Νιώθεις τόσο διαλυμένη μετά τον τοκετό αλλά και τόσο ευγνώμων

6 μήνες μαζί με τον μικρό μου Harry,

Οι δύο πρώτοι μήνες μετά τον τοκετό, φαντάζουν τόσο μακρινοί.

Οι μοναχικές νύχτες στο σκοτάδι, ο θηλασμός, το τάισμα, το κλάμα, ακόμα κι όταν το σπίτι ήταν γεμάτο.

Νιώθεις τόσο διαλυμένη μετά τον τοκετό αλλά και τόσο ευγνώμων.

Το σώμα σου, κυριολεκτικά «σχισμένο» καταφέρνει να φέρει στη ζωή ένα μικροσκοπικό ανθρωπάκι.

Ποτέ δεν αισθάνεσαι ότι είσαι αρκετά καλή αλλά δεν ξέρεις πώς να κάνεις περισσότερα.

Πονάς τόσο πολύ και όμως πρέπει να συνεχίσεις. Απλά συνέχισε να το κάνεις.

Οι νύχτες με τα συνεχή κλάματα δεν σε αφήνουν να ηρεμήσεις και δεν είσαι σίγουρη πώς θα τα βγάλεις πέρα, με το ατελείωτο τάισμα, τα πονεμένα στήθη και τις ραγισμένες θηλές.

Νιώθεις τέτοια κούραση που δεν ήξερες ότι υπήρχε και αναρωτιέσαι πώς κι αν θα αντέξεις.

Και τότε μια μέρα, σιωπηλά περνάς σε μια νέα φάση.

Όπου δεν νιώθεις τόσο κουρασμένη.

Όπου νιώθεις ότι τα πας καλά.

Έχετε βρει έναν καλό ρυθμό μεταξύ σας. Γνωρίζετε ο ένας τον άλλον τώρα. Και δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός από αγάπη άνευ όρων.

Γλυκό μου αγόρι Harry. Πόσο σε λατρεύουμε.

^{Πηγή : Instagram / mummy__moments ( ελεύθερη απόδοση)}