«Έτσι ξεκινά η μέρα μου ως μαμά»

Η Emma είναι μαμά δύο παιδιών και πλέον τα πρωινά της είναι πολύ διαφορετικά από ότι μερικά χρόνια πριν.

«Παλιά ήμουν πρωινός τύπος.

Έπινα καφέ, έκανα λίγη γυμναστική. Κάποιες φορές έβαζα μέχρι και πλυντήριο ή απαντούσα σε μερικά email και όλα αυτά πριν καν φύγω για τη δουλειά.

Και μετά έγινα μαμά. Ήμουν ξύπνια τη μισή νύχτα, το σκοτάδι έγινε φίλος και εχθρός μου.

Ακόμα και τις μέρες που δεν ήμουν ξύπνια το βράδυ, οι μέρες μου έγιναν ακόμα πιο εξαντλητικές από ότι ήταν κάποτε.

Πλέον η καθημερινότητά μου δεν είχε να κάνει μόνο με τη δουλειά μου, αλλά και με κάθε σωματικό και ψυχικό κομμάτι του εαυτού μου που το έχει κυριεύσει η αγάπη μου για εκείνα.

Αγάπη είναι να είμαι πάντα παρών για εκείνα, συναισθηματικά και σωματικά. Είναι τα πλυντήρια που βάζω, τα γεύματά τους. Το να ασχολούμαι με τις ανάγκες τους όταν εκείνα δεν μπορούν. Το να προσπαθώ να είμαι καλύτερος γονιός. Η έρευνα, η επεξεργασία όσων μαθαίνεις, η εφαρμογή τους. Το να προσπαθώ να βρω χρόνο για τον εαυτό μου ακόμα και αν δεν το καταφέρνω, μέχρι που επιτέλους κοιμάμαι για λίγο το βράδυ.

Μένω ξαπλωμένη όσο ακούω τη φωνή του άντρα μου και των παιδιών μου στην κουζίνα. Τα μάτια μου ακόμα δεν είναι έτοιμα να ανοίξουν.

Περιμένω να έρθουν σε εμένα. Και το κάνουν. Έρχονται και σκαρφαλώνουν πάνω μου. Η μέρα μου ξεκινά με φορτηγά να πηγαίνουν πάνω-κάτω στο κεφάλι μου και μικρά ποδαράκια να κλωτσούν το στομάχι μου. Με κούκλες στα μαλλιά μου και πολλά φιλιά στα μάγουλά μου.

Χαίρονται τόσο που με βλέπουν. Και εγώ το ίδιο, παρόλο που ο κουρασμένος μου εαυτός μου ψιθυρίζει να μείνω στο κρεβάτι για λίγο ακόμα.

Έτσι ξεκινά η μέρα μου ως μαμά.

Μπορεί να μην είμαι η πρώτη που σηκώνεται, είμαι όμως η τελευταία που πέφτει για ύπνο και η τελευταία που βρίσκει το χρόνο κάνει ένα διάλειμμα.

Μπορεί οι στιγμές αυτές να μην είναι τόσο παραγωγικές όσο ήταν κάποτε, στην πραγματικότητα όμως είναι γιατί αξιοποιώ το κάθε ελεύθερο δευτερόλεπτο που έχω για να ξεκουραστώ και να είμαι έτοιμη για μία ακόμα μέρα που θα δώσω όλον μου τον εαυτό για τα παιδιά μου.

Και αυτό κάνω. Κάθε πρωί. Εάν έχω τη δυνατότητα. Και αυτός είναι ο λόγος που δεν είμαι πια ο πρωινός τύπος που ήμουν κάποτε.

Και μπορεί να μην χρωστάω να δώσω εξηγήσεις σε κανέναν, αλλά θεωρώ ότι οι γυναίκες αξίζει να το ακούσουν.»