθεια. Μας πήρε τελικά μια ώρα και η γιατρός χρησιμοποίησε βεντούζα αλλά τα καταφέραμε!

Η κουβέντα που μου είπε η γιατρός στο τέλος ήταν η πιο ανακουφιστική: «Χαίρομαι που τελικά μου απέδειξες πως έκανα λάθος και πως μπορείς να κάνεις VBAC!».