«Οι μαμάδες χρειαζόμαστε βοήθεια και κατανόηση - Χρειαζόμαστε να ξέρουμε ότι είμαστε αρκετές»

«Για ένα λεπτό τις προάλλες ένιωσα ότι ο χρόνος περνά τόσο γρήγορα. Σκέφτηκα πόσο γρήγορα μεγαλώνεις μετά τα πρώτα του γενέθλια, κάθε μέρα, όμως, υπενθυμίζω στον εαυτό μου πόσο με χρειάζεσαι. Ακόμα θέλεις να σε βάζω για ύπνο. Μπορείς να κρατάς μόνος σου το ποτήρι, αλλά ακόμα σου αρέσει που το κάνω εγώ κάποιες φορές. Ακόμα θες μια αγκαλιά όταν χτυπάς το κεφάλι σου.

Δεν βιάζομαι να μεγαλώσεις. Δεν εύχομαι ο χρόνος να περάσει γρήγορα όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Γιατί κάποια μέρα δεν θα με χρειάζεσαι όπως το κάνεις τώρα. Είσαι ενός αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είσαι περισσότερο ανεξάρτητος από όσο μπορείς να είσαι.»

Τα παραπάνω έγραψε σε ανάρτησή της η Sarah Johnston. Η Sarah έγινε μαμά έναν περίπου χρόνο πριν και όλο αυτό το διάστημα μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram μοιράζεται σκέψεις και εμπειρίες για το πώς βιώνει η ίδια τη μητρότητα. Στόχος της, να απενεχοποιήσει κάθε μαμά που νιώθει ότι πρέπει σε όλα να είναι τέλεια. Να κάνει όσους την ακολουθούν να συνειδητοποιήσουν ότι η μητρότητα έχει τα πάνω και τα κάτω της.

Σε άλλη της ανάρτηση έγραψε:

«Στις μαμάδες που απαντάνε στα τηλέφωνα από τη δουλειά ενώ είναι ξαπλωμένες με τον Mickey Mouse στο background… σας βλέπω.

Στις μαμάδες με ένα άρρωστο μωρό για 47.285^η φορά και προσπαθούν να διαχειριστούν τα πάντα… Είμαι εσείς.

Στις μαμάδες που αναρωτιούνται εάν είναι αρκετές… είμαστε.

Στις μαμάδες που ακούνε “το ‘χεις” και σκέφτονται το αντίθετο. Δεν το ‘χω ούτε εγώ… Το καταλαβαίνω.

Είμαι ευγνώμων για τη στήριξη που λαμβάνω. Ακόμα κι έτσι όμως, κάποια πράγματα μοιάζουν ακατόρθωτα. Οι μαμάδες χρειαζόμαστε βοήθεια. Χρειαζόμαστε περισσότερη από την άδεια μητρότητα που παίρνουμε. Χρειαζόμαστε κατανόηση. Χρειαζόμαστε να ξέρουμε ότι είμαστε αρκετές. Και όλο αυτό ξεκινά από εμάς που πρέπει να λέμε δυνατά αυτά που έχουμε ανάκη.»

Ναι, οι μαμάδες «μάχονται» καθημερινά, σωματικά και συναισθηματικά, προσπαθώντας να ανταπεξέλθουν στους πολλούς και κάποιες φορές κόντρα ρόλους τους. Η κατανόηση, η αλληλοστήριξη και η απενεχοποίηση να ζητάμε βοήθεια όταν τη χρειαζόμαστε, είναι αναγκαία.